Posłuszeństwo psa jest jednym z głównych składników zdrowej relacji czworonoga z właścicielem. Jeżeli pies nie słucha się właściciela, chodzi swoimi drogami, ucieka, nie reaguje na komendy, bądź jest agresywny, należy podjąć natychmiastowe działania i przeprowadzić szkolenie z zakresu posłuszeństwa.
Kiedy reagować? O psach i ich nieposłuszeństwie
Reakcja właściciela na złe zachowanie psa powinna być szybka i zdecydowana. Absolutnie nie dopuszczajmy do następujących sytuacji:
- Ucieczek psa w czasie spaceru
- Szarpania z właścicielem
- Drapania mebli i naruszania miru domowego
- Rzucania się na właściciela, drapania i gryzienia
Wielu właścicieli zrzuca winę za nieposłuszeństwo na psy, tłumacząc, że są one predysponowane do określonych zachowań. W rzeczywistości jednak to my ponosimy winę za złe zachowanie psa i jego nieprawidłowe ukształtowanie. Żaden pies nie jest zły z natury i nie będzie działał celowo na szkodę właściciela. Niektóre czworonogi wymagają odpowiedniej stymulacji i szkolenia, które umożliwią efektywną kontrolę zachowań.
Czy w takim razie pojęcie „psów nieposłusznych” nie powinno wcale funkcjonować w hodowlanym żargonie?
Jeżeli na miejsce określnika „nieposłuszny” wstawimy takie przymiotniki jak „niezależny”, „problemowy”, „trudne w wyszkoleniu”, to spokojnie możemy posługiwać się tym terminem. W niniejszym artykule zaprezentujemy Państwu kilka, najbardziej problemowych ras psów, i powiemy, jak sobie z nimi radzić. Życzymy miłej lektury.
Najbardziej nieposłuszne rasy psów
Basset Hound to typowy pies myśliwski – bardzo niezależny i samodzielny w działaniu. Może sprawiać spore problemy w czasie spacerów, gdyż często urywa się właścicielom i rzuca w pogoń za małymi, ruchliwymi obiektami. Z drugiej jednak strony jest bardzo leniwy i powolny. Właściciel musi zazwyczaj cierpliwie czekać, aby pies zechciał się do niego pofatygować. Basset Hound powinien być szkolony od wczesnych lat życia. Jeżeli właściciel nie zdobędzie u psa autorytetu, wspólne życie może wyglądać nieciekawie. Psy nie nadają się raczej do mieszkania z małymi dziećmi. Z reguły nie są agresywne. Nie mają jednak cierpliwości do dzieci.
Charty Afgańskie to psy o arystokratycznych korzeniach, bardzo niezależne, z dominującym charakterem. Sprawiają duże problemy wychowawcze i dość wolno uczą się nowych umiejętności.
Nie są w tym jednak odosobnione. Wszystkie rasy chartów mogą sprawić swoim właścicielom problemy wychowawcze. Jest to niejako wpisane w naturę tej grupy psów. Analogicznym przykładem dla Chata afgańskiego może być jego północny krewny – Chart rosyjski Borzoj.
Według hodowców Charty Afgańskie to czworonogi o niskim poziomie inteligencji. Właściciele muszą, zatem poświęcać sporo uwagi i czasu, aby wpłynąć na zmianę zachowania psów. Trudno nie powstrzymać skojarzenia, że psy mają sporo kocich cech. Chodzą własnymi ścieżkami, nie potrzebują częstych kontaktów z właścicielem, nie są szczególnie towarzyskie i absolutnie nie nadają się do mieszkania z małymi dziećmi. Afgany dedykowane są osobom, które miały wcześniej do czynienia ze zwierzętami i nie boją się nowych wyzwań.
Przy okazji warto nadmienić, że pielęgnacja psa może nastręczać sporo problemów. Afgany mają długą, prostą sierść, która łatwo ulega splątaniu.
Chow Chow to średniej wielkości, chiński piesek, który zupełnie nie przystaje usposobieniem do swoich krewniaków z rodzinnych stron. Czworonóg zdaje się być bardzo leniwy i ociężały. Niechętnie wykonuje polecenia właściciela, gdyż najzwyczajniej w świecie mu się nie chce. Zwierzę wymaga stałej motywacji i mobilizacji, gdyż w innym przypadku zupełnie odłączy się od właściciela. Chow Chow powinien być szkolony we wczesnych latach. Jak każdy pies problemowy wymaga właściciela doświadczonego i zdającego sobie sprawę, jakie zwierzę podejmuje pod dach. To właśnie niewiedza jest głównym powodem rozczarowań. Pseudomiłośnicy czterech łap przygarniają pod swoje dachy psy, które zauroczyły ich pod względem wizualnym, zupełnie ignorując ich temperamenty, osobowości i wymagania życiowe. Jeżeli nie chcemy skrzywdzić psa, wykażmy się odpowiedzialnością i zapoznajmy dokładnie z charakterystyką rasy. Dokładne opisy ras znajdą Państwo na naszej stronie.
Basenji to typowy przedstawiciel psów ras pierwotnych, który pomimo przeprowadzenia gruntownej socjalizacji może sprawiać problemy wychowawcze. Psy z grupy pariasów zachowały wiele cech pierwotnych, które uniemożliwiają im stworzenie pełnej więzi z człowiekiem. Jedną z tych cech jest niezależność. Basenji wykazuje duży stopień niezależności, o wiele większy niż chociażby Canaan dog. Początkujący właściciel z całą pewnością nie poradzi sobie z wyszkoleniem psa.
Buldog angielski, pomimo swojej łagodności i przyjaznego nastawienie do człowieka, może stwarzać pewne problemy wychowawcze. Jest bardzo trudny do ułożenia i zazwyczaj nie słucha się właściciela. Brak posłuchu jest szczególnie widoczny w trakcie spacerów, kiedy to pies idzie w swoją stronę i zupełnie ignoruje nawoływania właściciela. Tresura psa bardzo często nie daje rezultatów, gdyż buldog jest z założenia oporny na tresurę. Oczywiście cierpliwy i wyrozumiały właściciel może przekonać psa do współpracy; wszystko zależy od stopnia naszego zaangażowania.
Pekińczyk uchodzi za jednego z największych terrorystów wśród psów ras małych. Jest bardzo uparty, kapryśny i nie znosi sprzeciwu. Zupełnie nie odnajduje się w kontaktach z małymi dziećmi, gdyż upatruje w nich rywali. Bardzo źle znosi samotność i odtrącenie, dlatego nie jest dedykowany osobom aktywnym, spędzającym większość dnia poza domem. Bodaj najlepszym właścicielem dla Pekińczyka jest osoba starsza i powściągliwa. Piesek nie zawsze reaguje pozytywnie na pieszczoty. Jest poza tym dość wybredny i wygodny, co sprawia, że właściciele często mają problem, czym karmić psa?
Na naszym forum o psach można wymieniać się informacjami odnośnie do posłuszeństwa czworonogów i problemów związanych z ich wychowaniem.