Zobacz także:
Zaburzenia poporodowe u suk
Poród to duże wydarzenie w życiu suki i właścicieli. Każdy poród jest inny – mogą wystąpić nieoczekiwane komplikacje (statystycznie występujące u ok. 5% rodzących suk). Większość ciężkich porodów wynika z atonii macicy, nieprawidłowego ułożenia płodów lub zbyt dużych rozmiarów szczeniąt.
Atonia macicy u suki to niezdolność macicy do skurczy i wyparcia płodów. Objawy to m.in. brak akcji porodowej w obliczonym terminie, nieregularne i słabe skurcze macicy, zbyt duże odstępy czasu między wypieraniem poszczególnych płodów, wyparcie tylko części miotu. Zazwyczaj przypadłość dotyka suk starszych powyżej szóstego roku życia. W niektórych przypadkach wynika jednak ze stanu zapalnego macicy lub otrzewnej, przepukliny lub otłuszczenia ciała oraz zbyt małej ilości ruchu w czasie ciąży.
Brak lub zbyt słabe skurcze występują niekiedy na skutek stresu (np. w trakcie porodu czy po wypadku, m.in. hałas, obecność obcych osób lub innych zwierząt).
Kiedy mamy do czynienia z ciężkim porodem?
Ciężki poród u suk obejmuje:
· skurcze i bóle parte trwające ponad 2 godziny bez wyparcia płodu,
· przerwa w skurczach trwająca ponad 4 godziny po urodzeniu szczenięcia, jeśli płodów jest więcej,
· brak fazy wypierania płodów 36 godzin po spadku temperatury wewnętrznej,
· wydłużony czas trwania ciąży – powyżej 64 dni,
· krwawy, brunatny lub zielony wypływ z dróg rodnych o nieprzyjemnym zapachu, bez wypierania płodów.
Każda z powyższych sytuacji wymaga interwencji lekarskiej.
Postępowanie z suką po porodzie
Po porodzie należy umyć okolice narządów rodnych i natrzeć je, np. oliwką dla niemowląt. Jako że szyjka macicy pozostaje otwarta jeszcze przez następne kilkanaście dni po porodzie, należy zadbać, aby bakterie nie dostały się do jej wnętrza. W innym wypadku może dojść do stanu zapalnego macicy. Legowisko suki musi być stale utrzymywane w czystości.
Przez kolejne pięć tygodni po porodzie z pochwy będą wydzielać się krwiste wybroczyny, co jest zupełnie normalnym stanem. Anomalią wymagającą konsultacji z lekarzem są zielone wybroczyny o brzydkim zapachu.
Sukę należy regularnie sprawdzać i obserwować stan jej narządów płciowych. Przez siedem dni po porodzie należy mierzyć temperaturę ciała suki; jeśli przekroczy 39,5oC, istnieje ryzyko wdania się stanu zapalnego. Wówczas konieczna jest interwencja lekarska. Przez kilka dni po porodzie temperatura może być lekko zaniżona. Aby dogrzać sukę, okrywamy ją ciepłym kocem lub dajemy termofor.
48 godzin po porodzie można już podać suce pierwszy lekkostrawny posiłek, który może składać się z ryżu, jaj i mleka z miodem. Trzeciego dnia do diety można włączyć białe mięso lub gotowaną rybę oraz ser, wapno i witaminę C. Czwartego dnia suka może już być karmiona normalnymi posiłkami, czyli takimi jak przed operacją i oczywiście odpowiednio większymi ze względu na większe potrzeby związane z laktacją i karmieniem szczeniąt.
Na czym polega niebezpieczeństwo zatrzymania łożyska u suk?
W czasie trwania ciąży każdy z płodów znajdujących się wewnątrz macicy posiada własne łożysko, czyli rodzaj otoczki umożliwiającej odżywianie się rozwijającego się zarodka. Ilość łożysk jest więc taka sama jak liczba płodów. Podczas porodu łożysko pęka, a rodzące się szczenięta zostają „wyciśnięte” na zewnątrz przez skurcze macicy. Po każdym szczenięciu wydostają się z macicy także łożyska. Niekiedy łożyska zostają wydalone dopiero po urodzeniu się wszystkich szczeniąt. Zawsze jednak liczba łożysk musi być taka sama jak liczba urodzonych szczeniąt. Po ostatnim szczeniaku u suki nadal występują skurcze, które umożliwiają obkurczenie macicy (tzw. inwolucja macicy) i wydalenie z organizmu pozostałości poporodowych, czyli tzw. lochii (mieszaniny krwi, resztek tkankowych i śluzu) – w innym wypadku doszłoby do procesów gnilnych i poważnych stanów zapalnych dróg rodnych (np. ropomacicze). Ilość lochii zależy od wielkości miotu. Bezpośrednio po porodzie wypływ ma kolor czarno-zielony i śluzowatą konsystencję. Później staje się bardziej krwisty, jednak nie powinien mieć koloru zielonego. Wypływy lochii zazwyczaj ostatecznie zanikają w 5 tygodniu po porodzie. Pełna regeneracja macicy następuje dopiero po 12 tygodniach od porodu.
Niebezpieczeństwo zatrzymania łożyska u suk jest jedną ze stosunkowo często występujących komplikacji poporodowych. Zatrzymanie łożyska zdarza się najczęściej przy porodach przedwczesnych i u suk małych ras. Zatrzymanie łożyska jest sytuacją potencjalnie niebezpieczną dla zdrowia suki. Jednak przy obecnym stanie wiedzy i możliwościach medycznych, szybka interwencja lekarska w zdecydowanej większość przypadków pozwala skutecznie wyleczyć sukę, bez dalszych komplikacji i powikłań.
Niebezpieczeństwo zatrzymania łożyska u suk zazwyczaj dotyczy jednego lub dwóch łożysk. Niewyparte łożyska po jakimś czasie wywołują silny stan zapalny macicy. Trzeba być bardzo uważnym w liczeniu łożysk, gdyż suki po porodzie instynktownie chcą szybko zjadać wydalane łożyska. Jeśli właściciel nie jest pewien ilości wydalonych łożysk, powinien kontrolować wypływ poporodowy (lochia) przez ok. dobę. Jeśli wypływ ma kolor czarno-zielony po 12 godzinach od wyparcia ostatniego płodu, może to oznaczać zatrzymanie łożyska. Podobnie jest z wystającym ze sromu sznura pępowinowego. W późniejszym okresie pojawia się cuchnący, ropny wypływ z pochwy, a stan ogólny zwierzęcia pogarsza się.
Weterynarz wypisujący receptę na środek powodujący skurcze macicy u suki
Jeśli w ciągu 24 godzin po porodzie łożysko nie zostanie wydalone, należy bezwzględnie skontaktować się z weterynarzem. Brak reakcji może skutkować rozwinięciem się stanu zapalnego. W takiej sytuacji może dojść do perforacji (przedziurawienia) ściany macicy i rozwinięcia się bezpośrednio zagrażającego życiu suki zapalenia otrzewnej. Obecność łożyska ostatecznie można potwierdzić lub wykluczyć za pomocą badania USG. W przypadku potwierdzenia zatrzymania łożyska, weterynarz dobierze właściwą dla suki kurację.
Jak się leczy zatrzymanie łożyska u suki?
Leczenie polega na podaniu suce środków wywołujących skurcze macicy i pobudzeniu wydalania łożyska przez masaż macicy. W niektórych wypadkach konieczny jest nawet zabieg chirurgiczny i usunięcie łożyska z zewnątrz. Odpowiednio wcześnie podjęte leczenie pozwala uzyskać poprawę bez interwencji operacyjnej. W przypadku poważnych stanów zapalnych lekarz może podjąć decyzję o usunięciu całej, chorobowo zmienionej macicy.
Jak zapobiegać zatrzymaniu łożyska u suki?
Szczenna suka powinna pozostawać pod opieką lekarską przez cały czas trwania ciąży. Niektórzy lekarze uznają, że główną przyczyną atonii i zatrzymania łożyska jest zbyt mała ilość ruchu w czasie ciąży.
ciężki poród u suki, co to jest atonia macicy u suki, co to jest lochii, jak postępować z suką po porodzie, komplikacje poporodowe u suk, leczenie zatrzymania łożyska u suk, lochii u suki, na czym polega zatrzymanie łożyska u suki, niebezpieczeństwo zatrzymania łożyska u suki, objawy zatrzymania łożyska przez sukę po porodzie, poród u psa komplikacje, poród u suki komplikacje, postępowanie z suką po porodzie, powikłania po porodzie u suki, suka po porodzie, trudny poród u suki, wydalenie łożyska i lochii po porodzie, zaburzenia poporodowe u suk, zatrzymanie łożyska u psa, zatrzymanie łożyska u suk, zatrzymanie łożyska u suk leczenie, zatrzymanie łożyska u suk objawy, zatrzymanie łożyska u suk w jamie macicy, zatrzymanie łożyska u suki leczenie, zatrzymanie łożyska u suki objawy, ciężkie porody u psów,
