Udostępnij ten artykuł.

Rasa: Norfolk Terrier

NORFOLK TERRIER

Historia

Norfolk terriery były hodowane w Wielkiej Brytanii i wykorzystywane do wyłapywania szkodników.  Czworonogi były znane pod wieloma różnymi nazwami, np. Jones Terrier czy Cantab Terrier. Na początku XX wieku Norfolk terrier trafiły do USA, gdzie wykorzystywano je powszechnie w czasie polowań na lisy. Dopiero w latach 30. hodowcy dokonali rozróżnienia dwóch odmian i zaprzestali krzyżowania Norfolków i Norwichów między sobą.

Wygląd

Norfolk terrier to jeden z najmniejszych terierów. Ma krótki grzbiet, silne ciało i mocną kość. Czaszka szeroka o lekko zaokrąglonym czole, z dobrą odległością między uszami. Stop dobrze zaznaczony. Kufa mocna w kształcie klina, ok. 1/3 krótsza od mózgoczaszki, której długość mierzymy od guza potylicznego do stopu. Wargi ściśle do siebie przylegają. Szczęka i żuchwa mocne. Zęby dość duże, silne, ustawione w regularnym zgryzie nożycowy, co oznacza, że zęby szczęki zachodzą na zęby żuchwy, przykrywając je w ścisłym kontakcie. Ustawione są pod kątem prostym. Oczy owalne, głęboko osadzone, ciemnobrązowe bądź czarne. Spojrzenie żywe, badawcze i inteligentne.


  • Norfolk Terrier

  • Norfolk Terrier

  • Norfolk Terrier

Uszy raczej średniej wielkości, w kształcie litery „V”, ale leciutko zaokrąglone na koniuszkach; powinny opadać do przodu. Noszone przy policzkach. Szyja mocna, średniej długości. Tułów zwarty, grzbiet krótki, górna linia prosta, żebra dobrze wysklepione. Ogon dawniej mógł być kopiowany. Normalny ogon jest średniej długości i pasuje do sylwetki psa; gruby u nasady, zwężający się ku końcowi. Prosty, noszony śmiało, ale niezakręcony. Kończyny przednie dobrej konstrukcji, mocne, proste i krótkie. Łopatki dobrze pochylone ku tyłowi, podobnej długości jak ramiona. Kończyny tylne muskularne. Stawy kolanowe o dobrym kątowaniu. Stawy skokowe ustawione nisko; śródstopia oglądane od tyłu proste. Ruch kończyn tylnych płynny. Łapy okrągłe o grubych opuszkach. Ruch swobodny, pewny i wydajny. Włos twardy, druciany, prosty, ściśle przylegający do ciała. Włos dłuższy i bardziej sterczący występuje na szyi i łopatkach. Sierść na głowie i na uszach krótka i gładka oprócz wąsów i brwi. Nadmierny trymming nie jest pożądany. Dopuszczalnymi typami umaszczenia są: wszystkie odcienie rudego, pszenicznego, czarnego z podpalaniem i grizzle (siwo-rude). Białe znaczenia i łatki tolerowane chociaż niepożądane. Idealna wysokość w kłębie wynosi  25 cm. Waga kształtuje się w granicach 5-8 kilogramów.

Psy Norfolk terriery

Norfolk terriery

Zachowanie i temperament Norfolk Terrierów

Norfolk Terrier to bardzo energiczny, czujny i aktywny czworonogów, który z powodu niezłego słuchu nadaje się na stróża. Bardzo szybko przywiązuje się do właściciela, jest sympatyczny i wesoły. Niestety – tak jak każdy terier – bywa bardzo uparty i zbyt pewny siebie. Niezwykle ciekawski z natury, uwielbia spacery i gonitwy za gołębiami czy kotami.


Psy są mocno związane z ludźmi i ciężko znoszą samotność. Jeżeli pozostają w domu przez dłuższy okres, mogą niszczyć meble i „kopać” dywany. Nieprawidłowo uspołecznione Norfolki bywają dość szczekliwe. Obcych trzymają na dystans, ale nie są wobec nich agresywne.  Dogadują się z innymi zwierzętami domowymi; ważne jednak, aby zostały wprowadzone do domu w wieku szczenięcym.

Norfolk Terrier jest pewny siebie i skory do prowadzenia pojedynków. Oznaką przygotowywania się do ataku jest wyprostowana głowa oraz ogon.

Zdrowie

Długość życia Norfolk terrierów wynosi od 8 do14 lat. Psy mogą uskarżać się na problemy natury kardiologicznej (najczęstszą przypadłością jest wada mitralna serca) oraz dysplazję stawów biodrowych.

Pielęgnacja

Sierść psa wymaga minimalnej pielęgnacji (czesanie, okazjonalnie kąpiel), aby wyglądać na zadbaną.


  • Norfolk Terrier

  • Norfolk Terrier

  • Norfolk Terrier

Wysokość: Idealna wysokość w kłębie wynosi  25-26 cm.

Masa: Waga kształtuje się w granicach 5-8 kilogramów.

Umaszczenie: Dopuszczalnymi typami umaszczenia są: wszystkie odcienie rudego, pszenicznego, czarnego z podpalaniem i grizzle (siwo-rude). Białe znaczenia i łatki tolerowane chociaż niepożądane.

Pielęgnacja: Sierść psa wymaga minimalnej pielęgnacji (czesanie, okazjonalnie kąpiel), aby wyglądać na zadbaną.

Zdrowie: Typowymi przypadłościami zdrowotnymi są wada mitralna serca, dysplazja stawu biodrowego i tyłozgryz.

Rodzina: Psy są mocno związane ze swoimi właścicielami. Dostosowują się do ich trybu życia. W stosunku do dzieci zachowują się poprawnie. Mogą żyć zarówno w mieście, jak i na wsi.

Cena szczeniąt z rodowodem to koszt od 2500 do 3000 złotych. Źródło (Allegro, Alegratka, Olx).

Klasyfikacja FCI - grupa III, sekcja 2, numer wzorca 272. Nie podlega próbom pracy.

Tagi artykułu: