Decydując się na wzięcie do domu psa, musimy być w pełni świadomi tego, że to sympatyczne zwierzę oznacza dla nas nie tylko beztroskie godziny spędzone na wspólnej zabawie. To także wielki obowiązek i odpowiedzialność. Pies zawsze i bezwarunkowo okaże nam swoje przywiązanie i zwierzęcą miłość, za to my powinniśmy mu ofiarować właściwy wikt i opierunek, bo to przecież nie zabawka, lecz żywy organizm. Posiadanie psa to cały szereg obowiązków do spełnienia wobec naszego nowego lokatora.
Pies musi mieć odpowiednią ilość miejsca (przestrzeni) i/lub wybieg oraz własne legowisko i kącik żywieniowy. Musi mieć też zapewnioną regularną i odpowiednią ilość ruchu. Pies pod żadnym względem nie może być przez całe życie przykuty do podwórzowej budy na przysłowiowym, trzymetrowym i w dodatku ciężkim łańcuchu! Takim samym więzieniem jest trzymanie tapczanowego pupila przez całe dnie w domu. Obecne przepisy prawa, wynikające z ustawy o ochronie zwierząt wymagają, by każdy pies miał zapewnioną odpowiednią dzienną dawkę ruchu na spacerze. Równie ważne są także zapewniające należyte zdrowie psa m.in.: odpowiednio zbilansowana dieta, leczenie i profilaktyka, regularna pielęgnacja. Zdrowie i pielęgnacja psa to bardzo ważne, lecz często niedoceniane czynniki, które zaniedbane mogą powodować wiele negatywnych skutków w postaci chorób (cherlawość i niedorozwój szczeniąt, inwazje pasożytnicze, egzemy), a w krańcowych przypadkach nawet wyniszczenia organizmu i zejść śmiertelnych. Możemy także pieska poddać szkoleniu (np. podstawowe, dla psów towarzyszących, obronnych itp.). Oczywiście musimy też pamiętać, że i my powinniśmy okazać zwierzęciu swoją przyjaźń i akceptację, gdyż pies należy do zwierząt obdarzonych wielką inteligencją i ma wysokie potrzeby behawioralne.
Dieta dla psa musi być dostosowana zarówno do jego wieku i wielkości, jak i do rasy, gdyż niektóre z ras mają pewne specyficzne potrzeby żywieniowe (np. w przypadku labradorów należy uważać z przekarmieniem i nie stosować diet zbyt kalorycznych, a więc tuczących). Powinniśmy być świadomi, że dieta szczenięcia jest skomplikowana i wymaga stosowania karm dla szczeniąt (karmy gotowe). Szczenię wymaga dostarczania wraz pokarmem większej ilości składników budulcowych organizmu oraz witamin niż psy dorosłe. Jeśli chcemy dla szczeniaka stosować posiłki wykonane własnoręcznie, to powinny być one szczególnie starannie, odpowiednio zbilansowane i zawierać składniki bardzo ważne dla organizmu rosnącego – np. ryby bogate w wapń i fosfor, chude mięso, odpowiednio spreparowane warzywa.
Zdrowie naszego psa do dobrze dobrana karma odpowiednia dla konkretnej rasy psa
Dieta dla psa seniora, także powinna opierać się na karmach gotowych odpowiednich dla psów starych – o miękkich granulach, bogata w składniki łatwo przyswajalne, bez żadnych kości itp. Dieta dla psa starego powinna być łatwo strawna ale nie tucząca. W szczególnych przypadkach powinna być nawet lekko rozwalniająca (np. u psów z problemami czopowania gruczołów odbytowych, lub problemami jelitowymi), bogata w składniki odbudowujące kościec i powierzchnie stawowe itp. Pokarm starszego psa musi zawierać więcej białka, witamin i mikroelementów. Dzienną porcję pożywienia należy rozdzielić na trzy mniejsze posiłki, podczas gdy psa w sile wieku karmimy dwa razy dziennie.
Nie ominie nas także stosowanie diet szczególnych, związanych m.in. ze zmianą żywienia na okres choroby (np. karma rozwalniająca przy zaparciu lub karma zatrzymująca biegunkę), lub u psów z chorobami dożywotnimi (np. cukrzyca, alergie pokarmowe). Często zdarza się też, że przeholujemy i przepasiemy naszego pupila – wtedy konieczna jest odchudzająca dieta raw food. Musimy jednak pamiętać, by uważać w sposób szczególny i nie odchudzić psa w nieodpowiedni sposób, a więc z wyniszczeniem organizmu. Dlatego też diety skomplikowane (u psów chorych, odchudzające itp.) lepiej stosować pod kontrolą lekarza weterynarii.
Nawet mimo odpowiedniego żywienia i starannej opieki, nasz pupil i tak może się rozchorować, dlatego bardzo ważna jest także odpowiednia profilaktyka i świadomość, że nie możemy opierać się jedynie na samym leczeniu. Bardzo ważna jest też nasza regularna, systematyczna kontrola i obserwacja ukochanego pupila, jednak powinniśmy zawsze stosować także regularne profilaktyczne badanie psów. W ramach profilaktyki znajdują się też szczepienia okresowe psów, szczególnie ważne u szczeniąt i psów młodych, których organizmy dopiero budują swoją odporność na choroby. Musimy przy tym bezwzględnie pamiętać, że odrobaczenie psa jest jednym z elementów przygotowujących jego organizm do akceptacji szczepień, bowiem proces jego uodporniania można rozpocząć dopiero wtedy, gdy jest on całkowicie zdrowy i pozbawiony pasożytów. Ogólnie przyjmuje się, że wszystkie szczenięta rodzą się zarobaczone. Wszystkie szczepienia okresowe odnotowywane są w książeczce zdrowia psa. W przypadku zaniedbania szczepień uodparniających psa, grożą mu różne, a niejednokrotnie ciężkie a nawet śmiertelne schorzenia m.in.: nosówka, parwowiroza, choroba Rubartha, para influenza, leptospiroza, kaszel kennelowy, koronawiroza, bordetelloza. Pamiętajmy jednak, że żadna szczepionka nie daje stuprocentowej odporności u wszystkich psów i we wszystkich przypadkach.
Zdrowie naszego psa to również spacer na świerzym powietrzu
Podobnie jak szczepienia, także wspomniane wcześniej odrobaczanie musi być powtarzane regularnie – przynajmniej dwa razy do roku. Musimy zwrócić także szczególną uwagę na suki szczenne i karmiące. Zdrowie suki ma bowiem niebagatelny wpływ na zdrowie jej szczeniąt. Psia mama może przenieść na szczenięta zarówno pasożyty jak i grzybice oraz inne groźne choroby.
Innym szczepieniem okresowym u psów są szczepienia na wściekliznę. Według polskiego prawa jest to szczepienie obowiązkowe. Jak często szczepić na wściekliznę? Otóż dostępne na naszym rynku szczepionki mają różny okres działania, zwykle są to minimum dwa lata, jednak mimo wszystko musimy to szczepienie powtarzać raz na rok, gdyż tak nakazuje nam prawo.
W ostatnich latach groźną i głośną kwestią pozostają także choroby odkleszczowe. Pajęczaki te atakują m.in. zarówno ludzi jak i psy. Zauważonego kleszcza należy jak najszybciej usunąć ruchem okrężnym za pomocą dłoni lub pęsety. Nie wolno smarować go masłem lub wyrywać, ciągnąć do siebie bez ukręcania. Kleszcze roznoszą bardzo groźne choroby takie jak: babeszjoza (zwana też babeszioza, babeszia), borelioza i kleszczowe zapalenie mózgu. Mogą także być przyczyną infekcji skórnych. Gdy zauważymy kleszcza i nie umiemy sobie z tym poradzić, to powinniśmy udać się do lekarza weterynarii. Warto także stosować specjalne preparaty przeciw pasożytom zewnętrznym, które obecnie są bardzo łatwe w użyciu i bardzo długotrwale działające (np. do 3 miesięcy). Preparaty te nie szkodzą psu, za to powodują, że martwy pasożyt w krótkim czasie i bez szkody samoistnie odpadnie.
Zaniedbane i nieleczone choroby oraz brak odpowiedniej profilaktyki, w połączeniu ze złą dietą – mogą być przyczynami wielu poważnych schorzeń, w tym m.in. kaszlu kennelowego, uciążliwych chorób stawów, krzywicy, problemów z kręgosłupem, grzybic i świądu, a nawet porażenia czy paraliżu. Niestety nie zawsze uda nam się uchronić naszego psa przed wszystkimi chorobami. Gdy nasz pies niedomaga i choruje – wtedy należy bezwzględnie udać się do lekarza weterynarii. Pod żadnym pozorem nie wolno psa leczyć samemu. Warto także mieć w zanadrzu telefon do znajomego i sprawdzonego weterynarza, do którego można dzwonić przez całą dobę. Czasem niestety bywa to nieodzownie konieczne (np. w przypadku zatruć, paraliżu, bolesnego porażenia mięśniowego itp.). Pamiętajmy, że zdrowie i kondycja psa w olbrzymiej części zależy od nas samych!