Co to jest osteochondroza?
Osteochondroza to choroba psów młodych, które charakteryzują się szybkim wzrostem w okresie młodości. Jest nazywana również martwicą chrzęstno-kostną lub Osteochondrosis – OC. W największym uproszczeniu, jest to choroba zwyrodnieniowa stawów, która polega na upośledzeniu kostnienia chrząstki w okresie wzrostu, co skutkuje zapaleniem stawów, a w późniejszym okresie kliniczną postacią choroby, nazywaną jałową oddzielającą martwicą chrzęstno-kostną.
Które rasy są narażone na osteochondrozę?
Najbardziej podatne są rasy z grupy psów szybkorosnących. Są to przede wszystkim psy ras dużych i olbrzymich. Do tej grupy należą między innymi:
- berneński pies pasterski;
- golden retriever;
- labrador;
- mastiff;
- owczarek niemiecki;
- owczarek podhalański;
- rottweiler;
- szwajcarski pies pasterski.
Przyczyny osteochondrozy u psów
Dokładna przyczyna do dzisiaj nie jest znana. Naukowcy wyróżniają jedynie czynniki, które mogą przyczyniać się do jej powstania. Wśród nich znajdują się:
- czynniki genetyczne;
- zła dieta;
- urazy;
- niedokrwienność;
- problemy hormonalne.
Pojawienie się osteochondrozy u psa
Pierwsze objawy choroby pojawiają się zazwyczaj około 5-7 miesiąca życia psa. Statystycznie, samce częściej zapadają na tę chorobę niż suki (w stosunku 3:1). Podatne na nią są wszystkie stawy, jednak najczęściej objawy są widoczne w stawach ramiennym, łokciowym, kolanowym i skokowym. Nieleczona, może prowadzić do dysplazji. Czynnikami ryzyka, które podwyższają prawdopodobieństwo zachorowania psa na osteochondrozę są również bliskie pokrewieństwo z osobnikiem, który chorował na tę chorobę oraz nieprawidłowa dieta psa.
Co się dzieje w chorym stawie?
Osteochondroza u psa powstaje wtedy, kiedy wystąpią problemy z kostnieniem tkanki chrzęstnej w rosnącym stawie. Wynikiem tych problemów jest nienaturalne zgrubienie chrząstki w stawie dotkniętym chorobą. Następnie nieprawidłowo skostniała chrząstka pęka i odrywa się od stawu, a powstały odłamek może swobodnie wędrować w obrębie stawu jako tzw. „mysz stawowa”. Może zdarzyć się również tak, że chrząstka pozostanie częściowo przytwierdzona. W jednym i drugim przypadku pęknięciu chrząstki towarzyszy zapalenie stawu.
Widoczne objawy osteochondrozy
Osteochondroza u psa może być szybko rozpoznana, jeśli właściciel będzie zwracał uwagę na możliwość wystąpienia typowych objawów u swojego psa. Pies, u którego można podejrzewać osteochondrozę:
- kuleje, co nasila się po wysiłku fizycznym;
- ma wyraźnie zgrubione stawy – zgrubienie jest spowodowane większą ilością mazi stawowej w stawie;
- będzie reagował na dotykanie zgrubiałego stawu, ponieważ będzie mu to sprawiało dyskomfort lub ból;
- przez jakiś czas po odpoczynku będzie wykazywał większą niż zazwyczaj sztywność podczas chodzenia.
Ostateczna diagnoza – na jakiej podstawie?
Badaniem, które pozwoli jednoznacznie stwierdzić, czy nasz pies cierpi na osteochondrozę jest radiogram. Osteochondroza u psa będzie objawiać się na zdjęciu widocznymi ubytkami kostnymi w zajętym stawie. Jednak zdjęcie to nie wszystko – kluczowe dla stwierdzenia osteochondrozy są objawy kliniczne. Jeśli pies takowych nie wykazuje, a na zdjęciu widoczne są ubytki, nie należy podejmować leczenia. Jeśli natomiast objawy oraz ubytki na zdjęciu występują jednocześnie, oznacza to, że pies cierpi na osteochondrozę.
Leczenie osteochondrozy u psów
Osteochondroza u psów może być leczona w dwojaki sposób: zachowawczo oraz operacyjnie.
Leczenie zachowawcze
Takie postępowanie zalecane jest wówczas, gdy objawy radiologiczne nie są zbyt ostre, ale objawy kliniczne silnie wpływają na funkcjonowanie psa.
W leczeniu zachowawczym należy:
- podawać psu dobrze zbilansowaną karmę;
- ograniczyć okazje do ruchu do minimum;
- nie narażać psa na chodzenie po śliskich powierzchniach;
- powstrzymywać go od zabawy, przede wszystkim skoków i gwałtownych ruchów;
- stosować leki przeciwzapalne;
- zacząć stopniowo wprowadzać psa do ruchu zaraz po zauważeniu poprawy.
Leczenie operacyjne
Kiedy osteochondroza powoduje poważne objawy, które uniemożliwiają psu normalne funkcjonowanie, leczenie operacyjne może być konieczne. Jest to o tyle ważne, że jeśli zmiany zwyrodnieniowe zostaną usunięte odpowiednio wcześnie, zapobiegnie to poszerzaniu się pola w obrębie stawu zajętego przez chorobę. Operację u psa warto przeprowadzić jak najszybciej, ponieważ pojawienie się zmian wtórnych skutkuje zmianą rokowań operacji z pomyślnych na ostrożne.
