Udostępnij ten artykuł.

Rasa: Owczarek pirenejski długowłosy

OWCZAREK PIRENEJSKI DŁUGOWŁOSY (Berger des Pyrénées a poil long)

Historia

Owczarek pirenejski długowłosy – jako rasa hodowana wyłącznie do celów użytkowych – był praktycznie nieznany poza swoimi rodzimymi rejonami aż do początku XX wieku. Czworonogi występują w rozmaitych lokalnych typach, które różnią się między sobą wielkością, typem sierści, a także charakterem i użytkowością. Pierwszy wzorzec rasowy powstawał w latach 1921-1925 i dotychczas nie uległ poważniejszym zmianom.

Wygląd

Owczarek pirenejski długowłosy to pies o kompaktowych rozmiarach, bardzo  energiczny i zawsze skory do działania. Sylwetka czworonoga wpisuje się w kształt prostokąta. Głowa przybiera trójkątny kształt. Czaszka średniej wielkości, niemal płaska, o lekko zaokrąglonych bokach. Bruzda czołowa ledwie zauważalna;  guz potyliczny słabo zaznaczony. Stop także ledwo widoczny. Nos czarny. Grzbiet nosa prosty, kufa nieco krótsza od mózgoczaszki, trójkątnego kształtu; nie powinna być spiczasta. Wargi niezbyt grube, przykrywające całkowicie zęby, bez wyraźnych kącików. Krawędzie warg i podniebienie czarne lub z przewagą czerni. Uzębienie pełne. Kły duże. Zgryz nożycowy, ścisły, bez utraty kontaktu między siekaczami. Dopuszczalny zgryz cęgowy. Oczy wyraziste, lekko migdałowate w kształcie, ciemnobrązowe. Nie powinny być ani zbyt wypukłe, ani głęboko osadzone. Oko porcelanowe dopuszczalne u psów maści arlekin (marmurkowych) lub łupkowo szarej. Powieki czarne, bez względu na umaszczenie. Uszy trójkątne, cienkie, ostro zakończone, załamane, płaskie i bardzo ruchliwe; mogą być też załamane tylko częściowo. Szyja raczej długa i dobrze umięśniona, wychodząca wysoko z łopatek. Tułów mocny, ale niezbyt ciężki, umięśniony i suchy. Linia górna grzbietu opadająca. Kłąb wyraźnie zaznaczony. Grzbiet dosyć długi i mocny. Lędźwie krótkie, lekko wysklepione, choć optycznie wydają się bardziej, bo sierść na zadzie i udach jest najobfitsza. Zad stosunkowo krótki i raczej spadzisty. Klatka piersiowa przeciętnie rozbudowana, sięgająca łokcia. Żebra lekko zaokrąglone. Słabizna nieznacznie zapadnięta.

Psy owczarki pirenejskie długowłose

Owczarek pirenejski długowłosy


Ogon dobrze owłosiony, niezbyt długi, nisko osadzony, haczykowato zakończony. Przy pobudzeniu ogon nieznacznie wznosi się powyżej grzbietu. Dopuszczalny ogon szczątkowy. Kończyny przednie proste, suche, o wyraźnych ścięgnach i obfitych piórach. Łopatka dość długa, lekko skośnie ustawiona. Ramię średniej długości, umiarkowanie skośnie ustawione. Podramię proste. Nadgarstek wyraźny. Śródręcze lekko nachylone. Łapa sucha, raczej płaska, wyraźnie owalna. Opuszki ciemne. Pazury mocne, małe, niewidoczne wśród sierści, rosnącej także między palcami i opuszkami. Kończyny tylne dość głęboko kątowane. Psy o włosie półdługim nie mają piór. Udo niezbyt długie, ukośnie ustawione, o potężnych, wyraźnych mięśniach. Kolano dobrze kątowane, skierowane prosto do przodu. Podudzie dosyć długie i skośnie ustawione. Staw skokowy nisko umiejscowiony, suchy, dobrze kątowany. Stawy skokowe mogą być zbliżone do siebie. Śródstopie prostopadłe do podłoża lub leciutko nachylone. Opuszki ciemne. Pazury mocne, małe, niewidoczne wśród sierści, rosnącej także między palcami i opuszkami. Skóra cienka, zwykle z ciemniejszymi plamami, bez względu na umaszczenie. Sierść długa lub półdługa, zawsze gęsta, prawie prosta lub lekko falista, na  zadzie i udach najobfitsza i trochę wełnista. Struktura sierści pośrednia między kozią a wełną owczą. U niektórych psów sierść twarda i wełnista tworzy sznury lub wstążki, zwane „cadenettes”, a nawet zbite płaty , zwane „matelotes”, pokrywające cały zad. „Cadenettes” mogą tworzyć się także na klatce piersiowej i w okolicach łokci. Na kufie włos krótszy i nie tak gęsty, na jej końcu lub i na całej długości leży gładko, w kierunku od nosa do oczu. Dłuższy na bokach kufy i policzkach, ułożony tak, jakby wiatr zwiewał go ku tyłowi. Oczy dobrze widoczne, nieprzesłonięte włosem. Umaszczenie płowe jasne lub ciemne – z czarnym nalotem lub bez niego, niekiedy z małymi białymi znaczeniami na klatce piersiowej i kończynach; szara jasna lub ciemna, często z niewielkimi białymi znaczeniami na głowie, klatce piersiowej i kończynach; niebieska z czarnymi plamami (arlekin, łupkowa). Występuje także maść pręgowana, czarna lub czarna z białymi znaczeniami (ograniczonymi). Preferowane maści jednolite.

Psy mierzą średnio od 42 do 48 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 40 do 46 cm. Psy ważą średnio od 7 do 15 kg.

Owczarek pirenejski a poil long

Owczarek pirenejski długowłosy, fot. Inga Torngvist

Pielęgnacja

Mimo że Owczarki pirenejskie długowłose są psami długowłosymi, pielęgnacja szaty nie jest skomplikowana. Prawidłowo utrzymany włos wymaga czesania raz na tydzień. Strzyżenie i trymowanie niewymagane – włos ma być naturalnie rozczochrany. Nieczesany włos tworzy dredy na zadzie i piersi. 

Szczególnej troski wymagają pazury – Owczarek pirenejski (a poil long) jest psem lekkim, więc nawet spacerując po twardym podłożu nie ściera pazurów.

Zdrowie

Nie odnotowano przypadłości typowych dla rasy.

Temperament

Owczarki pirenejskie długowłose nie sprawdzą się raczej w rodzinach z małymi dziećmi. Są zbyt roztrzepane i niekiedy nadpobudliwe, zatem mogą ostro zareagować na każdą próbę ciągnięcia za sierść i uszy.
Jedną z największą wad rasy jest nadmierna szczekliwość. Niestety, trudno wyeliminować tę cechę, zatem jeżeli mieszkamy w bloku, raczej zrezygnujmy z zakupu psa tej rasy.
Owczarki są nieufne wobec obcych, dlatego sprawdzą się w roli psów stróżujących. Jeżeli nie chcemy, aby nieufność przerodziła się w agresję, konieczne jest przeprowadzenie pełnego szkolenia w zakresie posłuszeństwa. Większość owczarków nie toleruje także innych psów. W czasie spacerów muszą pozostawać na smyczy, gdyż w innym wypadku gotowe są rzucić na swojego kolegę.
Nie bądźmy jednak stronniczy, bo potencjalni właściciele gotowi pomyśleć, że Owczarki pirenejskie długowłose kumulują w sobie wszystkie wady tego świata! Kilka słów na temat zalet.
Psiaki są bardzo wierne, posłuszne i oddane swoim właścicielom. Uwielbiają spędzać czas z właścicielem i wykazują średnią skłonność do dominacji. Nie są to wprawdzie psy dla każdego, ale odpowiednio poprowadzone mają naprawdę nieograniczony potencjał. Sprawdzą się we wszystkich typach sportów: agility, flyball, frisbee etc. Są bardzo żywiołowe, ale uwielbiają również siedzieć na kolanach właściciela – do tańca i do różańca!

Pies rasy owczarek pirenejski długowłosy

Owczarek pirenejski długowłosy

Wysokość: Psy mierzą średnio od 42 do 48 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 40 do 46 cm.

Waga: Psy ważą średnio od 7 do 15 kg.

Umaszczenie: Umaszczenie płowe jasne lub ciemne – z czarnym nalotem lub bez niego, niekiedy z małymi białymi znaczeniami na klatce piersiowej i kończynach; szara jasna lub ciemna, często z niewielkimi białymi znaczeniami na głowie, klatce piersiowej i kończynach; niebieska z czarnymi plamami (arlekin, łupkowa). Występuje także maść pręgowana, czarna lub czarna z białymi znaczeniami (ograniczonymi). Preferowane maści jednolite.

Zdrowie: Nie odnotowano przypadłości typowych dla rasy.

Pielęgnacja: Mimo ,że owczarki pirenejskie długowłose są psami długowłosymi, pielęgnacja szaty nie jest skomplikowana. Prawidłowo utrzymany włos wymaga czesania raz na tydzień. Strzyżenie i trymowanie niewymagane – włos ma być naturalnie rozczochrany. Nieczesany włos tworzy dredy na zadzie i piersi. 

Rodzina: Owczarki pirenejskie długowłose to psy inteligentne, aktywne i  zawsze gotowe do pracy. Czujne i szybkie, obdarzony dobrym węchem. Wymagają konsekwentnego wychowania. Nie powinny zostawać przez długi czas w samotności.

Kraj pochodzenia: Francja

Inne nazwy : Berger des Pyrénées, Pyrenäenschäferhund, Pyrenees Sheepdog.

Cena szczeniąt z rodowodem to koszt  400 - 500 EURO. Źródło (Allegro, Alegratka, Olx).

Klasyfikacja FCI - Grupa I, Sekcja 1, nr wzorca 141, obowiązują próby pracy.

Tagi artykułu: