Zobacz także:
OWCZAREK PIRENEJSKI O GŁADKIEJ KUFIE (Berger des Pyrénées a face rase)
Historia
Owczarki od setek lat pracowały w Pirenejach przy zaganianiu owiec. Kynolodzy sądzą, że gen decydujący o dłuższym włosie na pysku to spadek po kudłatych terierach tybetańskich. Typowe dla większości europejskich owczarków są jeszcze dwie cechy występujące u pirenejczyków – marmurkowa maść oraz krótki ogon. Marmurkowy pirenejczyk o gładkiej kufie przypomina nieco Aussie.
Do XIX w. pirenejskie psy pasterskie były znane jedynie w swoich rodzimych rejonach i pozostawały w rękach pasterzy. Pierwsza oficjalna prezentacja rasy miała miejsce w 1893 roku, kiedy to Jean Pierre Megnin przedstawił pirenejczyki podczas konferencji poświęconej owczarkom. Czworonogami bardzo szybko zainteresowali się hodowcy europejscy, a także armia francuska. W czasie I wojny światowej psy przenosiły meldunki i szukały rannych żołnierzy. Po wojnie rozpoczęto odbudowę zdziesiątkowanej rasy i stworzono pierwszy wzorzec owczarka długowłosego, w którym opisano odmianę o gładkiej kufie. „Gładką” odmianę spotykano często u podnóża Pirenejów, gdzie była bardzo popularna wśród handlarzy końmi i poganiaczy bydła. Francuski Związek Kynologiczny uznał rasę w 1926 roku.
Obecnie rasa cieszy się umiarkowaną popularnością w Europie. Najwięcej hodowli znajduje się w Stanach Zjednoczonych i Skandynawii. W pozostałych krajach europejskich ciężko spotkać przedstawicieli rasy.
Owczarek pirenejski o gładkiej kufie na wystawie psów rasowych fot. Inga Törnqvist
Wygląd
Owczarek pirenejski o gładkiej kufie jest w ogólnych zarysach podobny do owczarka pirenejskiego z włosem dłuższym.
Mózgoczaszka równej długości co szerokości. Kufa nieco krótsza od mózgoczaszki, ale dłuższa niż u psów z włosem dłuższym. Długość tułowia niemal równa wysokości w kłębie, co oznacza, że sylwetka psa wpisuje się w kształt kwadratu. Odległość od łokci do podłoża większa niż połowa wysokości w kłębie. Głowa porośnięta krótkim, gładkim włosem, stąd nazwa tej odmiany. Tułów nieco krótszy niż u owczarków długowłosych, niemal kwadratowy. Kończyny porośnięte gładkim włosem, z niewielkimi piórami na przednich nogach i portkami na udach. Kątowanie kończyn bardziej strome niż u długowłosych. Owczarek pirenejski face rase porusza się krokiem krótszym niż jego długowłosy kuzyn.
Na tułowiu włos jest co najwyżej półdługi; najdłuższy na szyi i kłębie (6-7 cm) i grzbiecie (4-5 cm). Dopuszczalnymi typami umaszczenia są: płowa w różnych odcieniach, przy czym włosy płowe mogą być przesiane czarnymi; szara w różnych odcieniach; arlekin – czarne łaty na szarym tle (u innych ras umaszczenie to nosi nazwę blue-merle); czarna lub pręgowana; mogą występować małe białe znaczenia na piersi, palcach i głowie.
Psy osiągają od 40 do 54 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 40 do 52 cm. Psy ważą średnio od 8 do 20 kg.
Owczararek pirenejski o gładkiej kufie fot. Inga Törnqvist
Temperament
Owczarek pirenejski o gładkiej kufie jest wrażliwszy i spokojniejszy od swojego kuzyna. To bardzo czujny i skuteczny pies stróżujący o zrównoważonym temperamencie i ogromnej chęci do pracy. Nie szczeka bez powodu i nigdy nie powinien sprawiać wrażenia nadpobudliwego.
Psy są aktywne i inteligentne. Bardzo szybko przywiązują się do właściciela i całej rodziny, bez problemy akceptują inne zwierzęta i dzieci. Wobec obcych bywają nieufne, dlatego potrzebują starannej socjalizacji. Wymagają odpowiedniego podejścia szkoleniowego i konsekwentnego właściciela – nie są to jednak psy dla ludzi o „twardej ręce”.
Pielęgnacja
Pielęgnacja Owczarka pirenejskiego nie jest zbyt skomplikowana. Zazwyczaj wystarczy szczotkowanie raz na tydzień ewentualnie dwa tygodnie – jedynie w okresie linienia należy robić to częściej. Aby przyspieszyć wypadanie włosa, wskazane są kąpiele w ciepłej wodzie. Szata psa ma właściwości samooczyszczające, co oznacza, że wysuszone błoto i inne nieczystości, same się wykruszają. Miękkie włosy za uszami wymagają większej uwagi, gdyż mogą sfilcować się pod wpływem wilgoci.
Owczarek pirenejski o gładkiej kufie na wystawie psów rasowych fot. Inga Törnqvist
Wysokość: Psy osiągają od 40 do 54 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 40 do 52 cm.
Waga: Psy ważą średnio od 8 do 20 kg.
Umaszczenie: Dopuszczalnymi typami umaszczeni są: płowa w różnych odcieniach, przy czym włosy płowe mogą być przesiane czarnymi; szara w różnych odcieniach; arlekin – czarne łaty na szarym tle (u innych ras umaszczenie to nosi nazwę blue-merle); czarna lub pręgowana; mogą występować małe białe znaczenia na piersi, palcach i głowie
Zdrowie: Rasa jest generalnie zdrowa.
Pielęgnacja: Pielęgnacja owczarka pirenejskiego nie jest zbyt skomplikowana. Zazwyczaj wystarczy szczotkowanie raz na tydzień ewentualnie dwa tygodnie – jedynie w okresie linienia należy robić to częściej. Szata psa ma właściwości samooczyszczające.
Rodzina: Owczarek pirenejski o gładkiej kufie to pies żywiołowy, inteligentny, mocno związany z właścicielem i chętny do współpracy. Doskonale sprawdza się w roli stróża. Raczej nie szczeka bez powodu.
