OWCZAREK RUMUŃSKI MIORITIC (Ciobănesc Românesc Mioritic)
Historia
Wzorzec rasy został ustanowiony w 1981 roku przez Rumuński Związek Kynologiczny. Rasa jest bardzo stara, ale została zachowana w pierwotnej postaci. W dawnych czasach pasterze wykorzystywali psy do pilnowania stad owiec lub kóz przed atakiem niedźwiedzi, rysi i wilków. Obecnie Owczarek rumuński Mioritic pełnią przede wszystkim funkcje psów do towarzystwa.
Wygląd
Owczarek rumuński Mioritic to pies potężnych rozmiarów, ale niezbyt ciężki; energiczny, o efektownym wyglądzie. Długa sierść porasta całe ciało, łącznie z głową i kończynami. Psy są większe i mocniejsze od suk. Sylwetka psa wpisuje się w kształt prostokąta, co oznacza, że długość tułowia do wysokości w kłębie ma się jak 11 do 10. Głębokość klatki piersiowej powinna stanowić mniej więcej połowę wysokości w kłębie. Kufa jest nieco krótsza od mózgoczaszki.
Owczarek rumuński Mioritic fot. Ioan Albiter
Czaszka średniej szerokości, lekko wysklepiona. Linie profilu czaszki i kufy niemal równoległe. Łuki jarzmowe słabo rozwinięte. Guz potyliczny wyraźny. Stop niezbyt wyraźnie zaznaczony. Nos szeroki, dobrze rozwinięty, czarny. Kufa nieco krótsza od mózgoczaszki, mocna, zwężająca sie stopniowo w kierunku nosa, ale nigdy nie spiczasta, szczęki mocne. Wargi grube, przylegające, dobrze pigmentowane. Szczęki mocne, uzębienie kompletne, zęby mocne i zdrowe, równo rozmieszczone. Dopuszcza się jedynie zgryz nożycowy. Policzki słabo zaznaczone. Oczy średniej wielkości, owalne, barwy orzechowej, ciemnobrązowej lub nieznacznie tylko jaśniejszej, ale nigdy nie mogą być żółte. Powieki dobrze pigmentowane. Uszy osadzone dosyć wysoko; przypominające kształtem literę V. Końce lekko zaokrąglone, wiszące blisko policzków. Nie dopuszcza się cięcia uszu. Szyja średniej długości, gruba i mocna, bez podgardla. Tułów dobrze rozwinięty. Linia górna grzbietu prosta i mocna. Kłąb przeciętnie wyrażony. Grzbiet równy, mocny, dobrze umięśniony. Lędźwie średniej długości, szerokie i bardzo dobrze umięśnione. Zad umięśniony i łagodnie opadający ku nasadzie ogona. Klatka piersiowa niezbyt długa, szeroka, jej głębokość stanowi około połowy wysokości w kłębie, żebra dobrze wysklepione. Linia dolna nieznacznie podciągnięta, ale nie jak u charta. Ogon wysoko osadzony. W spokoju zwisający, sięga stawu skokowego lub niżej. Gdy pies jest pobudzony lub w ruchu niesiony jest wyżej, lekko zakrzywiony, czasem powyżej linii grzbietu, ale nigdy zakręcony. Cięcie ogona niedopuszczalne.
Owczarek rumuński Mioritic
Przednie kończyny oglądane z boku i z przodu – proste. Łopatka średniej długości, ustawiona skośnie, bardzo mocno umięśniona i dobrze związana z tułowiem. Ramię średniej długości, dobrze umięśnione. Łokcie przylegające do tułowia, nie wykręcone na zewnątrz ani do wewnątrz. Przedramię dostatecznie długie, mocne i umięśnione. Nadgarstek mocny. Śródręcze oglądane z boku jest ustawione trochę skośnie. Łapy owalne zwarte i duże, palce zwarte i wysklepione, pazury szare. Kończyny tylne bardzo mocne i silnie umięśnione, oglądane z tyłu – proste i równoległe. Kąty trochę rozwarte. Udo długie, szerokie i bardzo mocno umięśnione. Podudzie dostatecznie długie, dobrze umięśnione, o mocnym kośćcu. Staw skokowy niezbyt wysoko od podłoża, mocny, dobrze związany, nie wykręcony do wewnątrz ani na zewnątrz. Śródstopie nie powinno być zbyt długie, mocne i prawie pionowe względem podłoża. Skóra gruba, dobrze przylegająca i pigmentowana. Sierść na tułowiu i głowie obfita, prosta, twarda, o długości co najmniej 10 cm. Podszerstek bardzo gęsty, delikatny i jaśniejszy. Na kończynach sierść krótsza. Ogon dobrze owłosiony. Dopuszcza się maść łaciatą (podstawowa musi być biała, łaty wyraźnie odgraniczone, czarne lub szare) lub jednolitą (czysto białą lub szarą).
Dorosły pies powinien osiągać co najmniej 70 cm wysokości w kłębie (idealnie – 75 cm). Suki mierzą ok. 65 cm (idealnie 70 cm). Psy ważą średnio 50-65 kilogramów.
Owczarek rumuński Mioritic (po lewej) i Pies pasterski z Bukowiny (po prawej)
Temperament
Rumuński Mioritic to pies o zrównoważonym temperamencie, który sprawdza się w roli obrońcy domu. Jest czujny, przyjacielski i zawsze stanie w obronie swojego opiekuna, kiedy tylko wyczuje zagrożenie. Bardzo lubi dzieci i chętnie się z nimi bawi.
Dzięki wyjątkowej kombinacji cech charakteru owczarek rumuński Mioritic jest zarówno skutecznym obrońcą stada, jak i doskonałym psem stróżującym. Pamiętajmy jednak, że Mioritic jest przede wszystkim psem pracującym, więc będzie najszczęśliwszy, mogąc nadzorować stado, lub broniąc dobytku.
Wobec obcych wykazuje wrodzony dystans i nieufność. Zazwyczaj jest jednak spokojny, opanowany i do bólu przewidywalny. Dobrze wyszkolone osobniki nie powinny wykazywać skłonności do agresji i wdawać się w konflikty z innymi psami. Nie mogą być ani agresywne, ani lękliwe.
Pielęgnacja i Zdrowie
Psy żyją średnio 12-14 lat. Nie cierpią na typowe przypadłości zdrowotne. Podobnie jak u wszystkich psów ras dużych mogą pojawić się problemy dysplatyczne.
Aby utrzymać sierść w dobrej kondycji wystarczy czesanie zgrzebłem raz w tygodniu; kąpiele jedynie okazjonalnie. Sierść nie wymaga przycinania. Opadnięte uszy są narażone na infekcje. Psy karmimy jedynie karmą dla psów olbrzymich.
Szczeniak Owczarka rumuńskiego Mioritic
Wysokość: Dorosły pies powinien osiągać co najmniej 70 cm wysokości w kłębie (idealnie – 75 cm). Suki mierzą ok. 65 cm (idealnie 70 cm).
Waga: Psy ważą średnio 50-65 kilogramów.
Umaszczenie: Dopuszcza się maść łaciatą (podstawowa musi być biała, łaty wyraźnie odgraniczone, czarne lub szare) lub jednolitą (czysto białą lub szarą).
Zdrowie: Psy mogą chorować na dysplazję stawów biodrowych.
Pielęgnacja: aby utrzymać sierść w dobrej kondycji wystarczy czesanie zgrzebłem raz w tygodniu. Kąpanie okazjonalne – w zależności od potrzeb. Sierść nie wymaga przycinania. Opadnięte uszy są narażone na infekcje.
Rodzina: Owczarek rumuński Mioritic to pies o zrównoważonym temperamencie, który sprawdza się w roli obrońcy domu. Wobec obcych wykazuje wrodzony dystans i nieufność. Zazwyczaj jest jednak spokojny, opanowany i do bólu przewidywalny. Lubi dzieci, chociaż nie nadaje się do trzymania w domu z bardzo małymi dziećmi.
Kraj pochodzenia: Rumunia
Inne nazwy: Romanian Mioritic, Mioritic Shepherd, Ciobănesc Mioritic
Użytkowość: pies pasterski, stróż domu, towarzysz
Klasyfikacja FCI - grupa 1, sekcja 1, nr wzorca 349. Nie podlega próbom pracy.
Autorem zdjęć jest Ioan Albiter
