Rasa: Owczarek staroangielski (Bobtail)

OWCZAREK STAROANGIELSKI (Bobtail)

Historia

Przodkowie Bobtaila zostali przywiezieni na Wyspy Brytyjskie przez Rzymian; do naszych czasów nie dochowały się jednak żadne informacje na temat wyglądu psów. Bardzo zdawkowy opis znajdziemy w „Boke of St. Albans” autorstwa Juliany Barnes, która wspomina, że psy służyły ,,do ochrony przed atakiem wilka i nosiły obroże z kolców żelaznych". Problem wilków na wyspach rozwiązano już w X wieku, lecz psy pasterskie wcale nie straciły na znaczeniu. Rozwój sukiennictwa w XV wieku spowodował wzrost  liczby pastwisk i stad owiec, które należało zabezpieczyć przed kłusownikami i bezrolnymi chłopami.
Przodkami współczesnych owczarków były prawdopodobnie kosmate Smithfieldy, a pewien udział w ukształtowaniu eksterieru miały też szkockie collie (co widać po błękitnym, szarym i płowym umaszczeniu).

Pierwszy domniemany opis naszego owczarka pochodzi  z ,,Foure Of Husbanderie" Conrada Heresbacha (1586) :,,Owczarek nie może być tak zwrotny i szybki jak chart, lecz również nie tak gruby i ciężki jak pies domowy. Musi być jednak silny, aby mógł ścigać i pokonać wroga, przegonić wilka i inne dzikie zwierzęta, dogonić złodzieja i odebrać mu łup. Dlatego też tułów powinien być raczej długi niż krótki i ciężki. Głowa musi być duża i proporcjonalna, dobrze umięśniona, uszy duże i obwisłe, kończyny długie, przednie krótsze niż tylne, ale proste i mocne. Łapy szerokie, pazury twarde, kręgosłup nie wystający, ani nie skrzywiony, żebra okrągłe i klatka piersiowa dobrze zamknięta. Barki szeroko rozstawione, lędźwie grube i szerokie."
Kolejne wiarygodne źródła historyczne pochodzą z XIX wieku. W tym czasie powstało wiele rysunków i malowideł psów, które mogłyby być przodkami współczesnych czworonogów. Szczególnie cenne wydają się dwa obrazy, namalowane kolejno w 1808 i 1815 roku, ukazujące psy o włosie i rozłożeniu maści charakterystycznym właśnie dla owczarka staroangielskiego.

Pierwsza wystawa psów miała miejsce w 1865 roku w Islinton, w Anglii, jednak dopiero osiem lat później zaprezentowano je oficjalnie jako rasę. Pierwszym zwycięzcą wystaw był Sir Cavendish, który osiągnął 59 cm wysokości w kłębie i wagę 49 kg.

Wygląd

Owczarek staroangielski Bobtail to mocny pies o kwadratowej sylwetce, symetryczny i sprawny, obficie ofutrzony. Nigdy nie powinien być wysokonożny. Cechą charakterystyczną rasy jest łagodnie wznosząca się linia górna i gruszkowaty kształt tułowia, gdy jest oglądany z góry. Sylwetka nie powinna być zmieniona strzyżeniem. Owczarek staroangielski porusza się toczącym stępem lub kłusem i szczeka niskim, charakterystycznym głosem. Długość kufy stanowi połowę długości głowy.  Głowa proporcjonalna do tułowia. Czaszka pojemna, raczej sześcienna, dobrze wysklepiona nad oczami. Stop mocno zaznaczony. Nos duży i czarny. Nozdrza szerokie. Kufa mocna, kanciasta, o stożkowatym kształcie. Zęby mocne, duże, równomiernie rozstawione. Szczęki mocne. Zęby ustawione w zgryzie nożycowym; siekacze szczęki zachodzą na siekacze żuchwy. Zgryz cęgowy tolerowany, ale niepożądany. Oczy szeroko rozstawione, ciemne lub porcelanowe (jedno lub dwa). Niepożądane oczy jasne. Preferowane powieki pigmentowane. Uszy małe, noszone płasko przy głowie. Szyja stosunkowo długa, mocna, łukowato wygięta. Tułów raczej krótki i zwarty. Lędźwie bardzo mocne, szerokie i łagodnie wysklepione.

Suczka Flopi

Klatka piersiowa głęboka i pojemna, o dobrze wysklepionych żebrach. Ogon kiedyś tradycyjnie cięty lub szczątkowy od urodzenia. Kończyny przednie idealnie proste, o masywnym kośćcu na całej długości. Łopatki ułożone ukośnie; nie mogą być zbyt mocno umięśnione. W kłębie odległość między łopatkami jest mniejsza niż w stawach barkowych. Łokcie dobrze przylegają do tułowia.  Zad dobrze umięśniony i krągły.  Stawy kolanowe dobrze kątowane. Podudzia długie, dobrze umięśnione. Stawy skokowe niskie. Śródstopia proste. Łapy małe, okrągłe i zwarte, o dobrze wysklepionych palcach i mocnych opuszkach. Nie mogą być ustawione ani do wewnątrz ani na zewnątrz. Wilcze pazury należy usunąć. Sierść gęsta, szorstka, kosmata, nie całkiem prosta ale nie kędzierzawa. Nadzwyczaj obfity podszerstek tworzy gęstą, nieprzemakalną warstwę. Głowa mocno obrośnięta; na uszach włos skromniejszy, nogi przednie dobrze obrośnięte, szczególnie obfity włos na zadzie. Jakość i gęstość sierści są ważniejsze niż tylko jej długość. Dopuszcza się różne typy umaszczenia – od szarości po łupkowaty do błękitnego. Tułów i zad umaszczone jednolicie, kończyny białe lub w maści zasadniczej. Niepożądane białe łaty na tułowiu. Głowa, szyja i brzuch białe lub nie. Niepożądany jakikolwiek odcień brązu.
Psy osiągają nie mniej niż 61cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze o średnio pięć centymetrów. Harmonijna budowa ciała jest ważniejsza niż wysokość. Waga czworonogów oscyluje w granicach 30-36 kilogramów.

Temperament

Owczarki staroangielskie to psy zrównoważone, przyjazne, wierne, inteligentne i spokojne. Mają łagodne usposobienie i są bardzo cierpliwe wobec dzieci. Szybko adaptuje się do życia w nowych warunkach, może mieszkać zarówno w mieście, jaki  na wsi. Do pełni szczęścia potrzebuje towarzystwa człowieka, zatem jeżeli jesteś zapracowany i przez większość dnia nie ma cię w domu, raczej zrezygnuj z zakupu psa.
Bobtaile mogą wykazywać niekiedy skłonności dominacyjne, dlatego konieczne jest przeprowadzenie szkolenia z zakresu posłuszeństwa.

Pielęgnacja i zdrowie

Bobtail potrzebuje czasochłonnej pielęgnacji długiego włosa; szata wymaga wyczesywania i kąpieli. Przy wykonywaniu wszelkich czynności pielęgnacyjnych bardzo ważne jest wyczucie – zbyt intensywne wyczesywanie podszerstka może skutkować zniszczeniem długiego włosa. Dopuszcza się strzyżenie, przy czym należy pamiętać, że sierść odrasta po strzyżeniu koło roku do długości wystawowej. Co istotne, Bobtail nie linieje!

Do najczęstszych przypadłości zdrowotnych spotykanych u rasy zaliczamy: dysplazję stawu biodrowego, zaćmę, jaskrę, entropium, problemy z tarczycą, głuchotę, cukrzycę, HD, PRA, alergie i problemy skórne. Główną przyczyną śmierci wśród owczarków jest rak.

Owczarek staroangielski w parku

Wysokość: Psy osiągają nie mniej niż 61cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze o średnio pięć centymetrów. Harmonijna budowa ciała jest ważniejsza niż wysokość.

Waga: Waga czworonogów oscyluje w granicach 30-36 kilogramów

Umaszczenie: Dopuszcza się różne typy umaszczenia – od szarości po łupkowaty do błękitnego. Tułów i zad umaszczone jednolicie, kończyny białe lub w maści zasadniczej. Niepożądane białe łaty na tułowiu. Głowa, szyja i brzuch białe lub nie. Niepożądany jakikolwiek odcień brązu.

Zdrowie: Do najczęstszych przypadłości zdrowotnych spotykanych u rasy zaliczamy: dysplazję stawu biodrowego, zaćmę, jaskrę, entropium, problemy z tarczycą, głuchotę, cukrzycę, HD, PRA, alergie i problemy skórne. Główną przyczyną śmierci wśród owczarków jest rak.

Pielęgnacja: Owczarek staroangielski potrzebuje czasochłonnej pielęgnacji długiego włosa; szata wymaga wyczesywania i kąpieli. Dopuszcza się strzyżenie, przy czym należy pamiętać, że sierść odrasta po strzyżeniu koło roku do długości wystawowej. Co istotne, Bobtail nie linieje!

Rodzina:  Bobtail to odważny, ale zrównoważony pies, który w młodości wykazuje oznaki bycia upartym. Lubi pracę i zabawę. Szybko przywiązuje się do swojej rodziny. Nadaje się do rodzin z małymi dziećmi.

Inne nazwy: Old English Sheepdog, Bobtail.

Cena szczeniąt to koszt 7000 złotych. Źródło (Allegro, Alegratka, Olx). Dane z 2022 roku.

Klasyfikacja FCI - grupa I, sekcja 1. Według klasyfikacji FCI rasa psów nie podlega próbom pracy.