Alergia to „patologiczna, jakościowo zmieniona odpowiedź tkanek na oddziaływanie różnych obcych substancji, zwanych alergenami, polegająca na reakcji immunologicznej związanej z powstaniem swoistych przeciwciał, które po związaniu z antygenem doprowadzają do uwolnienia różnych substancji – mediatorów stanu zapalnego”. Czynnik powodujący reakcję nie jest sam w sobie szkodliwy dla organizmu.
Alergia może objawiać się na wiele sposobów, począwszy od zwykłego kataru, kichania, aż po obrzęk, duszności, wstrząs anafilaktyczny, a w krańcowych przypadkach nawet śmierć.
Pies dla alergika
Opinia na temat istnienia tzw. ras hipoalergicznych nie znajduje całkowitego uzasadnienia. Dlaczego? Otóż reakcja alergiczna nie zachodzi wyłącznie po kontakcie z psią sierścią; głównymi alergenami są przede wszystkim złuszczony naskórek oraz obecna między innymi w ślinie albumina osoczowa – dotyczy to psów wszystkich ras.
Należy przy tym pamiętać, że uczulenie nie oznacza choroby, a jest jedynie reakcją układu odpornościowego polegającą na wytworzeniu u alergików komórek pamięci immunologicznej i swoistych przeciwciał w klasie IgE dla alergenów pochodzących od czworonoga. Uczulenie może nie dawać charakterystycznych objawów, wskutek czego osoba uczulona nie zdaje sobie sprawy, że obecność psa działa alergizująco. U osób, które reagują alergicznie na kontakt ze zwierzęciem, najczęściej występują objawy astmy, kataru czy zapalenia spojówek.
Uczulenie na alergeny psa stwierdza się u 8% populacji. Odsetek uczulenia jest większy w grupie chorych z rozpoznaną astmą atopową. Według niektórych badań dzieci urodzone w domach, w których mieszka już pies, rzadziej zapadają na choroby alergiczne takie jak astma czy katar. Poza ekspozycją dodatkowy czynnik ryzyka alergii stanowi atopia, czyli genetyczna predyspozycja do syntetyzowania przeciwciał IgE dla alergenów, które pochodzą od psa.
Rasy psów dla alergików
Głównym alergenem, który wywołuje alergię u większości uczulonych osób, jest obecna w złuszczonym naskórku i ślinie lipokalina. Bez względu na rasę większą zawartość alergenu stwierdza się u psów niż u suk oraz u osobników ze zmianami łojotokowymi na skórze. Naukowcy nie dowiedli natomiast istnienia zależności od wieku, rozmiarów psa czy czasu przebywania w domu. To czy zwierzę było wykastrowane, czy też nie, również nie wpływało na intensywność wydzielania substancji alergizującej. Pomimo że rasy potencjalnie uznane za hipoalergiczne wydają się wydzielać te same ilości alergenu głównego Can f1 co pozostałe rasy, to według Amerykańskiego Towarzystwa Kynologicznego można sporządzić ras psów o mniejszym potencjale alergicznym. Znajdziemy w nim następujące rasy psów hipoalergicznych:
- Bedlington terrier
- Bichon Frise
- Sznaucer
- Irlandzki spaniel wodny
- Kerry blue terrier
- Maltańczyk
- Pudel
- Irish Soft Coated Wheaten Terrier
- Grzywacz chiński
- Nagi pies meksykański (Xoloitzcuintli).
Z kolei do ras niezalecanych dla alergików zaliczamy: Charta afgańskiego, Basset hounda, Cocker spaniela, Jamnika, Dobermana Pinschera, Owczarka niemieckiego, Setera irlandzkiego, Shar-peia oraz West Highland White Terriera.
Podsumowując:
- jeżeli pies towarzyszy dziecku od urodzenia, istnieje niewielkie ryzyko, że nasza pociecha zapadnie na takie choroby jak astma czy alergiczny nieżyt nosa.
- pies nie jest źródłem silnego alergenu dla człowieka.
- suki wytwarzają mniejsze ilości alergenu głównego, dlatego jeżeli pochodzimy z rodziny o skłonnościach atopowych, powinniśmy skłaniać się raczej ku temu rozwiązaniu.
- jeżeli jesteśmy uczuleni na sierść psa i reagujemy alergicznie na obecność jakiegokolwiek czworonoga, nie powinniśmy decydować się na zakup psa. Nie sugerujmy się także dopiskami, że rasa jest hipoalergiczna – te zapewnienia nie znajdują potwierdzenia w rzeczywistości.