Historia
Historia rasy Cão da Serra da Estrela jest dość niepewna. Część historyków sądzi, że psy przybyły na tereny Półwyspu Iberyjskiego wraz z Rzymianami. Według innej teorii – zostały sprowadzone do Portugalii przez Wizygotów. Nie ulega jednak wątpliwości, że pies górski z Estrela to najstarsza portugalska rasa psów. Oprócz cao Estrela, na terytorium Portugalii, żyją jeszcze dwie inne rasy psów pasterskich: cão de Castro Laboreiro oraz rafeiro do Alentejo.
Cechami charakterystycznymi dla pasterskiego psa z gór Estrela były: silnie rozwinięta muskulatura, głęboka klatka piersiowa, potężne kończyny przednie i tylne oraz gruby płaszcz. Jako że rasa rozwijała się na ograniczonym terytorium, zachowała wiele cech pierwotnych. Zwierzęta przez długi czas nie były znane poza swoim regionem. Nawet w XX wieku niewielu hodowców europejskich wiedziało o ich istnieniu. Zlekceważenie istnienia rasy doprowadziło niemalże do jej wymarcia. Psy – w większości kastrowane – nie mogły się normalnie rozmnażać, skutkiem czego liczebność populacji z roku na rok malała.
Na początku XX wieku hodowcy zaczęli wysyłać psy na wystawy. Pierwszy wstępnie zarejestrowany wzorzec rasy został opublikowany w 1922 roku, jednakże jego oficjalne zatwierdzenie nastąpiło dopiero w 1933 roku.
Przyjęcia wzorca nie było równoznaczne ze zwiększeniem popularności rasy. Większa część populacji psów pozostawała w rękach pasterzy i rolników z regionu Estrela. Jako że właściciele psów byli w większości analfabetami, nie dbali o przestrzeganie standardów rasowych, a co za tym idzie, nie podejmowali prób naśladowania oficjalnego wzorca.
Od 1950 roku odnotowuje się systematyczny wzrost zainteresowania rasą. W 1959 roku pies górski z Estreli został wpisany na listę psów rasowych Międzynarodowej Federacji Kynologicznej. Prawdziwy boom na rasę nastąpił jednak w latach 80. Mieszkańcy Półwyspu Iberyjskiego docenili umiejętności czworonogów i ich naturalne predyspozycje do stróżowania.
Pies górski z Estrela
Wygląd
Sylwetka psa jest umiarkowanie wydłużona. Głębokość klatki piersiowej stanowi mniej niż połowę wysokości w kłębie. Kufa i mózgoczaszka jednakowej długości, ewentualnie mózgoczaszka może być nieco dłuższa. Głowa mocna, pojemna, długa, w profile trochę wypukła. Dobrze osadzona, proporcjonalna do tułowia. Mózgoczaszka proporcjonalna do kufy, całość doskonale harmonijna. Skóra na czaszce i policzkach przylegająca. Czaszka dobrze rozwinięta, zaokrąglona, o nieco rozbieżnych liniach profilu. Łuki brwiowe słabo wykształcone, podobnie jak bruzda czołowa. Guz potyliczny nie jest wyraźny. Stop tylko lekko zaznaczony, mniej więcej w połowie odległości między czubkiem nosa i guzem potylicznym. Nos prosty, stanowiący przedłużenie linii grzbietu nosa. Duży, czarny, o otwartych nozdrzach. Kufa długa, zwężająca się ku końcowi, ale nie spiczasta, zasadniczo prosta, ale może być leciutko wypukła przy końcu. Wargi dobrze wykształcone, niegrube, górna zachodzi na dolną, ale nie są obwisłe. Błony śluzowe pyska, podniebienie oraz krawędzie warg o mocnym pigmentowaniu na czarno.
Kufa czysta w liniach, o dobrze rozwiniętych szczękach, komplet mocnych, białych zębów, dobrze osadzonych i ściśle zwierających się; zgryz nożycowy, dopuszczalny cęgowy. Oczy owalne, średniej wielkości, osadzone w prostej linii, dobrze rozwarte, o bystrym i łagodnym wyrazie. Powieki czarne i dobrze przylegające. Łuki brwiowe lekko zaznaczone. Uszy osadzone średnio wysoko, wiszące, odrzucone trochę do tyłu, przy bokach głowy, kształtu “płatka róży”, cienkie, trójkątne, na końcach zaokrąglone, małe w porównaniu do wielkości tułowia.
Szyja krótka i gruba, prosta, dobrze osadzona na łopatkach i płynnie w nie przechodząca. Grzbiet możliwie krótki, dobrze umięśniony. Lędźwie również krótkie, szerokie, dobrze umięśnione i związane z lekko spadzistym, krótkim, szerokim i dobrze umięśnionym zadem. Wysokość w zadzie równa lub nieco większa od wysokości w kłębie. Klatka piersiowa szeroka, głęboka i dobrze wysklepiona, ale nie okrągła, sięga łokcia lub nieco poniżej. Ogon osadzony średnio wysoko, długi, gruby, noszony poniżej linii grzbietu, szablasty, z haczykiem na końcu; trochę zakręcony ku górze , ruchliwy, ale nie zakręcony nad grzbietem. Powinien być dobrze owłosiony, a u odmiany długowłosej – z piórem.
Kończyny przednie proste, o mocnym kośćcu i stawach, kątowanie umiarkowanie strome, sprawne w ruchu. Łapy proporcjonalne do wielkości psa. Staw skokowy raczej niski, umiarkowanie stromy, nie wykręcony na zewnątrz ani do wewnątrz.
Pasterski pies z gór Estrela
Pies górski z Estrela występuje w dwóch odmianach:
- cão da Serra da Estrela a pelo comprido (odmiana krótkowłosa) i
- cão da Serra da Estrela a pelo lizo (odmiana długowłosa).
U czworonogów długowłosych zewnętrzna warstwa włosa może być prosta lub lekko falista – rzadko spotyka się osobniki z włosem kręconym. Podkład jest bardzo gęsty i zazwyczaj jaśniejszy od zewnętrznego płaszcza. Włos na przedniej stronie kończyn i głowy jest krótka i gładki. U odmiany krótkowłosej zewnętrzna warstwa włosa jest krótka i gruba, o gęstym podszyciu.
Dopuszcza się następujące typy umaszczeń: płowy, wilczo szary i żółty – z pręgowaniem lub bez pręgowania. Niebieskie zabarwienie jest bardzo niepożądane.
Pożądana wysokość w kłębie dla dojrzałych samców wynosi 65-73 cm, a dla dojrzałych suk – 62-69 cm. Tolerancja +/- 2 cm. Optymalna waga oscyluje zaś w granicach 45 – 60 kg. Suki są lżejsze od samców i ważą pomiędzy 35 a 45 kg.
Pies górski z Estrela
Temperament
Duży, dobrze umięśniony i zaciekły w boju czworonóg jest groźnym przeciwnikiem dla każdego drapieżnika. Pies górski z Estreli to spokojny i zrównoważony stróż, który nie zawaha się zareagować w sytuacjach bezpośredniego zagrożenia. Czynnikiem predysponującym do pełnienia funkcji stróżujących jest nieufność w stosunku do obcych i traktowanie ich z rezerwą. Pies górski z Estrela uwielbia dzieci i wspólne zabawy z właścicielem. Ma jednak duże ciągoty do pogoni i wyławiania mniejszych zwierząt, w związku z czym nie powinien mieszkać w domach z innymi, małymi zwierzętami.
Psy wymagają przeprowadzenia gruntownego szkolenia z zakresu posłuszeństwa. Nieprawidłowo uspołeczniony czworonóg może sprawiać bardzo duże problemy w późniejszym życiu. Jeżeli nie mieliśmy nigdy do czynienia z psami, nie powinniśmy decydować się na kupno psa tej rasy.
Nie róbmy zwierzętom krzywdy i nie wprowadzajmy ich do małych, blokowych mieszkanek! Psy będą nieszczęśliwe, żyjąc na tak małej przestrzeni!
Psy rasy Pies górski z Estrela
Choroby
Psy nie cierpią na typowe przypadłości zdrowotne i schorzenia dziedziczne. Jako, że Psy górskie z Estrala należą do grupy psów dużych mogą zapadać na dysplazję stawów biodrowych. Średnia długość życia nie przekracza zazwyczaj 11-13 lat.
Pielęgnacja
Czworonogi linieją raz do roku, ale za to bardzo obficie. Szybszemu wypadaniu martwego włosa sprzyjają kąpiele w ciepłej wodzie.
Wysokość: psy osiągają od 65 do 73 centymetrów wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 62 do 69 centymetrów. Tolerancja +/- 2 cm.
Masa: dorosłe psy powinny ważyć pomiędzy 45-60 kilogramami. Suki są lżejsze i ważą 35-45 kilogramów.
Umaszczenie: Dopuszczalnymi typami umaszczenia są: płowości, barwy wilczaste, pręgowane lub żółte. Maska czarna lub błękitna, jednolita bądź z białymi znaczeniami.
Pielęgnacja: pielęgnacja opiera się na regularnym przeczesywaniu włosa i przycinaniu pazurów.
Zdrowie: powszechną przypadłością rasy jest dysplazja stawów biodrowych.
Rodzina: zwierzęta kochają dzieci i są bezgranicznie wierne swoim właścicielom. Wobec dzieci przyjmują postawę opiekuńczą. Nie nadają się do mieszkania w miastach, gdyż mają ogromne zapotrzebowanie na ruch i wymagają dużej przestrzeni życiowej.
Pochodzenie: Portugalia
Inne nazwy : port. cão da Serra da Estrela, ang. estrela mountain dog, pasterski pies z gór Estrela, estrela, pies górski z Estreli
Klasyfikacja FCI - Grupa II, sekcja 2.2, wzorzec nr 173. Nie podlega próbom pracy.
cao da serra da estrela, estrela, estrela mountain dog, pasterski pies z gór estrela, pies gorski z estreli opis rasy, pies górski estrella, pies górski z estrela cena, pies górski z estrela charakter, pies górski z estrela choroby, pies górski z estrela galeria, pies górski z estrela historia, pies górski z estrela o rasie, pies górski z estrela opinie, pies górski z estrela opis, pies górski z estrela opis rasy, pies górski z estrela pielęgnacja, pies górski z estrela rasa psów, pies górski z estrela rodzina, pies górski z estrela szczeniaki, pies górski z estrela temperament, pies górski z estrela umaszczenie, pies górski z estrela zdjęcia, pies górski z estrela zdrowie, pies górski z estreli, pies z portugalii, portugalska rasa psow, portugalski pies pasterski, psy pies, psy rasy pies górski z estrela, rasa, rasa psa z portugalii, rasa psow pies górski z estrela