PIES PASTERSKI Z BUKOWINY (Ciobanesc Romanesc de Bucovina)
Historia
Pies pasterski z Bukowiny (Ciobanesc Romanesc de Bucovina) to rasa naturalna, która od stuleci rozwijała się na terenach Karpat (Rumunia i Serbia) oraz w niektórych regionach Bułgarii, gdzie była wykorzystywana do pilnowania inwentarza i stróżowania.
Wygląd
Pies pasterski z Bukowiny to rosły, dumny czworonóg o imponującej posturze i szlachetnej sylwetce. Długość tułowia jest nieco większa od wysokości w kłębie. Długość czaszki równa długości kufy. Głowa masywna, ale niezbyt ciężka, noszona nieco powyżej grzbietu. Czaszka umiarkowanie szeroka, lekko wysklepiona, oglądana z przodu lekko wysklepiona, z boku – niemalże płaska. Linie profilu nieco rozbieżne. Szerokość czaszki u psów wynosi 16-18 cm, suk: 15-17 cm. Łuki jarzmowe umiarkowanie wykształcone, guz potyliczny słabo widoczny. Stop lekko zaznaczony. Nos duży, dobrze wykształcony, czarny. Kufa tępa, tej samej długości co czaszka; mocna, lekko zwężająca się ku nosowi, ale nie spiczasta. Żuchwa mocna. Wargi grube i przylegające, mocno pigmentowane. Szczęki mocne, uzębienie kompletne, zęby mocne, zdrowe i białe, dobrze osadzone, ustawione w zgryzie nożycowym.
Policzki mało wyraźne. Oczy małe w stosunku do wielkości głowy, migdałowatego kształtu, skośne, brązowe lub trochę jaśniejsze, ale nie żółte. Powieki dobrze pigmentowane. Uszy stosunkowo wysoko osadzone, kształtu litery V, z lekko zaokrąglonymi końcówkami, wiszące, przylegające do policzków. Kopiowanie zabronione. Szyja średniej długości, potężna i mocna, bez podgardla. Tułów krzepki. Górna linia grzbietu pozioma. Kłąb mało wyraźny. Grzbiet mocny i umięśniony. Lędźwie mocne i umięśnione. Zad również dobrze umięśniony, lekko opadający w kierunku nasady ogona. Klatka piersiowa szeroka i głęboka, sięgająca łokcia, żebra dobrze wysklepione. Linia dolna lekko podciągnięta. Ogon osadzony wysoko, w spoczynku wiszący, sięgający stawu skokowego bądź niże; przy pobudzeniu i w ruchu podniesiony do poziomu grzbietu bądź trochę wyżej, lekko zakrzywiony, ale niezakręcony nad grzbietem. Cięcie ogona zabronione. Kończyny przednie oglądane z boku i z przodu proste. Łopatka długa, ukośna, dobrze umięśniona i związana z tułowiem. Kąt w stawie barkowym około 100-110°. Ramię średniej długości, umięśnione.
Łokcie blisko tułowia, w ruchu swobodne. Podramię mocne i niezbyt długie. Nadgarstek mocny. Śródręcze krótkie, lekko nachylone. Łapy owalne, zwarte i duże, pale wysklepione i zwarte, pazury czarne lub barwy popiołu. Kończyny tylne mocne, umięśnione, o normalnej postawie. Udo średniej długości, szerokie, bardzo mocno umięśnione. Podudzie również średniej długości, umięśnione. Stawy skokowe szerokie, oglądane z boku umiarkowanie kątowanie. Oglądane z tyłu ustawione równolegle do płaszczyzny środkowej ciała.
Śródstopie mocne i pionowe. Wilcze pazury nie stanowią wady. Łapy owalne, zwarte i mocne, pazury czarne lub barwy popiołu. Skóra gruba, dobrze przylegająca, barwy ciemnego popiołu. Sierść na głowie i przednich stronach nóg krótka, na tułowiu obfita, długości 6-9 cm, prosta, szorstka, przylegająca. Podszerstek krótki, bardzo gęsty i obfity, jaśniejszy. Na szyi wyraźnie dłuższa sierść tworzy kryzę, na tylnej stronie przednich nóg frędzle, a na udach – portki. Ogon obficie owłosiony. Maść klasyczna : podstawowa maść czysto biała lub beżowo biała, łaty w kolorze szarym, czarnym lub czarnym z rdzawym pobłyskiem. Jednolita : czysto biała, beżowo biała, barwy popiołu lub czarna są dopuszczalne, ale nie tak pożądane jak łaciate. Dorosłe psy osiągają od 68 do 78 cm wysokości w kłębie (idealnie 71-75 cm). Suki są mniejsze i mierzą od 64 do 72 cm (idealnie 66-68 cm). Waga proporcjonalna do wzrostu.
Temperament
Pies pasterski z Bukowiny to spokojny, zrównoważony czworonóg, który nie powinien wykazywać skłonności do agresji. Jest lojalny i oddany swojemu właścicielowi; w stosunku do dzieci bardzo opiekuńczy i wyrozumiały. Bez wahania zaatakuje drapieżnika. Ma bardzo donośny głos – w razie potrzeby zaalarmuje opiekuna o zbliżającym się intruzie. Jest niezwykle czujny – strzeże swojego domostwa przez całą dobę. Nie wymaga specjalistycznego szkolenia; nadaje się także dla osób, które nie mają specjalnego doświadczenia w prowadzeniu psów.
Zdrowie i Pielęgnacja
Rasa jest generalnie zdrowa. Czworonogi nie wymagają wzmożonej pielęgnacji – w zupełności wystarczy cotygodniowe przeczesywanie włosa.
Wysokość: Dorosłe psy osiągają od 68 do 78 cm wysokości w kłębie (idealnie 71-75 cm). Suki są mniejsze i mierzą od 64 do 72 cm (idealnie 66-68 cm).
Waga: Waga proporcjonalna do wzrostu.
Umaszczenie: Maść klasyczna : podstawowa maść czysto biała lub beżowo biała, łaty w kolorze szarym, czarnym lub czarnym z rdzawym pobłyskiem. Jednolita : czysto biała, beżowo biała, barwy popiołu lub czarna są dopuszczalne, ale nie tak pożądane jak łaciate.
Zdrowie: Rasa jest generalnie zdrowa.
Pielęgnacja: Psy pasterskie z Bukowiny nie wymagają szczególnej pielęgnacji.
Rodzina: Wierne i oddane swojemu właścicielowi. Przyjaźnie nastawione do dzieci i innych zwierząt. Są dość samodzielne, niemniej nie sprawiają trudności wychowawczych.
Klasyfikacja FCI - Grupa II, sekcja 2.2, nr wzorca 357. Bez próby pracy. Bez prawa co CACiB.
Użytkowość: doskonały stróż i opiekun stad.
Zdjęcie główne Richard White
