Udostępnij ten artykuł.

Pies w kulturze wschodu

Mity i wierzenia - pies w kulturze wschodu

Postać psa stała się nieodłącznym elementem mitów i wierzeń dalekowschodnich; szczególnie często pojawia się na kartach świętych ksiąg hinduizmu. W Wedach możemy, bowiem przeczytać o suce bogów oraz o postaci niebieskiego psa. Boska suka Sarama należała do boga Indry; jej głównym zadaniem było wyszukiwanie zaginionych krów, które zgodnie z religią hinduistyczną miały być zwierzętami świętymi. Synowi Saramy pilnowali natomiast wrót do boskich ogrodów. Niebieski pies miał natomiast stanowić jedną z reinkarnacji księżyca, zaś wszyscy poddani byli obowiązani do składania mu ofiar.

Oczywiście, postać psa pojawiała się również w innych systemach wierzeń tradycyjnych. Szczególnie doniosłą rolę odgrywa w religijnych systematach starożytnych Chin. Pies Fo (Foo, lew chiński), czyli pies Buddy, utrwalił się w historii pod postacią małej, porcelanowej figurki. Chińczycy przypisywali psu liczne przymioty, a w tym: odwagę, cierpliwość, wierność i miłość. Figurki psów Fo miały przynosić szczęście osobom, które znalazły się w ich posiadaniu.

Bibelociki obowiązkowo pojawiały się przed bramami pałaców, urzędów i innych miejsc, w których rezydowały osoby bliskie władcy. Wszyscy, którzy przybywali na audiencję do cesarza, przynosili ze sobą postać psa i wręczali ją swojemu władcy. Stanowiło to oznaką najwyższego szacunku i uniżoności względem pana.

Figurka psa Fo

Figurka psa Fo

Obecnie, psy pojawiają się na terenie całych Chin i zdobią wejścia do restauracji, sklepów i innych miejsc użyteczności publicznej. Turyści mogą nawet zakupić figurynkę psa Fo w licznych sklepach i na targach staroci.

Legendy japońskie bardzo często nawiązują do postaci dzielnych psów. Psy były (i nadal są) niezwykle cenionymi zwierzętami, w związku, z czym możemy je spotkać na rozlicznych wizerunkach, płótnach i grafikach. Po dziś dzień szczenięta stanowią symbol pomyślności i są opiekunami kobiet brzemiennych. Obecność szczenięcia w czasie porodu miała pomagać kobiecie i sprawiać, że poród będzie o wiele lżejszy.

Psy japońskie pełniły niegdyś funkcje pośredników wojennych. W czasie jakiegokolwiek konfliktu świadczyły usługi kurierskie i przekazywały istotne informacje sąsiadującym kompaniom.
W wierzeniach ludowych wizerunek psa był wykorzystywany dla wytłumaczenia zjawisk dobrobytu i szczęśliwości. Pies towarzyszył osobom, które w jednej chwili doznały objawienia, dobre bóstwo zesłało na nich majątek, bądź też cudownie ozdrowieli.

Psy pojawiały się również w wierzeniach sumeryjskich i były określane mianem ur. Imię każdego, kolejnego zwierzęcia było kompilowane z podstawy „ur” oraz określników. Możemy z tego tytułu wysnuć wniosek, że czworonogi stały na najwyższym stopniu w hierarchii zwierzęcej i były uznawane za najważniejsze spośród nich.


  • Figurka psa Fo

  • Posąg psa Fo

  • Pałac Buddy

Malarstwo - psy w kulturze wschodu

Pierwsze wizerunki psów pochodzą z czasów starożytnych i zostały znalezione w jaskiniach egipskich i arabskich. W jaskiniach Anatolii (na półwyspie Azja Mniejsza) odkryto rysunki psów myśliwskich, które pochodzą prawdopodobnie z IV tysiąclecia p.n.e. Liczne malowidła pozostawili po sobie także pasterze saharyjscy (ikonografię datuje się na III tysiąclecie p.n.e.).

Pies w mitologii greckiej

Argos to pies fikcyjny - jeden z bohaterów Odysei homerowskiej -, który czekał na swojego pana od momentu, kiedy ten wypłynął na wojnę trojańską do jego powrotu po dwudziestu latach tułaczki. Czworonóg miał rozpoznać swojego właściciela, pomimo że ten był odziany w nikczemny strój i w niczym nie przypominał dawnego Odyseusza.

Cerber, według starożytnych wierzeń, był trzygłowym psem, który strzegł bram do królestwa umarłych. Początkowo był przedstawiany jako monstrum o spiżowym głosie i pięćdziesięciu głowach, jednak z czasem jego obraz ewoluował. Pies miał nie wpuszczać do Hadesu żywych i nie wypuszczać zeń umarłych.

Cerber w mitologii greckiej trójgłowy pies

Cerber trójgłowy pies

Ortos był dwugłowym psem należącym do Geriona. Wedle starożytnych wierzeń dokonał gwałtu na własnej matce, która powiła mu syna nazwanego później Sfinksem. Ortos został zabity przez Herkulesa, kiedy ten wykonał dwanaście prac.

Mitologiczny Syriusz dał się zapamiętać jako pies przemieniony w gwiazdy. Razem ze swym panem, Orionem, (który został śmiertelnie ukąszony w piętę przez skorpiona), trafił na nieboskłon. Psia gwiazda Syriusz znajduje się w jednej konstelacji z gwiazdą skorpiona i Orionem.

Tagi artykułu: