Na początku lat dwutysięcznych pojawiła się w mediach pewna z pozoru niewinna reklama, która jednak do dzisiaj jest pamiętana i nadal wielu przyciąga. Dlaczego? Ponieważ wykorzystano w niej wizerunek pewnego niesamowitego w swoim wyglądzie, bardzo pomarszczonego psiaka. Konieczne poznaj reklamowego psa. Jeszcze dziś przeczytaj, dlaczego pies z reklamy Garniera wywołał ogólnoświatowe poruszenie. Sprawdź, co to za rasa!
Pies z reklamy Garniera – co to za reklama?
Cała ta sprawa dotyczy kampanii reklamującej produkty Lift Expert, należące do nowej linii kremów przeciwzmarszczkowych marki Garnier. Jej producentem jest znana firma L’Oréal Polska.Całą też niesamowitą akcję promocyjną przygotowała i od lat realizuje agencja Publicis Poland i Zenith-Optimedia Group. Czym ta reklama wzbudziła ogólnoświatowe poruszenie? Ano tym, że wykorzystano w niej wizerunek psiaków z rasy shar pei, zwanych też pomarszczonymi psami. Cały szkopuł tkwi właśnie w tej ich niesamowicie pomarszczonej skórze. Reklama sugeruje w ten dowcipny sposób, że używanie ich kremów zniweluje wszelkie zmarszczki, nawet tak „głębokie”. A jak to jest u rasy shar pei? Czy każdy osobnik tej rasy ma tak pomarszczona skórę, jak ten pies z reklamy Garniera? I w ogóle skąd to się u tej rasy wzięło?
Jakiej rasy jest pies z reklamy kremu Garnier?
Rasa ta jest zaliczana wedle FCI (Federacja Kynologiczna) do grupy II Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła, a w jej obrębie do sekcji 2.1. Molosy w typie mastifa, wzorzec nr 309. Te dziwaczne w wyglądzie psy wyhodowano w XVI w. w Chinach (Chiny to kraj pochodzenia, kraj patronacki tej rasy). Pierwotnym celem ich przeznaczenia były polowania oraz zaganianie stad zwierząt hodowlanych, a także walki psów. Obecnie psy tej rasy nie podlegają jednak żadnym próbom pracy. Zgodnie z klasyfikacją amerykańską psów rasowych, Shar pei należy do grupy psów użytkowych.Angielska nazwa tej rasy to chinese shar-pei, lub chinese fighting dog. Nazwa chińska tych psów – shā pí – oznacza „piaszczystą skórę”, co odnosi się do koloru sierści.
Historia psa z reklamy Garniera
Rasa shar pei pochodzi z południowych Chin, a dokładnie z prowincji Guangdong. Dopiero w XX w. psy te przywieziono na Zachód, najpierw w USA. Shar pei wyhodowano pierwotnie do polowań na dziki oraz jako psy pasterskie i do stróżowania świątyń. Niestety z racji silnej i dosyć masywnej budowy ciała, używano ich również do walk psów. W czasach komunistycznej Chińskiej Republiki Ludowej, rasa ta została od razu potraktowana, jako pies luksusowy dla bogaczy, a przez to zbyteczny i wart jedynie pogardy. Cesarz Mao ogłosił publicznie, że posiadanie tych psów to „przejaw burżuazyjnej dekadencji”. Ich hodowle obłożono więc bardzo wysokimi podatkami i szybko ich zabroniono. Wywołało to gwałtowny spadek liczebności i drastyczne załamanie populacji shar pei. Jeden z ich ostatnich hodowców i miłośników Matgo Law, w obawie przed ich wymarciem napisał wtedy artykuł do jednego z amerykańskich pism kynologicznych, z apelem o uratowanie rasy. Amerykanie szybko zareagowali i wyrwali rasę z zapaści. Szybko również tu stały się one synonimem bogactwa i wysokiej pozycji społecznej, osiągając też horrendalne ceny, przez co stały się częstym łupem złodziei dla okupu. Psy te szybko dotarły również do Europy – po raz pierwszy do Wielkiej Brytanii w 1981 r. W tym samym roku FCI uznał też wzorzec tymczasowy tej rasy, który następnie 14.04.1999 r. zastąpiono wzorcem ostatecznym.
Skąd się wziął ich niesamowicie pomarszczony wygląd psa?
U młodych osobników Shar pei w sposób naturalny występuje nawet bardzo znaczne u niektórych osobników pomarszczenie skóry na całym ciele, a szczególnie w okolicach głowy. Natomiast skóra u psów dorosłych tej rasy staje się bardziej luźna i prosta na korpusie, a pomarszczona pozostaje zwykle już tylko w okolicy głowy i ogona.
Inne cechy szczególne w wyglądzie Shar pei
Ogólnie Shar pei to psy o masie ciała 18-26 kg i wysokości w kłębie 46-51 cm u psów i suk. Charakterystyczną cechą prócz bardzo pomarszczonej skóry, jest również ich kufa – szeroka, wraz z wargami pyska wyglądająca jak opuchnięta. Psy te mają też: mocne szczęki, nożycowy zgryz (siekacze górne szczelnie przykrywają zęby dolne), ciemne oczy kształtu migdałowatego (jaśniejsze oczy dopuszcza się tylko przy jasnym umaszczeniu, skórne fałdy przy oczach nie mogą zaburzać psu normalnego widzenia i funkcjonowania powiek, oczy nie mogą też mieć entropium), wysoko osadzone oraz bardzo małe i grubawe uszy kształtu trójkątnego (do tego lekko zaokrąglone na końcach i przylegające, stojące uszy są bardzo niepożądane), a także umaszczenie możliwe we wszystkich jednolitych kolorach poza białym. Włos u shar pei jest sztywny i odstający, przylega tylko na kończynach. Psy te mają dwa podstawowe typy szaty:włos horse coat długi do 1,25 cm oraz brush coat długi na 1,25-2,5 cm. Można też spotkać psy z włosem bear coat mającym długość ponad 2,5 cm, co jest jednak niezgodne z wzorcem rasy FCI.
Zachowanie, charakter, temperament psa Shar pei
Shar pei to psy towarzyskie, wierne jednemu włąścicielowi, czujne i lubiące bronić, choć uważane też za nie agresywne dla ludzi. Dobrze znoszą też warunki miejskie. Psami tymi powinni jednak zajmować się wyłącznie odpowiedni ludzie – a więc osoby zrównoważone, doświadczone w szkoleniu i hodowli psów, stanowcze i mądre. Shar pei mają, bowiem silny charakter i skłonność do dominacji. Są też upartymi i lubiącymi chadzać własnymi ścieżkami indywidualistami. Niektórzy zarzucają im, że wykonują polecenia dopiero wtedy, gdy mają na to ochotę, lub w zamian za smakołyk. Do ich psychiki trzeba potrafić dotrzeć i nauczyć się indywidualnie, jak należy z nimi umiejętnie postępować. Shar pei są również bardzo leniwe i wygodnickie, uwielbiają wylegiwać się godzinami na kanapie. Uwielbiają wszelkie pieszczoty, głaskaniei przytulanie. Niektóre osobniki najchętniej w ogóle nie wychodziłby z domu, a na zewnątrz Ida niemal wyłącznie po to, by szybko załatwić swoje potrzeby i jak najszybciej wracać.
Nie przepadają, więc za intensywnym wysiłkiem fizycznym i długimi spacerami. Są to więc psy idealne dla domatorów i osób nie mogących poświęcać im wiele czasu na spacery i zabawy. Shar-pei to także niezwykłe czyściochy! Grzecznie omijają wszelkie błotka i kałuże, chronicznie nie tolerując błota i wody. W deszczowe dni tym bardziej nie chcą, więc wychodzić na zewnątrz. Potrafią wtedy mocno bronić się przed spacerem. Shar-pei to także psy bardzo inteligentne, które bardzo szybko się uczą i rozumieją wszystko, co się do nich mówi. Z powodu tych licznych mankamentów w zachowaniu, nie jest to jednak w oczywisty sposób rasa dla każdego. Na pewno nie powinny ich posiadać ludzie, którzy nigdy wcześniej ich nie miały i nie znają tej rasy dostatecznie. Jeśli ktoś chce kupić shar pei tylko, dlatego, że spodobał mu się pomarszczony, misowaty pies z reklamy Garniera, to robi wielki błąd!
Czy Shar Pei to groźne psy?
Shar pei są dobrymi obrońcami, ale nie uchodzą za psy szczególnie groźne. W stosunku do osób, które im z różnych względów nie odpowiadają, są jednak nie agresywne, lecz zwyczajnie lekceważące. Nie chcą się też interesować obcymi ludźmi, poza swoim opiekunem i rodziną. Agresja może się pojawić tylko u psów źle prowadzonych, zaniedbanych, niesocjalizowanych i genetycznie pochodzących ze złej hodowli (szczególnie z tzw. dzikich hodowli). Shar pei dobrze prowadzone i z dobrej hodowli są jednak cierpliwe i bardzo lubią dzieci, nawet te małe. Chętnie się z nimi bawią, są przy tym bardzo czułe i delikatne.
Uwaga!
W wychowaniu shar-pei nie wolno pozwalać na jakikolwiek przejaw dominacji. Nie wolno też stosować absolutnie żadnych kar. Pies musi za to mieć jasno wyznaczone granice, nakazy i zakazy. Nie można pozawalać mi ich przekroczyć. Trzeba przy tym traktować je rozważnie, sprawiedliwie i jednocześnie stanowczo. Ważne jest również i to, by kupić psa tej rasy wyłącznie z dobrej hodowli. Dlaczego? Ponieważ dzikie hodowle oferują często psy obciążone chorobami (także genetycznymi), cherlawe i niezgodne w budowie ze wzorcem rasy, a także agresywne, szczególnie w przypadku samców. Szczeniaka dobrze jest też szkolić w psim przedszkolu wraz z innymi, by wypracować w nich łagodne obcowanie z innymi psami i dobrą socjalizację. Należy też mieć świadomość, że niektóre osobniki tej rasy mocno przywiązują się do opiekuna i rodziny i bardzo źle znoszą wtedy wszelkie rozstania. Bywają wtedy smutne, apatyczne i mogą odmawiać jedzenia, mogą też demolować mieszkanie (np. podczas wyjścia właścicieli do pracy).
Pielęgnacja psa Shar pei
Pielęgnacja tej rasy jest bardzo prosta i niewymagająca. Trzeba jedynie kąpać je raz na 3-4 miesiące, a w czasie linienia codziennie wyczesywać.Szczenięta ze względu na pofałdowaną skórę, są narażone w miejscach fałd na różne infekcje. Częste u tej rasy jest też atopowe zapalenie skóry i entropium (nieprawidłowe podwinięcie powieki wraz z rzęsami do, wewnątrz, co podrażnia powierzchnię oka i wzbudza stany zapalne, a nieleczone może nawet prowadzić do ślepoty). Trzeba dbać o czystość ich uszu, gdyż łatwo w nich o stany zapalne. Najczęściej spotykane u tej rasy inne choroby to gorączka shar- pei (FSH), amyloidoza i mucynoza. Rasa ta miewa też skłonność do alergii pokarmowych.