Podział ras psów wg grup FCI

Federation Cynolgique Internationale (FCI), ze swą siedzibą w Belgii (Thuin), jest międzynarodową federacją  zrzeszającą główne organizacje kynologiczne w Europie, Azji, Afryce, Ameryce Środkowej, Ameryce Południowej, Australii i Nowej Zelandii. Do FCI nie należą jednak Stany Zjednoczone – nadrzędnymi organizacjami kynologicznymi w USA są  United Kennel Club UKC i AKC - American Kennel Club.
FCI zrzesza 80 stałych członków i tzw. partnerów kontraktowych; struktury organizacji są bardzo rozbudowane. Jedną z najważniejszych komisji wewnętrznych jest Komisja Standardów, która ma za zadanie opracowywanie i kodyfikację wzorców FCI.
FCI patronuje także Międzynarodowym Wystawom Psów Rasowych w krajach członkowskich, zawodom posłuszeństwa, agility oraz innym przedsięwzięciom z udziałem psów rasowych.

Czym jest standard FCI?

Standard, lub inaczej wzorzec, rasowy to szczegółowy opis cech danej rasy psów z podaniem numeru, pod którym występuje w rejestrach organizacji. Nie wszystkie rasy posiadają jednak wzorce zatwierdzone przez FCI – w takim przypadku przy standardzie widnieje adnotacja, że „rasa jest nieuznawana”, a wzorzec został spisany najprawdopodobniej przez członków klubu miłośników danej rasy.
Wszystkie psy rasowe zostały zakwalifikowane do jednej z dziesięciu grup. W niektórych przypadkach może się zdarzyć, że rasa zostanie przeniesiona z jednej grupy do drugiej.

Podział ras psów wg grup FCI

Grupa I FCI

Znajdują się tu wszystkie psy pasterskie i stróżujące. Grupa ta podzielona została na dwie sekcje. Do pierwszej zaklasyfikowano prawie wszystkie psy z temperamentem, wyglądem i cechami charakteru opisującymi owczarka, w drugiej znalazły się natomiast psy zaganiające, do których należy australijski pies pasterski i owczarek flandryjski. Głównym zadaniem psów należących do I grupy jest pomoc podczas wypasania stad owiec oraz pilnowanie obejścia. To także doskonałe psy obronne, stróżujące oraz terapeuci, którzy sprawdzą się w pracy z osobami niepełnosprawnymi. Najbardziej znanymi rasami psów występującymi w tej grupie są border collie i polski owczarek podhalański.

Grupa II FCI

Grupa ta została podzielona na trzy sekcje.
Sekcja I – wszystkie rasy psów z charakterem pinczera i sznaucera, a także doberman i czarny terier rosyjski (rasy szkolone głównie w celach obronnych).
Sekcja II – wszystkie psy mol osowate m.in. aidi, bernardyn, bokser, buldog, cane corso, dog, leonberger, mastif, nowofundland, owczarek kaukaski, pirenejski pies górski, rottweiler, shar pei, tosa. Wszystkie wymienione wyżej rasy mają bardzo długą historię; przeważnie układane w celu walk i obrony.
Sekcja III – szwajcarskie psy pasterskie wykorzystywane głównie do stróżowania oraz obrony: duży szwajcarski pies pasterski oraz berneński pies pasterski i appenzeller.

Do grupy należą wszystkie rasy terierów. W pierwszej sekcji znajdują się teriery małe: australian terier, norfolk i norwich terier, sky terier, terier szkocki, west highland white terier, terier czeski i terier japoński. Druga sekcja obejmuje teriery średnie i duże m.in. airedale, bedlington i border teriery, terier brazylijski, foksteriery krótko i szorstkowłose kerry blue terier, manchester terier, niemiecki terierr myśliwski oraz terier irlandzki i terier walijski.

W grupie istnieje również sekcja terierów typu bull, do której należą american staffordshire terier, bulterier i staffordshire bull terier, oraz sekcja terierów miniaturowych, czyli australian silky terier, english toy terier i yorkshire terrier.

Do grupy należą wszystkie rasy jamników: krótko-, długo- i szorstkowłosa odmiana standardowa, krótko-, długo- i szorstkowłosa odmiana miniaturowa oraz krótko-, długo- i szorstkowłosa odmiana królicza.
Jamniki to typowe psy myśliwskie, które w dawnych czasach były chętnie wykorzystywane do polowań, a zwłaszcza do wypłaszania zwierzyny z nory. Są to typowe norowce charakteryzujące się krótkimi kończynami i wydłużonym tułowiem. Dziś spełniają głównie rolę psów do towarzystwa, zachowując jednak silny popęd myśliwski.

Do grupy zaliczamy psy pierwotne oraz psy w typie szpica.

• Sekcja I obejmuje północne psy zaprzęgowe: alaskan malamute, psy grenlandzkie, samojedy i siberian husky.
• Sekcja II to północne psy myśliwskie typu elkhund, jamthund, korelski pies na niedźwiedzia, łajka, szpic nordycki i norsk lundehund.
• Sekcja III to północne psy pasterskie m.in.  islandzki szpic pasterski, lapinporokoria, norsku, buhund, suomenlapinkoira i vasgotaspes.
• Sekcja IV obejmuje szpice europejskie, czyli szpice duże, średnie, małe, miniaturowe, fińskie, włoskie i wilcze.
• Sekcja piąta to szpice azjatyckie i rasy im pokrewne, czyli akity, chow chow, eurasiery, hokkaido, kishu, shiby i szpice japońskie.
• Sekcją szósta są rasy pierwotne m.in. basenji, cannan dog, pies faraona, nagi pies meksykański oraz nagi pies peruwiański.
• Sekcja siódma to rasy pierwotne myśliwskie tj. podenco kanaryjski, portugalski i z Ibizy.
• Ostatnia sekcja ósma, to psy myśliwskie z pręgą na grzbiecie. Zaliczamy do niej tylko jedną rasę – thai ridgeback dog.

Grupa podzielona została na trzy sekcje: psów gończych, posokowców i psów pokrewnych. Do sekcji I należą rasy psów w typie gończym oraz bassety, beagle, bloodhoundy, harriery i ogary polskie. Wśród posokowców spotkamy takie rasy jak alpejski gończy krótkonożny oraz posokowiec bawarski i hanowerski.
W rasach pokrewnych należących do sekcji trzeciej znajdziemy dalmatyńczyka i rhodesian ridgeback.

Psy z tej grupy wykorzystywane były przede wszystkim do polowania w psiej sforze. Dobrze czują się w towarzystwie innych zwierząt, oczywiście najlepiej tej samej rasy i odmiany. Niektóre z nich, przez zachowanie silnego instynktu tropienia i podążania za tropem, mają skłonność do oddalania się od swego opiekuna podczas spaceru. Jest to grupa, w której skład wchodzą wesołe psy z przyjaznym nastawieniem względem otoczenia.

Grupa psów wystawiających zwierzynę; należą do nich m.in. wyżły kontynentalne i inne rasy psów, z których najbardziej znanymi są duży munsterlander, gryfon korthalsa oraz spaniele francuski, bretoński i pikardyjski.

W sekcji II znajdują się setery angielski, irlandzki i seter szkocki oraz pointer. Psy zakwalifikowane do tej grupy przeznaczone są głównie do indywidualnej współpracy z myśliwym podczas polowania. Główną, bardzo cenioną, umiejętnością u tych psów jest wytropienie i napędzenie zwierzyny na polującego myśliwego. Są to inteligentne i pojętne psy, wykazujące ogromną chęć współpracy ze swym panem podczas polowania lub zabawy. Należą do silnych i energicznych psów, ale zdarza się im zachowywać agresywnie w stosunku do innych czworonogów.

Grupa VIII FCI

W skład tej grupy wchodzą trzy sekcje. W pierwszej znajdują się psy aportujące typu retriever z nowej szkocji, chesapeake bay retriever, curly coated retriever, flat coated retriever oraz golden i labrador retrievery. Sekcja druga to płochacze w typie clumber spaniela, cocker spaniela angielskiego i amerykańskiego, płochacze holenderski i niemiecki oraz springer spaniel angielski i walijski.
W ostatniej sekcji, grupującej rasy psów wodnych, znalazły się amerykański spaniel dowodny, francuski, fryzyjski, hiszpański, portugalski i romański pies dowodny oraz irlandzki spaniel dowodny. Do zadań psów pochodzących z grupy ósmej należy aportowanie upolowanej zwierzyny lub ptactwa. Niektóre z ras doskonale nadają się także do wypłaszania zwierzyny z kryjówek. Rasy tych psów są zazwyczaj spokojne i zrównoważone.

Grupa psów do towarzystwa podzielona na jedenaście sekcji:

• Sekcja I – biszony i rasy im pokrewne m.in. biszon kędzierzawy, bolończyk, hawańczyk i maltańczyk.
• Sekcja II – pudle.
• Sekcja III – małe psy belgijskie typu Brabantczyk oraz gryfoniki belgijski i brukselski.
• Sekcję IV – psy bezwłose m.in. chiński grzywacz.
• Sekcje V – rasy psów tybetańskich m.in. shih tzu, spaniel tybetański i terier tybetański.
• Sekcja VI – chihuahua.
• Sekcja VII – cavalier king charles spaniel i king charles spaniel.
• Sekcja VIII – spaniele japońskie i pekińczyk.
• Sekcja IX – kontynentalne spaniele miniaturowe i rosyjski toy.
• Sekcja X – kromfohrlander.
• Sekcja XI – małe psy molosowate typu boston terrier, buldog francuski i mops.

Grupa złożona z trzech sekcji, w której skład wchodzą trzy odmiany chartów.

• Sekcję pierwszą stanowią charty długowłose, czyli chart afgański, perski i rosyjski borzoj.
• Sekcja druga to charty szorstkowłose, czyli chart szkocki i wilczarz irlandzki.
• Sekcja trzecia to charty krótkowłose, czyli chart afrykański, hiszpański, polski i węgierski oraz greyhound i whippet.

Charty są psami myśliwskimi, które posługują się podczas polowania wzrokiem – w przeciwieństwie do innych myśliwskich, które pracują węchem. Są zatem skłonne gonić tylko tą zwierzynę, która znajdzie się w zasięgu ich wzroku. Obecnie polowania z chartami są zabronione, dlatego psy są wykorzystywane głównie do psich wyścigów.