Rasa: Porcelaine (Chien de Franche-Comte)

Historia

Przodkiem rasy Porcelaine był wymarły już montaimboeuf. Pierwsza wzmianka o „porcelanowej” rasie pochodzi z 1779 roku. Jej nazwa odnosi się prawdopodobnie do kruchości czworonogów i ich porcelanowego umaszczenia. W czasie Rewolucji Francuskiej populacja gończych została poważnie przetrzebiona, niemniej dzięki staraniom szwajcarskich hodowców udało się odtworzyć rasę. Obecnie Porcelaine cieszy się umiarkowaną popularnością w swoim rodzimym kraju i jest praktycznie nieznana w Europie Środkowo-Wschodniej.

Wygląd

Porcelaine to pies gończy do wypłaszania małej zwierzyny, o bardzo dystyngowanej sylwetce  i mocnej budowie ciała. Głowa powinna być bardzo typowa, sucha i delikatnie rzeźbiona, raczej  długa. Czaszka między uszami szeroka, guz  potyliczny lekko zaokrąglony; czoło płaskie z niezbyt mocno zaznaczoną bruzdą. Stop nieprzesadnie zaznaczony. Nos w kolorze  głębokiej  czerni, dobrze rozwinięty, o otwartych nozdrzach. Kufa dobrej długości, nie powinna być ani kwadratowa, ani spiczasta. Grzbiet  nosa prosty, zakończony bardzo lekkim wygarbieniem. Wargi czarne; górna  warga  przykrywająca dolną, ale nie opadająca ani zbyt gruba. Oczy normalnie rozwinięte, ciemne, dobrze osłonięte przez łuk brwiowy. Wyraz oczu  inteligentny, łagodny. Uszy cienkie, dobrze zwinięte, spiczasto zakończone, sięgają końca kufy, wąsko osadzone, nigdy  powyżej linii oczu. Szyja dość długa, lekka. Niewielkie podgardle w wyglądzie suche i napięte. Grzbiet szeroki i prosty, kłąb wyraźnie zaznaczony. Lędźwie szerokie, mocno umięśnione, dobrze związane, nie przesadnie długie. Zad lekko skośny; biodra dobrze rozstawione, nieco  wydatne. Klatka piersiowa średnio szeroka, ale dość głęboka. Żebra odpowiednie do klatki piersiowej, wydłużone, chociaż nie płaskie. Słabizny lekko podkasane, ale pełne. Ogon średniej długości, dobrze osadzony, stosunkowo mocny u nasady, zwężający się ku końcowi. Kończyny przednie odpowiedniej długości, suche, ale  niezbyt  delikatne; prosto i równolegle ustawione, ścięgna dobrze umocowane. Łopatki przystosowane do galopu, długie, skośne, dobrze chociaż nie przesadnie umięśnione. Uda długie, umiarkowanie mocno rozwinięte, mięśnie wyraźnie zarysowane i suche. Stawy skokowe mocne, osadzone nisko, normalnie kątowane. Łapy typowe dla francuskiego gończego z wydłużonymi, delikatnymi, ale zwartymi palcami, opuszki twarde i wytrzymałe. Skóra delikatna i sprężysta, naznaczona licznymi czarnymi plamami. Sierść gładka,  rzadka lecz bez łysin,  przylegająca i błyszcząca. Umaszczenie białe  z okrągłymi, pomarańczowymi plamami, które nie zlewają  się w czaprak. Plamy zazwyczaj nakładają się na czarne plamy  na skórze;  pomarańczowe cętki  na uszach są typowe dla rasy.
Psy osiągają od 55 do 58 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od  53 do 56 cm. Psy ważą od 25 do 28 kg.

Użytkowość

Rasa wykorzystywana do polowania na zające i jelenie. Porcelaine ma melodyjny głos i świetny węch.

Temperament

Psy Porcelaine są bardzo aktywne i energiczne. Mają ogromne zapotrzebowanie na ruch, dlatego nie nadają się do mieszkania w miastach. Łatwe w prowadzeniu i szkoleniu – nadają się nawet dla początkującego właściciela. Nie znoszą bierności, kochają pracę w lesie i na polu. Tolerują dzieci, chociaż wszelkie kontakty powinny być nadzorowane. Mają duży popęd łupu.

Pies Porcelaine, fot. Christian Herb /Bavaria

Zdrowie i Pielęgnacja

Psy nie cierpią na typowe przypadłości zdrowotne. Ich krótki płaszcz jest bardzo łatwy w pielęgnacji.

Wysokość: Psy osiągają od 55 do 58 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od  53 do 56 cm.

Waga: Psy ważą od 25 do 28 kg.

Umaszczenie: Umaszczenie białe  z okrągłymi, pomarańczowymi plamami, które nie zlewają  się w czaprak. Plamy zazwyczaj nakładają się na czarne plamy  na skórze;  pomarańczowe cętki  na uszach są typowe dla rasy.

Zdrowie: Nie odnotowano przypadłości typowych dla rasy.

Pielęgnacja: Psy są łatwe w pielęgnacji. W zupełności wystarczy okazjonalne przeczesywanie płaszcza.

Rodzina: Psy rasy Porcelaine zupełnie nie nadają się do mieszkania w mieście. Mają olbrzymie zapotrzebowanie na ruch i najlepiej czują się w środowisku wiejskim. Lubią wysiłek fizyczny i pracę w terenie. Szkolenie i prowadzenie nie sprawia większych problemów.

Pochodzenie: Francja

Cena za szczenię to 800 EURO, dane z 2012 roku (aukcjezwierzat)

Inne nazwy: Chien de Franche-Comte

Klasyfikacja - Grupa VI (psy gończe,posokowce i rasy pokrewne), sekcja 1.2, nr wzorca 30. Podlega próbom pracy.