Ciąża u psa trwa 63 dni. Poród u psów przeważnie zaczyna się między 57 a 64 dniem ciąży. Oznaki rozpoczynającego się porodu często są nieswoiste. Niektóre psy nie dają po sobie niczego poznać, są ciche i spokojne. Jedną z oznak zbliżającego się porodu jest obniżanie się temperatury ciała psa kilka dnia przed tym ważnym wydarzeniem. Innym objawem jest niespokojność lub ospałość, a także pojawianie się wydzielin w okolicach sromu suki.

Poród u psów można podzielić na 3 etapy. Trzeba wiedzieć, że każdy pies może inaczej przeżywać narodziny szczeniąt. U niektórych suk wszystkie etapy porodu mogą przechodzić bardzo spokojnie. Szczeniaki rodzą się w ciszy i spokoju. Czasami poród u psa może być niezwykle traumatycznym i bolesnym przeżyciem. Zarówno dla suki, jak i jej właściciela. Szczególnie gdy pojawiają się komplikacje przy porodzie, szczeniaki są duże lub rodzi się ich więcej niż 4-5.

Poród u psa – I etap

Pierwszy etap porodu u psa może trwać od 4 do 24 godzin. Jest to okres, w którym suka i jej ciało przygotowują się do porodu. W tym czasie suka zaczyna się robić niespokojna. Odmawia jedzenia, a z jej sromu zaczyna się wydobywać rzadki, przejrzysty śluz. Wyraźnie poszukuje ustronnego miejsca, w którym mogłaby się schować – pod łóżkiem, w szafie itp. Próbuje „wygrzebać” gniazdo w pościeli czy stosie ubrań. Gdy suka zaczyna dyszeć, trząść się, wymiotować, piszczeć – oznacza to, że zaczął się drugi etap porodu. Temperatura ciała psa spada do ok. 37 °C.

Poród u psa – II etap

Wraz z rozpoczęciem drugiego etapu porodu u psa rozpoczynają się prawdziwe bóle porodowe. Temperatura ciała zaczyna stopniowo rosnąć i wraca do normy wraz z urodzeniem ostatniego szczeniaka. Suka zaczyna się kręcić w kółko lub dla odmiany kładzie się na boku i leży bez ruchu. W tym czasie zaczyna przeć. Jeżeli płyn owodniowy jeszcze nie wypłynął, może to nastąpić w każdej chwili. Płody zaczynają schodzić do okolicy miednicy.

Pierwsze szczenię powinno się pojawić na świecie najpóźniej do 6 godzin od rozpoczęcia drugiego etapu porodu. Natomiast odstępy między rodzącymi się szczeniętami wynoszą najczęściej od 5 do 60 minut, ale oczywiście ten czas może się trochę wydłużyć pod koniec porodu. Odstępy miedzy pojawianiem się szczeniąt mogą wynosić wtedy nawet 4 godziny i nie jest to żadna nieprawidłowość. Niektóre suki regularnie rodzą w ciągu 24 godzin, ale oczywiście powinny one pozostawać pod stałą opieką. Charakterystyczny dla porodu u psów jest ciemnozielony wyciek z dróg rodnych. Podczas wypierania płodów oddech suki może stać się płytki oraz szybki. Jak tylko szczenię pojawi się na świecie to suka wylizuje jego głowę, a także przerywa pęcherz owodniowy, jeśli nie stało się to samoczynnie. Samica przegryza pępowinę około 2 cm od brzuszka szczenięcia.

suka przegryza pęcherz owodniowy

Pomiędzy urodzeniem kolejnych szczeniąt suka może być senna, aż do momentu gdy następny płód osiągnie miednicę.Poród u psów jest niezwykle wyczerpujący. Suka jest zmęczona, dużo odpoczywa, jednak i tak często budzi się, aby wylizać swoje szczenięta czy swój srom. Czasami można zauważyć drżenia mięśni kończyn miednicznych, ale nie powinno nas to przerazić, gdyż przeważnie nie jest to objaw hipotermii.

Poród u psa – III etap

Podczas trzeciego etapu porodu łożysko zostaje wydalane po każdym szczenięciu, po grupie szczeniąt, albo po ostatnim już płodzie. Czas trwania tego etapu porodu jest różny, ale na pewno powinien się on zakończyć w ciągu 2 godzin po urodzeniu ostatniego szczenięcia. Na pewno powinniśmy obserwować cały przebieg porodu, choć taka obserwacja powinna być uważna, ale również i bardzo dyskretna. Musimy obserwować szczenięta i sprawdzać czy zostały uwolnione z pęcherzy owodniowych, a także uważać na przypadkowe urazy, które może całkowicie niechcący wyrządzić szczeniętom suka.

nowonarodzony szczeniak

Kiedy potrzebna jest pomoc właściciela?

Bardzo rzadko się zdarza, żeby potrzebna była przy porodzie pomoc właściciela, ale czasami niestety może się ona okazać niezbędna. Na przykład w przypadku, gdy płód wydostanie się na zewnątrz tylko do połowy. Powinniśmy wtedy odczekać, aż nastąpi parcie na płód i bardzo delikatnie, obejmując szczeniaka całą dłonią, ruchem śrubowatym wyciągnąć go na zewnątrz. Nie wolno ciągnąć szczeniaka za głowę, łapkę czy ogon, gdyż możemy w ten sposób doprowadzić do uszkodzenia płodu. Jeżeli się okaże, że szczeniak po przyjściu na świat nie oddycha albo oddycha z trudem, to wtedy powinno się delikatnie otworzyć pyszczek, wyciągnąć mu język oraz usunąć śluz. Oddech można przywrócić, jeśli będziemy masować i uciskać regularnie klatkę piersiową szczeniaka. Jeśli oczywiście to nie przynosi rezultatów to wtedy, opuszczamy szczeniaka główką ku dołowi i wykonujemy ruchy wahadłowe albo strzepujące, po to, żeby usunąć wody płodowe z jego dróg oddechowych.

Zaraz po porodzie szczenięta same albo czasem z pomocą właściciela przysysają się do sutek. Przez 2 do 3 tygodni, ale czasem także do 6 tygodni po porodzie z dróg rodnych suki wydalany jest brązowy płyn. W ten sposób usuwane są resztki łożyska, śluz oraz skrzepy krwi. Tak długo jak występuje ten wypływ z pochwy, to legowisko suki musi być codziennie czyszczone i zmieniane. W sytuacji, gdy przewidujemy komplikacje w przebiegu porodu czy miały one miejsce wcześniej, to koniecznie powinniśmy się umówić z lekarzem weterynarii, by był gotowy w terminie spodziewanego porodu nam pomóc.

szczeniak buldoga angielskiego pijący mleko z sutka suki

Które objawy porodu u psa są niepokojące?

Do specyficznych objawów wskazujących, że poród u psów może być ciężki na pewno zalicza się:

• Ciążę, która znacznie przedłuża się ponad spodziewany termin porodu;
• Zbytnio przedłużające się albo w ogóle niepostępujące przygotowania do porodu;
• Silne bóle porodowe trwające od 20 do 30 minut bez wyparcia płodu;
• Słabe przerywane bóle porodowe trwające od 1 do 2 godziny bez wyparcia płodu;
• Odstępy dłuższe niż 2 godziny pomiędzy narodzinami kolejnych płodów;
• Zaklinowanie się płodu, który częściowo jest widoczny w kanale rodnym;
• Zielona wydzielina z pochwy bez wyparcia płodu;
• Wyparcie martwych szczeniąt;
• Ustanie akcji porodowej, gdy istnieje podejrzenie, że w macicy pozostały płody;
• Brak całkowitej pewności właściciela, co do zakończenia porodu;
• Objawy osłabienia matki, niepokój albo niespodziewana utrata krwi.