Poród u psów ras dużych - przygotowania do porodu
Przygotowania do porodu powinny rozpocząć się od skonstruowania dużego pudełka, w którym zmieszczą się zarówno suka jak i szczenięta. Pudło powinno być wystarczająco duże i umożliwić suce swobodne poruszanie się i przeciąganie. Pamiętajmy, że przez pierwsze cztery tygodnie zwierzę będzie spędzało prawie cały czas w jednym miejscu, ze swoimi młodymi.
Duże rasy psów potrzebują obecności ludzkiego opiekuna, który przez większość czasu będzie z nimi przebywał. Niektórzy właściciele konstruują w związku z tym większe legowiska, w których sami mogą się zmieścić i wspierać sukę w czasie porodu. Miejsce ustawienia legowiska powinno być oddalone od hucznych, niespokojnych i ludnych miejsc. Temperatura powietrza winna utrzymywać się na stałym poziomie (niedopuszczalne są jakiekolwiek przeciągi). Wielu właścicieli montuje nad głową suki tzw. lampę cieplną, która utrzymuje stałą temperaturę legowiska. Lampa nie powinna operować bezpośrednio na szczenięta, gdyż mogę one uciekać przed źródłem ciepła.
Podłoga musi być równa i stabilna, a boki dostatecznie wysokie, aby utrzymać 4-tygodniowe szczenięta. Bardzo ważne jest prawidłowe naciągniecie koca i wyeliminowania zagrożenia podduszenia się szczeniąt. Szczenięta bardzo chętnie wchodzą we wszystkie zakamarki i zaplątują się w końcówki koca. Niestety, częstokroć prowadzi to do śmierci szczeniąt, bądź poważnych uszkodzeń ciała. Suka nie zawsze jest w stanie dostrzec zagrożenia i w porę interweniować.
Poród u psów ras dużych - Jak przyjmować poród? Co należy mieć pod ręką?
Zdrowa i młoda suka powinna urodzić szczenięta bez żadnych powikłań. Rolą właściciela jest przyjmowanie każdego szczenięcia i umieszczanie go w bezpiecznym miejscu. Szczenięta mogą być umieszczone w wyściełanym pudełku i wyczyszczone przy pomocy papierowego ręcznika. Pozostawianie młodych przy matce jest bardzo nierozsądne.
Właściciel powinien mieć pod ręką określone przedmioty
- tępo zakończone nożyce do cięcia pępowiny
- środki sterylizacyjne (np. alkohol)
- ciężka nić do szycia (w razie potrzeby zawiązania przewodów pępowinowych)
- kilka par sterylnych rękawic chirurgicznych
- strzykawka pediatryczna do wyczyszczenia dróg oddechowych
- podajnik do mleka, strzykawki, butelki i smoczek
- stetoskop
- lakier do paznokci, który posłuży do identyfikacji szczeniąt (jeżeli zachodzi taka potrzeba)
- termometr- przed porodem właściciel powinien monitorować temperaturę ciała suki. Termometr należy umieszczać w odbycie psa.
- termometr domowy do mierzenia temperatury powietrza w domu.
- pożywienie wysokiej jakości dla suki i szczeniąt
- świeża woda dla suki
- numer do lecznicy weterynaryjnej, która jest otwarta przez całą dobę. Jeżeli suka ma swojego prywatnego lekarza, warto, aby przybył na rozwiązanie.
- książeczka porodu i wszystkie badania wykonane w czasie trwania ciąży
- dokładną wagę
- notatnik, w którym zaznaczymy płeć, wagę, kolor i znaczenia szczenięta. Uwzględniamy również to, czy łożysko zostało wydalone tuż po urodzeniu szczenięcia.
Przebieg porodu u psów ras dużych
Poród u suk ras dużych przebiega w trzech etapach. W pierwszym etapie szyjka macicy jest rozszerzona i zmiękczona. Skurcze brzucha nie są widoczne. Suka może być niespokojna, skryta, i lękliwa. Etap pierwszy może potrwać od 12 do 24 godzin. Kończy się wraz z przejściem pierwszego szczeniaka do kanału miednicy. Dostarczenie pierwszego szczeniaka odbywa się zazwyczaj po jednym do czterech skurczów. W tym czasie właściciel powinien być blisko swojego zwierzęcia, a nawet wejść do jego legowiska. Po urodzeniu szczenięcia suka usuwa worek owodniowy z jego twarzy; jeżeli tego nie zrobi, właściciel musi zetrzeć „maskę” przy pomocy ręcznika. Trzeci etap porodu to dostawa łożyska. Każdy szczeniak ma swoje łożysko, które powinno zostać wydalone z organizmu zaraz po jego urodzeniu. Suka zazwyczaj zjada łożysko, które zostaje przekształcone w pokarm dla szczeniąt. Zjedzenie kilku łożyska naraz może spowodować jednak biegunkę. Właściciel musi być niebywale skoncentrowany i kontrolować sytuację. Każdy przestój jest, bowiem groźny i może spowodować poważne powikłania u zwierzęcia.