Psy ras małych i miniaturki wymagają szczególnej troski i pielęgnacji. Dotyczy to przede wszystkim suk, które spodziewają się młodych. Jak wygląda opieka nad ciężarnymi sukami? W jakich warunkach powinien odbywać się poród? Czy obecność lekarza weterynarii przy porodzie jest konieczna? Na te i inne pytania odpowiemy w poniższym artykule.
Jeszcze kilka dni przed planowanym rozwiązaniem należy umościć suce przytulne legowisko, w którym będzie czuła się bezpieczna i spokojna. Raczej nie wykorzystujmy do tego celu zwykłego legowiska dostępnego w sklepach zoologicznych – lepszym rozwiązaniem będzie przygotowanie zabudowanego kartonu wyściełanego starym, miękkim, łatwym do czyszczenia kocem, bądź wiklinowego kosza. Posłanie musi być dostosowane do wielkości zwierzęcia. Jeżeli mieszkamy na wsi, a poród Yorka przypada na okres letni lub wczesnojesienny, przygotujmy dla psa drewnianą skrzynię wyściełaną słomą owsianą lub sianem. Zarówno podściółka ze słomy, jak i z siana jest dość miękka i przyjemna dla suki, a jej zmiana nie sprawia żadnego problemu.
Pielęgnacja przed porodem Yorkshire Terriera
Przygotowanie do porodu obejmuje również kilka, podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych. Dzień przed planowanym porodem należy umyć suce Yorkshire Terrier zewnętrzne narządy płciowe oraz wewnętrzną część brzucha. Do tego celu wykorzystujemy wodę rozcieńczoną z płynem antybakteryjnym albo szamponem pielęgnacyjnym dla zwierząt – pod żadnym pozorem nie używamy ludzkich kosmetyków! Po obmyciu suki zabieramy się za przycinanie włosa w okolicach narządów rodnych oraz sutków. Pamiętajmy, aby robić to niezwykle ostrożnie. Jeżeli nie mamy dostatecznej wprawy i umiejętności, zawsze możemy poprosić o pomoc lekarza weterynarii. Nawet doświadczeni hodowcy powinni utrzymywać kontakt z lekarzem.
Jak rozpoznać poród u suki rasy Yorkshire Terrier?
Symptomy wejścia w fazę porodową są jednoznaczne. Suka robi się niespokojna, jęczy, popiskuje, często zmienia pozycje i ciężko oddycha. Na kilka godzin przed rozwiązaniem nie przyjmuje również wody i pokarmów, co jest zupełnie normalną sytuacją. Większość czworonogów miewa problemy z oddawaniem moczu lub kału, albo oddaje je w niewielkich ilościach. Jednoznaczną oznaką porodu są skurcze wywołane pracą mięśni macicy i tłocznią brzuszną.
Poród i opieka okołoporodowa u Yorka
Po otwarciu szyjki macicy płody przemieszczają się w stronę jej ujścia. Suka rodzi kolejne młode w pozycji bocznej. Przerwy pomiędzy kolejnymi narodzinami mogą dochodzić nawet do dwóch godzin, chociaż za standard przyjmuje się pauzy 15-20 minutowe. Sam poród trwa natomiast od kilku godzin do jednej doby. Jeżeli akcja porodowa wyraźnie się przedłuża, bądź widzimy, że suka nie powraca do sprawności po upływie kilku godzin, musimy skonsultować się z lekarzem. Niekiedy zdarza się, że osłabienie skurczów porodowych uniemożliwia wydanie na świat ostatniego szczenięcia. Niezbędne jest wówczas udzielenie pomocy rodzącej. Po każdym wypchnięciu szczenięcia wstaje, rozgryza błonę okołoporodową, w której małe przyszło na świat, i zjada ją. Później przegryza pępowinę, wylizuje szczenię i przystawia je pod swoje sutki. Właściciel suki nie powinien włączać się w akcję porodową. Ważne jednak, aby obserwował swoje zwierzę i sprawdzał, czy po każdych narodzinach zostaje wydalone łożysko (powinno być ich tyle samo co szczeniąt). Łożysko zawiera cenne substancje odżywcze, dlatego też wskazane jest jego spożycie przez sukę. Jeżeli w miocie znajduje się jednak więcej niż troje szczeniąt, należy pozbywać się kolejnych łożysk. Zbyt łapczywa konsumpcja może bowiem doprowadzić do biegunki i problemów żołądkowych.
Co zrobić, jeżeli poród nie przebiega w sposób konwencjonalny?
Wyżej opisana procedura wynika z naturalnych instynktów i uwarunkowań fizycznych zwierząt. Niestety, nie możemy zakładać, że wszystkie suki mają silnie rozwinięty instynkt macierzyński i zechcą wziąć „odpowiedzialność” za swoje młode. Co zrobić, jeżeli suka po urodzeniu szczenięcia nie chce się nim zajmować? Jak pomóc rodzącemu się szczenięciu? Po pierwsze musimy uwolnić młode z pęcherza okołoporodowego. Zbyt długie pozostawanie w błonie może spowodować zachłyśnięcie i śmierć. Pęcherz możemy rozerwać ręcznie albo przy użyciu zdezynfekowanych narzędzi chirurgicznych. Kiedy wydobędziemy już pysk szczenięcia, a później uwolnimy je całe, czas zabrać się za przecięcie pępowiny. Na początek przewiązujemy pępowinę nitką w dwóch miejscach – zachowajmy jednak pewną odległość od brzucha szczenięcia, przynajmniej cztery centymetry! Później przecinamy pępowinę w miejscu pomiędzy nitkami. Miejsce przecięcia przemywamy, a samo szczenię osuszamy gazą.
Po zakończeniu akcji porodowej konieczne jest oczyszczenie legowiska i przemycie zewnętrznych narządów rodnych letnią wodą. Po wykonaniu tych czynności sukę dokładnie osuszamy.
Opieka poporodowa u Yorków
Suka Yorkshire Terriera nie powinna mieć problemów z wejściem w rolę matki. Większość samic wypełnia swoje obowiązki w sposób należyty i opiekuje się młodymi. Rola hodowcy lub właściciela ogranicza się zatem do stałego doglądania zdrowia zwierzęcia oraz udostępniania czystej wody i pożywienia. Higiena opiera się na przemywaniu okolic rodnych; suka może cierpieć na upławy, które ustępują zazwyczaj czternaście dni po porodzie. Jeżeli po tym czasie zaobserwujemy pojawienie się brązowej, cuchnącej wydzieliny powinniśmy zgłosić się do lekarza. Szczenięta, które osiągnęły już dwunasty tydzień życia, muszą mieć obcinane pazury – w innym przypadku mogą ranić sutki matki. Normalnym zachowaniem jest zlizywanie przez sukę wszelkich wydzielin i całodzienna opieka nad młodymi, do chwili kiedy nie zaczną jeść samodzielnie.
Odstawienie szczeniąt od matki następuje zazwyczaj około 35-40 dnia życia. Do tego czasu suka powinna spędzać ze swoimi szczeniętami każdą chwilę. Okresy rozłąki nie mogą być dłuższe niż kilka-kilkanaście minut i ograniczone do spacerów.