Udostępnij ten artykuł.

Problemy z psem od A do Z

Dlaczego niektóre psy, mimo że nie przeszły szkolenia z zakresu posłuszeństwa, są spokojne i potulne, podczas gdy inne wykazują skłonności do agresji i sprawiają swoim opiekunom masę problemów? Istnieje wiele czynników, które determinują pojawienie się niepożądanych zachowań u psów, poczynając od uwarunkowań genetycznych, kończąc na traumie wyniesionej z okresu szczenięctwa. W artykule Kłopoty z psem od a do z przedstawimy listę największych problemów wychowawczych u psów. Każdy z podpunktów zostanie w przyszłości rozwinięty do samodzielnego artykułu. Trzymajcie zatem rękę na pulsie!

Problemy z psem od A do Z

Agresja

Agresja u psów może mieć wiele przyczyn. Czynnikiem wyzwalającym agresywne zachowanie u psa mogą być poruszające się obiekty, nieznane dźwięki czy zapachy. W takim wypadku mówimy o agresji wynikającej z popędu łowczego. O wiele groźniejsza jest agresja w stosunku do ludzi lub zwierząt powodowana zazdrością, strachem czy chęcią dominacji. Problem wynika najczęściej z nieprawidłowego i niekonsekwentnego szkolenia pupila. W takim wypadku rozsądnym rozwiązaniem będzie skorzystanie z usług behawiorysty i profesjonalnego trenera. 

Brudzenie w domu przez psy

Szczenięta nie posiadają jeszcze pełnej kontroli nad swoją fizjologią i bardzo szybko wydalają wszystko, co wypiją lub zjedzą. Problem zaczyna się wtedy, gdy mimo naszych prób i wyprowadzania pupila na spacer po każdym posiłku, zachowania zrównoważonej diety, brudzenie nie ustaje. Pies rośnie, wydala coraz więcej, a problem oddawania moczu i kału przez psa staje się dokuczliwy dla otoczenia. W takim wypadku warto udać się do weterynarza – być może niekontrolowane wydalanie jest spowodowane jakąś chorobą albo lękiem wyniesionym z okresu wczesnoszczenięcego.

Ciągnięcie na smyczy

Ciągnięcie na smyczy to zachowanie typowe dla większości psów, które ma na celu zdominowanie właściciela. Sztuka oduczenia psa przeciągania opiera się na pokazaniu mu, że chodzenie na luźnej smyczy jest bardziej opłacalne. Aby tego dokonać, musimy być konsekwentni i za każdym razem, kiedy pies próbuje nas wyprzedzać i ciągnie za smycz, po prostu stawać i czekać aż pupil się uspokoi. Na początku może być lekko zdezorientowany i przez dłuższą chwilę nie luzować napiętej smyczy, niemniej po pewnym czasie uwarunkuje się na sygnał wysyłany przez właściciela i przestanie przeć na przód.

Goście a pies

Niektóre czworonogi źle reagują na obecność obcych na swoim terytorium. Niektórzy opiekunowie usprawiedliwiają agresywne zachowanie psa instynktem terytorialnym i chęcią obrony członków rodziny. Pamiętajmy jednak, że pies obronny powinien reagować na sygnały nadawane przez opiekuna  i po jego aprobacie, przestać jeżyć się na gości. Zamykanie w drugim pokoju i przymusowe izolowanie od otoczenia nie załatwiają sprawy – to zamiatanie problemu pod dywan.
Aby poradzić sobie z nieprawidłowym zachowaniem psa, należy zastosować jedną z dwóch metod – stopniowo przyzwyczajać go do obecności obcych lub skorzystać z usług profesjonalnego tresera.

Gonienie innych zwierząt

Gonienie zwierząt przez psy spowodowane jest albo chęcią do zabawy, albo stanowi wynikową silnego instynktu łowieckiego. W tym drugim przypadku niezbędne jest zastosowanie terapii wstrętowej, np. przy użyciu dysków dźwiękowych. Kiedy tylko zauważymy, że pies interesuje się zwierzęciem i przymierza do pogoni, używamy alarmu dźwiękowego. Zniechęcanie powtarzamy dopóty, dopóki pies nie zdecyduje się do nas powrócić. Metoda jest bardzo skuteczna, niemniej przynosi efekty dopiero po pewnym czasie.

Gryzienie przedmiotów

Problem gryzienia przedmiotów przez psa dotyczy przede wszystkich młodych psów, szczeniąt, które nie ukończyły jeszcze szóstego miesiąca życia. Zwierzę, dzięki gryzieniu przedmiotów, poznaje otaczające je świat i zmniejsza dyskomfort związany z wymianą zębów mlecznych. Aby oduczyć psa niepożądanego zachowania, należy w pierwszej kolejności zastosować metodę „zamienników”, tzn. odwrócić jego uwagę od cennych przedmiotów i zachęcić do gryzienia zabawki.  Jeżeli zachowany konsekwencję, dość szybko dostrzeżemy pierwsze efekty.

Kopanie

Kopanie dziur przez psa jest czymś naturalnym i instynktownym. Dzięki kopaniu robiły sobie miejsca, gdzie odchowywały potomstwo, znajdowały schronienie w upalne dni i docierały do nor gryzoni.  W kopaniu dziur poziom mistrzowski osiągnęły jamniki, teriery oraz labradory, niemniej wiele ras wykazuje skłonności do przekopywania ziemi. Oduczenie kopania jest bardzo trudne, a w wielu przypadkach jedynym rozwiązaniem bywa ogrodzenie terenu siatką.

Lizanie

Lizanie przez psa jest nie tylko uporczywym, ale także bardzo niehigienicznym przyzwyczajeniem, które może zaszkodzić człowiekowi. Jeżeli przywykliśmy do takiego sposobu wyrażania uczuć, powinniśmy czym prędzej przestudiować artykuły na temat obecności patogenów w jamie ustnej czworonoga, i wdrożyć odpowiednie szkolenie eliminujące.  

Problemy z psem od A do Z cd.

Nadaktywność

Nadaktywność u psa wiąże się często z nadpobudliwością i skłonnościami do destrukcji. Psy, które nie mają okazji rozładować napięcia, mogą sprawiać wrażenie nadaktywnych, każdorazowo podekscytowanych możliwością wyjścia na spacer. Obowiązkiem właściciela jest dostarczenie zwierzęciu stałej, dziennej dawki ruchu. Tylko wtedy będzie naprawdę szczęśliwe i spokojne. 

Nadmierne poczucie własności

Dotyczy najczęściej jedzenia, ale także terytorium uznawanego przez psa za prywatne. Jeżeli w porę nie zainterweniujemy, owa prywatność może rozciągnąć się na nasze łóżko, kanapę czy ulubiony fotel. Pies, czując, że jest bezkarny, nie będzie miał skrupułów i w niedługim czasie zagarnie większą część domowej przestrzeni.

Nerwowość

Nerwowość u psów jest bardzo często spowodowana agresją i nadpobudliwością właściciela. Nerwowy pies bywa bardzo często agresywny i manifestuje swoje emocje na przeróżne sposoby, np. przez szczekanie czy ucieczkę. Aby wyeliminować niepożądane zachowanie, należy zapewnić pupilowi stały kontakt z opiekunem i odpowiednią stymulację psychoruchową.

Niszczycielstwo

Psy to stworzenia społeczne, które nie znoszą samotności i pragną stale przebywać w towarzystwie opiekuna. Gdy ten opuszcza dom, czują się opuszczone i niepotrzebne. Pamiętajmy, że pies nie myśli logicznie, nie kalkuluje i każdą rozłąkę z opiekunem traktuje jako ostateczną. Im dłużej pozostaje w domu sam, tym jego niepokój wzrasta. Po pewnym czasie pupil czuje potrzebę rozładowania stresu. Niektóre psy uspokajają się, szczekając, inne – niszcząc wszystko, co napotkają na swojej drodze. Szkolenie eliminujące niepożądane zachowania powinno opierać się na próbie przyzwyczajenia pupila do samotnego przebywania w domu.

Odruchy kopulacyjne

Właściciele często mylnie interpretują odruchy kopulacyjne u psa. Wbrew pozorom nie powinniśmy tłumaczyć ich niezaspokojonym popędem seksualnym, ale chęcią zdominowania właściciela. Psy „kopulują”, ponieważ chcą zaznaczyć swój autorytet. Im dłużej uchodzi im to na sucho, tym zapewniają sobie wyższą pozycję w stadzie. Każdy odruch powinien być zatem bezwzględnie tępiony.

Przywoływanie

Czy pies nie reaguje na twoje komendy? Czy wystarczy, że puścisz go luzem, aby pomknął w nieznanym kierunku? Jeżeli tak, to powinieneś jak najszybciej zacząć szkolenie posłuszeństwa. Pierwsze komendy powinniśmy wydawać na pewnym terytorium, czyli w domu. Kiedy pies reaguje na nasze wołanie, przechodzimy na kolejny poziom i przywołujemy go na dworze – zwierzę musi jednak pozostawać na długiej lince lub smyczy. Z czasem rezygnujemy z asekuracji. Pamiętajmy, że linka jest środkiem dydaktycznym, a nie rozwiązaniem naszego problemu.

Podniecenie jazdą samochodem

Niektóre psy bardzo mocno przeżywają jazdę samochodem. Zdarza się, że w swojej ekscytacji rzucają się na przednie siedzenia, stwarzając realne zagrożenie życia i zdrowia współpasażerów. Aby uniknąć nieprzyjemnych sytuacji, a nawet wypadku warto zainwestować w specjalne szelki, które możemy podczepić na tylne siedzenie jak pasy lub transporterek. Szkolenie w tym wypadku na niewiele się zda.

Szczekliwość

Pies nigdy nie powinien szczekać sam z siebie. Celem szczekania jest przywołanie osobnika starszego rangą, czyli opiekuna. Jeżeli jednak pupil nie przestaje szczekać mimo tego, że zostaliśmy zaalarmowani, należy zastanowić się, czy prawidłowo ustaliliśmy domową hierarchię i czy pies znajduje się na najniższym szczeblu, za wszystkimi domownikami. Innym powodem szczekliwości u psów jest nadpobudliwość. Być może pupil szczeka, bo nie zapewniamy mu odpowiedniej stymulacji? Nie dajemy możliwości wybiegania się w czasie spaceru i odreagowania stresów.

Ucieczki

Patrz – Przywoływanie.

Skakanie na ludzi

Młode psy okazują swoją radość na różne sposoby, np. skacząc na ludzi. Skakanie u starszych psów bywa przejawem dominacji, choć zdecydowanie częściej wynika z niezdrowego podekscytowania. Aby wyeliminować problem, musimy działać konsekwentnie i nagradzać psa za każdym razem, kiedy  postawi wszystkie łapy na ziemi. Na skakanie nie powinniśmy reagować zbyt żywiołowo – krzykiem niewiele zdziałamy!

Wycie

Dlaczego pies wyje? Odpowiedź jest prosta – z tęsknoty i nudów. Pies, który przez większość dnia pozostaje sam w domu, próbuje w jakiś sposób zapełnić wolny czas. Brzmi to dość kuriozalnie, niemniej większość destrukcyjnych i uciążliwych zachowań pupila wynika właśnie z tego, że zwierzę się nudzi. Rozwiązanie? Spróbuj spędzać ze czworonogiem więcej czasu.

Zjadanie odchodów przez psa

Medycznymi przyczynami zjadania odchodów przez psa są uboga dieta oraz pasożyty. Zdarza się jednak, że nasz pupil zjada kupę z nudów, bądź ma wrodzone skłonności do jedzenia odchodów, tzw. koprofagia. Aby zwalczyć problem, musimy najpierw poznać jego przyczynę.

 Znaczenie terenu

Najczęstsza przyczyną znaczenia terenu przez psa jest chęć „oswojenia” nowego miejsca – to zupełnie naturalne zachowanie. Problem zaczyna się, kiedy pies znaczy teren w domu. Najczęstszą tego przyczyną jest nadpobudliwość seksualna oraz chęć dominacji. W takim przypadku powinniśmy przeprowadzić szkolenie posłuszeństwa  i raz jeszcze ustalić domową hierarchię. 

Żebractwo

Psy są wiecznie głodne. Nieważne czy mają pożywienie w misce, czy pięć minut temu jadły, i czy ludzkie jedzenie jest smaczne, tak czy inaczej staną koło stołu i będą smutnie wpatrywały się w oczy opiekuna. Oczywiście większość z nas w końcu machnie ręką i da psu smakowity kąsek. Co wtedy? Zwierzę zapamięta, że jeżeli będzie długo stało przy stole, w końcu dostanie to, czego chce. Jak pozbyć się problemu żebrania przez psa? Po prostu go nie tworzyć!

Tagi artykułu: