Przetrwałe zęby mleczne u psa to mało znany, aczkolwiek nawet dosyć częsty problem zdrowotny spotykany u naszych domowych pupili. Jak się bowiem okazuje, przetrwałe zęby mleczne u psa występują zwykle u ponad 15% populacji tych zwierząt. Omawiane schorzenie ujawnia się brakiem wypadania pierwszych w życiu psa zębów mlecznych. Dzieję się tak nawet mimo tego, że z dziąseł wyrastają już nowe zęby stałe. Ostatecznie dochodzi do tego, że jednocześnie w szczęce i żuchwie psa występują oba rodzaje zębów – mleczne i stałe. Stan taki powoduje oczywiście niekiedy nawet bolesne wady zgryzu, odkładanie się kamienia nazębnego oraz choroby przyzębia i dziąseł. Konieczne przeczytaj wszystko na temat – przetrwałe zęby mleczne u psa. Jeszcze dziś sprawdź, jakie choroby zębów i jamy ustnej mogą grozić twojemu psu!
Wyrzynanie się zębów mlecznych u psów
Szczenięta podobnie jak ludzkie dzieci rodzą się bez zębów. Potem, gdy między 9 a 12 dniem życia zaczynają otwierać oczy, na ich dziąsłach zaczynają kiełkować pierwsze zęby mleczne. Najpierw wyrzynają się siekacze (w okresie 3-4 tygodnia życia). Potem wyrastają kły (w czasie 3-5 tygodnia życia), a dopiero na końcu pojawiają się przedtrzonowce (w wieku 1-3 miesięcy życia szczenięcia). Uwaga jednak, bowiem podobnie jak u naszych ludzkich dzieci, psie szczenięta również nie mają trzonowych zębów mlecznych. Dla porównania, u kociąt taka wymiana zębów przebiega podobnie technicznie, choć szybciej czasowo, ponieważ siekacze wymieniają one w 2-3 tyg., kły w 3-4 tyg., a przedtrzonowce w 3-6 tygodniu życia po narodzeniu.
Wymiana zębów mlecznych na stałe u psów
Okres wymiany zębów mlecznych na stałe jest bardzo ważny w życiu ssaków. Wtedy zwykle przestają ssać sutki matki i żywić się jej mlekiem i stopniowo przechodzą na pokarm stały. W czasie tym nowe zęby mogą wyrzynać się, wypychając i wyrzucając z dziąseł stare mleczaki w sposób zupełnie niepostrzeżony. Tak też zwykle bywa. Kolejność wymiany zębów mlecznych na stałe u psich szczeniąt jest taka sama, jak w przypadku wzrostu mleczaków. Tak więc u małych psiaków najpierw wyrastają siekacze, potem kły i przedtrzonowce, na końcu wyrzynają się zęby trzonowe, które nie występowały w formie mleczaków.
Dlaczego zęby trzonowe pojawiają się dopiero jako zęby stałe? To proste, – ponieważ wraz z rośnięciem szczenięcia, wydłuża się też jego szczęka i żuchwa, więc dopiero później pojawia się wreszcie miejsce na trzonowce. Cały proces wymiany zębów mlecznych na stałe u psich szczeniąt powinien zakończyć się po osiągnięciu przez nie 6 miesiąca życia. Małe szczenięta w trakcie tego procesu nie płaczą, nie mają problemów z jedzeniem, ani też nie miewają gorączki, jak to bywa u ludzi. Podobnie tylko jak u naszych dzieci, również i u psich szczeniąt podczas wymiany zębów mlecznych na stałe występuje swędzenie dziąseł. Szczenięta chętnie wtedy, niż zazwyczaj lubią podgryzać różne swoje zabawki i domowe sprzęty. Mimo tak dużego ułatwienia, podobnie jak to czasem bywa u nas, tak samo u psów w czasie tym może jednak wystąpić problem określany jako przetrwałe zęby mleczne u psa. Problem ten jest klasyfikowany, jako choroby zębów i jamy ustnej.
Choroby zębów i jamy ustnej – przetrwałe zęby mleczne u psa
Choroby zębów i jamy ustnej u psów mają różne wymiary i postacie. Przetrwałe zęby mleczne u psa to zaburzenie chorobowe związane z nieprawidłowościami procesu wymiany zębów mlecznych na stałe. Czasem problem ten pojawia się także u ludzkich dzieci. Zawsze wtedy wymaga to ingerencji i pomocy dentysty. Przy nieprawidłowej wymianie mleczaków na zęby stałe, te pierwsze nie wypadają i pozostają nadal w dziąsłach, stąd nazwa schorzenia – przetrwałe zęby mleczne u psa. W efekcie tego u psa pojawia się z czasem podwójny komplet zębów – w dziąsłach siedzą obok siebie i zęby stałe i przetrwałe, (bo nie wypadły) mleczaki. Schorzenie to dotyka głównie siekaczy i kłów, choć bardzo rzadko może też wystąpić i w przypadku przedtrzonowców. Prawidłowo wyrzynające się zęby stałe zaczynają uciskając na ich korzenie, a to z kolei sprzyja resorpcji korzeni zębów mlecznych oraz ich wypadnięcia. Jednak jeśli zawiązek zęba stałego zostanie z jakiegoś powodu przesunięty względem jego odpowiednika w postaci zęba mlecznego, to sytuacja taka nie zainicjuje resorpcji. Ząb mleczny nie wypadnie, więc w takim razie w normalny sposób. Właśnie wtedy mamy do czynienia ze zjawiskiem określanym, jako przetrwałe zęby mleczne.
pies z przetrwałymi zębami mlecznymi
Przetrwałe zęby mleczne powodują inne choroby zębów i jamy ustnej u psów
Przetrwałe mleczaki będą na przykład utrudniać wyrośnięcie zębów stałych we właściwym dla nich miejscu w szczęce i/lub żuchwie. Przetrwałe mleczaki zwykle stają się również przyczyną niekiedy nawet poważnych chorób przyzębia. Ponadto, jeśli rosną pod złym kątem i w złym miejscu, a zwykle tak jest w tej sytuacji, to powodują wtedy pogarszające się wady zgryzu. U przyszłych psów wystawowych może to być przyczyną ich całkowitej dyskwalifikacji już na starcie. Nie mówiąc już o tym, że wady zgryzu powodują też bolesność i utrudnienia w spożywaniu pokarmu oraz sprzyjają szybszemu i większemu odkładaniu się nazębnej płytki bakteryjnej. Na zębach psa szybko tworzy się przez to obfity kamień nazębny i zaczynają rozwijać się coraz poważniejsze stany zapalne okolic przyzębia.
Przetrwałe zęby mleczne u psa – rasy predysponowane do wystąpienia tego schorzenia
Osoby chcące mieć psa powinny wiedzieć, że schorzenie przetrwałych zębów mlecznych u psa najczęściej dotyka psów zaliczanych do małych ras, takich jak np.: Yorkshire terrier, shih-tzu, pinczer miniaturowy, czy maltańczyk. Dla porównania, u kotów tego typu choroby zębów i jamy ustnej pojawiają się niezmiernie rzadko. Niektórzy weterynarze donoszą, że spotykali się z tym schorzeniem zaledwie 1-3 razy w czasie całej kariery zawodowej. Psy jak widać są, więc bardziej na nie podatne! Rasy psów predysponowane do wystąpienia schorzenia przetrwałe zęby mleczne u psa to:
· głównie rasy miniaturowe, takie jak: pinczer miniaturowy, Yorkshire terier, chihuahua, maltańczyk, jamnik króliczy, pekińczyk, owczarek szetlandzki itp.;
· rzadziej rasy duże, takie jak: owczarki niemieckie, labradory, golden retrivery, boksery, czy wyżły.
Przetrwałe zęby mleczne u psa – kiedy należy interweniować?
Jeśli u psa wystąpią podwójne zęby, konieczne jest wtedy leczenie, polegające na jak najszybszym usunięciu wszystkich przetrwałych zębów mlecznych. Zabieg ten musi wykonać wyłącznie lekarz weterynarii. Nie wolno samodzielnie w to ingerować, ponieważ możemy zrobić psu wielką krzywdę – zadać mu ból oraz trwale uszkodzić zęby stałe i dziąsła. Na dodatek w powstałe rany może łatwo wdać się ropny stan zapalny, a to jak wiadomo może być groźne nawet i dla życia psa.
przetrwałe zęby u psa cavaliera
Kiedy jednak właściciel psa powinien interweniować? Kiedy dokładnie przetrwałe zęby mleczne wymagają wizyty u weterynarza?
Otóż newralgicznym okresem jest koniec procesu wymiany zębów mlecznych na stałe. Prawidłowo powinien się on zakończyć dokładnie około 7 miesiąca życia szczenięcia w przypadku ras miniaturowych oraz w 5-tym miesiącu życia u ras dużych i średnich. Trzeba jednak wiedzieć, że są również rasy psów, u których wyrzynanie zębów stałych bywa też często opóźnione – są to: terier tybetański, shi-tzu oraz wheaton terier. Decyzja o konieczności i terminie dokonania usunięcia przetrwałych zębów mlecznych powinna być podjęta dopiero po dokładnym przebadaniu szczenięcia przez lekarza weterynarii. Każdy taki przypadek musi być ponadto rozpatrywany zupełnie indywidualnie, zależy to, bowiem od osobniczych predyspozycji na choroby zębów i jamy ustnej u psa. Zęby mleczne wymagają usunięcia dopiero wtedy, gdy pojawiły się już na zewnątrz dziąsła nowe zęby stałe, jednak mleczaki nadal nie chcą wypaść, (czyli ich korzenie nie ulegają resorpcji). Brak ingerencji weterynaryjnej w tym stanie spowoduje pogarszającą się w związku z tym nieprawidłowość wzrostu zębów stałych.
Przetrwałe zęby mleczne u psa – jak wygląda leczenie podwójnych zębów?
W ramach leczenia niezbędne jest usunięcie przetrwałych zębów mlecznych (ekstrakcja). Weterynarz ten dosyć prosty i szybki zabieg ten przeprowadza w znieczuleniu ogólnym. Szczególnie kły mleczne mają jednak długie korzenie zębowe, więc przy ekstrakcji wymagają użycia specjalistycznych narzędzi stomatologicznych, w celu ich właściwego opracowania w rejonie korzenia. Bardzo ważna jest też duża sprawność manualna oraz doświadczenie lekarza weterynarii wykonującego zabieg. Pozwala to do minimum zmniejszyć powstający w wyniku zabiegu uraz okolicznych tkanek. Ma to wielkie znaczenie szczególnie w przypadku psów ras małych. Po wyrwaniu przetrwałych mleczaków szczeniaki zwykle bardzo szybko wracają jednak do pełnej formy. Przeważnie już na drugi dzień po zabiegu usunięcia nawet kilkunastu przetrwałych mleczaków, szczeniaki bez problemu powinny samodzielnie jeść nawet suchą karmę. Aczkolwiek zaleca się, by przez 2-3 dni po zabiegu podawać im jednak pokarm miękki (np. karmę dla szczeniąt z puszki, lub miękkie granulki karmy Frolic, czy też ryż gotowany z warzywami i zmieloną piersią kurczaka).