Udostępnij ten artykuł.

Psi sport MONDIORING

      Pies będzie najbardziej szczęśliwy i spełniony, gdy zapewnimy mu odpowiednią ilość wysiłku fizycznego i intelektualnego, zgodną z wymogami rasy i indywidualnymi predyspozycjami osobniczymi danego psa. Hodowla psów wyłącznie w celach wystawiania na konkursach i pokazach, bez zachowania cech budowy i charakteru, właściwych dla psów użytkowych danej rasy, jest błędem. Błędem jest także traktowanie psa wyłącznie jak przedmiot i swoje uzupełnienie, bowiem to istota żyjąca, która ma tak samo swoje potrzeby jak i my ludzie. Wiele ras psów ma wybitne potrzeby wysiłkowe i warto uprawić z takimi psami sporty kynologiczne, których jest obecnie bardzo wiele. Między innymi mamy do wyboru psi sport Mondioring.

Definicja MONDIORING

     Mondioring jest typem psiej (kynologicznej) dyscypliny sportowej. Celem tego sportu ringowego ponad wszystko jest sprawdzenie i ocena:

  • stopnia zaawansowani psa w jego pracy,
  • jakości jego wyszkolenia,
  • umiejętności przewodnika oraz
  • ukazanie wrodzonych instynktów i zachowań psa, adekwatnych do jego gatunku i poszczególnych ras.

     Próby sportowe są tu podobne do szkolenia i pracy wykonanej przez psy policyjne. Udane i szybkie wykonanie wszystkich konkurencji wymaga intensywnego szkolenia oraz dyscypliny i idealnego posłuszeństwa psa. Liczy się tu więc nie tylko siła, wola walki i odwaga, zwinność, skoczność i spryt, ale przede wszystkim karność i dyscyplina psa. Nie jest to sport dla każdego psa i jego przewodnika. Wymaga idealnego zgrania obojga oraz bezwzględnego posłuszeństwa i oddania psiego partnera.

     Psi sport Mondioring składa się z trzech części, które zawsze wykonywane są w tym samym porządku. Są to następujące konkurencje:

1) posłuszeństwo,

2) skoki,

3) ochrona.

W każdej konkurencji ogólnej są konkretne ćwiczenia do wykonania przez zespół pies-przewodnik.

Historia MONDIORING

     Psi sport Mondioring powstał z inicjatywy organizacji kynologicznych propagujących sporty dla psów obronnych z Francji i Belgii, oraz holenderskiego KNPV i niemieckiego Schutzhund sport. Na początku Mondioring miał przede wszystkim ujednolicić zróżnicowane krajowe regulaminy ringowe, ale twórcom zależało też na stworzeniu dyscypliny widowiskowej, spektakularnej i otwartej dla wszystkich ras pracujących, która poprzez stopniowe zwiększanie trudności, umożliwiłaby pełniejsze wykorzystanie psychofizycznych walorów psa. Obecnie na świecie sport ten jest uznany za międzynarodowy.

 

     Psi sport Mondioring jest dyscypliną bardzo młodą. Został opracowany w 198o r. przez przedstawicieli z każdego większego uczestniczącego w nim kraju. Intencją od samego początku było stworzenie jednolitego międzynarodowego konkursu, który w połączeniu z istniejącymi najlepszymi tradycjami szkoleniowymi psów, pozwoliłby na możliwość międzynarodowej rywalizacji w tym względzie. Tytuły przyznawane w Mondioring są uznawane na całej arenie międzynarodowej. Pierwsze zawody w Mondioring zostały zorganizowane w 1982 r. w belgijskim mieście Tournai. Wzięli w nich udział zawodnicy z Belgii, Francji i Holandii. Pierwsze „Mistrzostwa Świata w Mondioring” odbyły się w 1994 r. także w Belgii. Rok później były Mistrzostwa świata w Colmar we Francji. Czwarte „Mistrzostwa Świata w Mondioring” odbyły się również w Belgii w 1998 r. (w Brugii). W tych IV mistrzostwach brało udział już 35 psów, z których 32 należało do rasy owczarek belgijski, dwa były owczarkami niemieckimi i jeden owczarek belgijski Tervuren. Uczestnicy pochodzili z przeróżnych krajów m.in. z: Belgii, Niemiec, Włoch, Hiszpanii, Szwajcarii, Austrii i USA. Pierwszym Mistrzem Świata został pies S. Appeltans (B) z Malinois Niver des Tigrous.

     Od 01.01.1995 r., zawody i konkursy Mondioring zostały oficjalnie uznane, są organizowane i znajdują się pod pieczą Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (Federation Cynologiqe Internationale FCI) z siedzibą w belgijskim Turynie. Kwalifikacja ta ma być wliczana do kwalifikacji hodowlanych psów pracujących na równi z IPO i SCH.

Mondioring psi sport

Jedna z konkurencji zawodów mondioringu to posłuszeństwo psa

Zasady zawodów MONDIORING

     Psi sport Mondioring to sport dla psów obronnych. Zasady tej kynologicznej dyscypliny sportowej są proste i właściwie stare jak świat. Od dawna bowiem psy są szkolone do posłuszeństwa wobec swego pana/przewodnika oraz jego ochrony. Podobnie jak większość sportów dla psów obronnych, także Mondioring posiada szereg ćwiczeń, które mają być wykonywane przez zespół pies-przewodnik w kilku kategoriach posłuszeństwa, obejmujących: agility (skoki) i ochronę/obronę oraz posłuszeństwo. Na poziomie Mondioring III znajduje się w sumie aż 17 ćwiczeń, kontynuowanych jedno za drugim bez przerwy, co razem trwa około 45 minut. Pies który zajął już jakieś miejsce w lokalnych zawodach krajowych, może startować w międzynarodowych konkurencjach Mondioring na tym samym co wygrany poziomie.

     Posłuszeństwo w Mondioring opiera się na ciągłej funkcjonalności i dyspozycyjności psa, z akcentem położonym na skuteczność kontroli nad nim, pomimo panującego wokół rozproszenia. Skoki w Mondioring mają za zadanie sprawdzić możliwości i chęci psa. Konkurencja dotycząca ochrony ma za zadanie zweryfikowanie, czy pies potrafi wykazać umiejętność i możliwość maksymalnej kontroli sytuacji i ochrony swojego przewodnika. W Mondioringu pies startuje we wszystkich konkurencjach i ćwiczeniach bez smyczy i obroży, co jest niesamowicie trudnym i wymagającym zadaniem. Pies musi więc posiadać doskonały charakter i być naprawdę idealnie ułożony/wyszkolony. Konkurencje wymagają ekstremalnie skutecznej kontroli przewodnika nad psem.

Owczarek belgijski biorący udział w psim sporcie mondioring u

Owczarek belgijski biorący udział w mondioringu foto. Päivi Reijonen

     Każda próba (konkurencja) w Mondioring jest oparta na konkretnym scenariuszu, podobnie jak teatr rozgrywany na wolnym powietrzu. Każde zawody posiadają odrębny scenariusz i własne dekoracje, a stroje pozorantów, przeszkody i inne atrybuty powinny być z nimi związane tematycznie. Jest możliwość korzystania z pola próbnego, jednak porządek i konfiguracja zadań, poleceń i przeszkód jest zmieniona na faktycznych zawodach, przy czym ustalają to sędziowie wg własnej inwencji twórczej. Wszystko to ma na celu eliminację możliwości przygotowania i wytrenowania psa „na pamięć”. Teren egzaminu jest więc każdorazowo aranżowany inaczej.

Konkurencje w zawodach MONDIORING

W zawodach Mondioring ustalono trzy ogólne konkurencje:

1) posłuszeństwo,

2) skoki,

3) ochrona.

     Pierwsza konkurencja posłuszeństwo polega na tym, że pies ma iść przy nodze przewodnika bez linki (smyczy). Jak już wspomniano, długość i przebieg trasy takiego przejścia, są ustalane inaczej na każdym egzaminie, by wyeliminować możliwość wyuczenia psa konkretnego ciągu zadań i przeszkód do pokonania. Pies na początku zostaje przywarowany i musi tak leżeć przez 1 minutę, podczas gdy jednocześnie odwraca się jego uwagę. Przewodnik w tym czasie pozostaje w oddaleniu, schowany w kryjówce. Na terenie egzaminu rozkłada się dodatkowo odwracające uwagę psa kawałki mięsa. Dwa takie kawałki rzuca się nawet bezpośrednio przed pysk startującego w konkursie psa, przy czym nie może on ich ani oblizać, ani zjeść. Pies musi natomiast przez cały ten czas aportować przedmiot własny, który nie może być cięższy niż 1 kg. Wszystkie komendy i polecenia pies wykonuje w oddaleniu od przewodnika na ponad 30 m. Pies musi wykonywać takie komendy jak: „Sitz” (siad), „Platz” (waruj) i „Steh” (stój) z odległości 15 m . Przed samym egzaminem przewodnik otrzymuje drewniany koziołek do aportu, który następnie kładzie w umówionym miejscu, a sędzia dokłada swoje 4 dalsze drewniane koziołki, które wyglądają zupełnie identycznie jak koziołek przewodnika. Pies musi je wszystkie rozpoznać i przynieść (aportować) wyłącznie koziołek należący do swojego przewodnika.

    Druga konkurencja to skoki psa wzwyż i w dal. Skok wzwyż polega na skakaniu tam i z powrotem wzwyż przez każdą przeszkodę, na wysokość maks. 1,20 m. Skok w dal polega na skakaniu przez przeszkodę o długości maks. 4 m, podczas gdy ściana przeszkody ma maks. 2,30 m.

Mondioring atak psa owczarka kaukaskiego na pozoranta

Jedna z konkurencji zawodów mondioringu atak owczarka kaukaskiego na pozoranta

     Ostatnią konkurencją jest sprawdzian pracy z pozorantem. Najpierw następuje atak czołowy przez przeszkodę. Pies zostaje w tym czasie wysłany na pozoranta drogą, w której musi skoczyć przez przeszkodę o wys. maks. 80 centymetrów. Potem jest sprawdzian ataku z ruchu, przy jednoczesnych dwóch strzałach oddanych z broni palnej. Przy oddawaniu strzałów pies nie może zmienić swojego chwytu na pozorancie, nie może się przestraszyć, a tym bardziej nie może uciec. Potem w ramach pracy z pozorantem następuje atak czołowy pozoranta z przedmiotem w ręce na psa. Przedmiotami mogą być: gałęzie drzew, butelki, woda, kołatki itp. Potem jest atak z ruchu wraz z odwołaniem psa. Pies zostaje odwołany w fazie pogoni za pozorantem, w momencie, gdy jest już możliwie blisko pozoranta. To pozwala sprawdzić jego karność, ponieważ pies musi odpuścić, gdy ma już ofiarę niemal w swoich zębach. Potem następuje tzw. rewirowanie za pozorantem i transport. W tym czasie pozorant chowa się gdzieś na terenie egzaminu. Pies musi go samodzielnie rewirować (tropić po rewirze), znaleźć, oszczekać i pozostać przy pozorancie. Przedostatnim ćwiczeniem w ramach konkurencji z pozorantem, jest obrona przewodnika. Rozgrywa się przy tym swego rodzaju małą grę. Pies zostaje dla zmyłki zainteresowany drugim pozorantem. W tym czasie na przewodnika odbywa się symulowany atak pierwszego pozoranta. Pies powinien obronić przewodnika, jednak dopiero na widoczny atak pozoranta. Ostatnim ćwiczeniem jest pilnowanie przedmiotu. Pies broni przy tym przed pozorantem, jakiś dowolny, wskazany przez przewodnika przedmiot.

Obecnie amerykańskie USMRA wymaga, by startujące pary pies-przewodnik najpierw przeszły test dla psów towarzyszących (os 01.01.2013 r.) oraz odpowiednie badania. Listę odpowiednich pytań oraz dokładne zasady i reguły konkursowe można znaleźć m.in. na oficjalnej miedzynarodowej stronie amerykańskich stowarzyszeń i organizacji sportowych Mondioring United States Mondioring Association USMRA.

Mondioring - atak na pozoranta

Mondioring - atak na pozoranta foto. Päivi Reijonen

Popularność MONDIORING

     Psi sport Mondioring jest obecnie bardzo popularny na świecie. Jego popularność stale rośnie poza Europą także w Stanach Zjednoczonych Ameryki, począwszy od pierwszej próby jaka miała tam miejsce w 2000 r. Jest też wiele klubów na świecie zrzeszających zawodników i sympatyków tego sportu. Regularnie organizowane są przez nie szkolenia i próby treningowe dla par chcących startować w zawodach Mondioring. Każdego roku amerykańska USMRA (która jest członkiem American Working Dog Federation AWDF) wysyła swoją drużynę do konkurowania w Międzynarodowych Mistrzostwach Mondioring w Europie. Najbardziej jednak ten sport jest obecnie rozwinięty i zaawansowany w kolebce swego oficjalnego powstania, czyli w Europie.

     Nad właściwym przebiegiem zawodów czuwa sędzia główny FCI, do którego należy ostateczna decyzja w przypadku jakichkolwiek sporów, protestów i niejasności. Zawody Mondioring odbywają się często jako impreza towarzysząca wystawom psów. Przejrzystość oraz prostota zasad tego nowego psiego sportu zachęca do uczestnictwa w tych zawodach, toteż konkurencja ta zdobywa sobie rosnące grono zwolenników.

Sporty podobne do MONDIORING

Wśród podobnych do Mondioring konkurencji sportowych znajdują się m.in.: agility (tor przeszkód dla psów), obedience (konkursowe pokazy sportowe posłuszeństwa psów), oraz dummy (praca pokazowo-konkursowa ze sztucznym aportem).

Tagi artykułu: