Udostępnij ten artykuł.

Psie przedszkole

Kiedy zacząć psie przedszkole?

Szkolenie szczeniąt powinno rozpocząć się już na najwcześniejszym etapie ich życia. Nie można, bowiem zapominać, że im wcześniej wpoimy zwierzętom pewne zachowania, tym większe prawdopodobieństwo, że będą one powielane w przyszłym życiu czworonoga. Skuteczność podjętej metody szkoleniowej jest w dużej mierze zależne od wkładu naszej pracy oraz poświęconego czasu. Jeżeli szkolenie rozpocznie się już w pierwszych miesiącach życia psa, możemy być pewni, że zaprocentuje to w przyszłości. Oczywiście, nie powinniśmy rozpoczynać treningu zbyt wcześnie. Szczeniak powinien zostać zaszczepiony i odbyć kwarantannę, która sprawi, że będzie odporny na poszczególne czynniki ryzyka i nie zachoruje na skutek kontaktu z innymi zwierzętami. Dopiero, kiedy lekarz weterynarii uzna, że psu nic nie zagraża, możemy wysłać go do psiego przedszkola.

Psie przedszkole przyjmuje wszystkie szczenięta, które nie ukończyły szóstego miesiąca życia. Osobniki starsze są zazwyczaj kierowane na kursy nauki posłuszeństwa i ćwiczą wraz z osobnikami w wieku młodzieńczym.
W psim przedszkolu szczenięta uczą się przede wszystkim współpracy z właścicielem i prawidłowego podejścia do ludzi. Jako, że młody wiek uprawnia je do lekkiej niesubordynacji, szkoleniowcy nie wprowadzają żadnych trudnych komend i nie przymuszają zwierząt do zorganizowanej pracy.

Czy sesje treningowe w psim przedszkolu dają wymierne efekty?

Odpowiedź na to pytanie jest niezmiernie prosta - oczywiście, że tak. Sesje treningowe są niezwykle pożyteczne zarówno dla szczenięcia jak i dla właściciela. Właściciel uczy się w prawidłowy sposób odczytywać intencje zwierzęcia i rozumieć jego zachowania, a zwierzę nabiera doń zaufania. Zrozumienie zachowań pupila i odnalezienie ich przyczyny jawi się jako pierwszy krok na drodze do zwalczenia problemu nieposłuszeństwa.
Wspólne sesje treningowe powodują również umocnienie więzi pomiędzy właścicielem, a psem. Człowiek uczy się różnych metod szkoleniowych, które mogą zostać wykorzystane w późniejszej pracy ze zwierzęciem.
Bardziej praktycznymi skutkami treningów są: nauka czystości, socjalizacja z otoczeniem czy oduczenie psa takich zachowań jak jedzenie stolca czy ziemi. Niektóre cykle treningowe przewidują również wstępną naukę posłuszeństwa: przywoływanie do właściciela i chodzenie przy nodze.

Program zajęć

Program zajęć jest dostosowany do indywidualnych potrzeb klienta. Każdy może zadecydować, na jakie rzeczy chciałby zwrócić baczniejszą uwagę i jakie komendy trenować intensywniej od innych. Psie przedszkole standardowo wprowadza do swojego programu naukę czystości, naukę chodzenia po powierzchniach nieznanych, chodzenie przy nodze, zabawę z innymi zwierzętami oraz przywoływanie. Wszelkie inne komendy mają raczej charakter obligatoryjny i nie muszą być wprowadzane na tak wczesnym etapie życia psa. Zwierzę powyżej szóstego miesiąca życia standardowo ćwiczy naukę posłuszeństwa i zostaje poddane regularnemu szkoleniu. Psie przedszkole ma za zadanie raczej oswoić czworonoga i wprowadzić go w nieznane rejony.

Cykle zajęciowe

Jedna sesja zajęciowa nie powinna trwać dłużej niż jedną godzinę. Wynika to z faktu, że szczenię bardzo szybko się nudzi i po jakimś czasie ćwiczenia stają się dla niego mało atrakcyjne. 25 % czasu zajęciowego powinno być przeznaczone na zabawę szczenięcia z pozostałymi, małymi kursantami. Pies musi, bowiem wiedzieć, jak zachować się w grupie.

Jakie akcesoria będą nam potrzebne w czasie szkolenia psa?

Każdy właściciel powinien zakupić swojemu szczeniakowi smycz i obrożę. Przed zakupem obroży powinniśmy zmierzyć obwód szyi psa i określić, czy właściwszym wyborem będzie obroża parciana czy skórzana. W sklepach zoologicznych możemy zakupić specjalne obroże półzaciskowe, które lekko zaciskają się na szyi zwierzęcia, kiedy stara się zerwać do biegu. Smycz przeznaczona na sesje treningowe nie powinna być dłuższa aniżeli jeden metr. W żadnym razie nie możemy wykorzystywać smyczy automatycznych, które nie nadają się do swobodnego manewrowania i nakierowywania zwierzęcia na określony przedmiot.

Szczeniaki, podobnie jak i starsze psy, są bardzo łase na wszelkie smakołyki i nagrody. Z tego też względu zawsze powinniśmy mieć w zanadrzu przekąskę, która będzie pełnić rolę swoistego motywatora i spowoduje, że szczenię chętnie wykona poszczególne zadania. Nie istnieją szczególne zalecenia odnośnie do rodzaju podawanych smakołyków. Niemniej jednak nie powinny być one zbyt duże, gdyż pies szybko się nasyci i przekąski staną się dla niego nieatrakcyjne. Bardzo ważne jest także, aby smakołyki były mocno aromatyzowane, gdyż bodźce zapachowe są niezwykle silną zanętą dla szczeniaka. Największą gratką dla psa są pokrojone kawałki kiełbasy, albo aromatycznego mięsa. Raczej nie powinniśmy się decydować na zakup ciasteczek, gdyż są one dość twarde i pies bardziej koncentruje się na jedzeniu niż na słuchaniu swojego pana. W późniejszych etapach pracy z psem można przerzucić się na mniej „wykwintne” nagrody takie jak sucharki.

Przejdźmy teraz do omówienia akcesoriów zabawkowych. Dobrym narzędziem treningowym dla szczenięcia jest specjalny gryzak, który posiada masywne zakończenia. Właściciel chwyta wówczas dwa końce sznura, zaś pies gryzie jego środek. Ćwiczenie z użyciem gryzaka pozwala skoncentrować uwagę psa na właścicielu, ale jest również wspaniałym motorem napędowym do dalszej zabawy.
Nauka aportowania odbywa się zazwyczaj przy użyciu zwykłej, tenisowej piłki. Po pierwsze jest ona lekka, po wtóre jest dość wytrzymała, dzięki czemu posłuży nam przez długie miesiące. Wszelkie awangardowe pomysły takie jak piszczące piłki czy piłki z melodyjką, nie nadają się do wykorzystania w czasie sesji treningowej. Pies nie skupi się, bowiem wystarczająco mocno na wykonywaniu polecenia, a jego uwaga przerzuci się na piszczący obiekt.

Tagi artykułu: