Udostępnij ten artykuł.

Rasy psów z Portugalii

Większość psów wywodzących się z terenów Portugalii, doskonale odnajduje się w roli stróżów i obrońców mienia. Wynika to przede wszystkim z pierwotnie pełnionych funkcji i wysokiej specjalizacji zwierząt. Portugalskie rasy psów nie są powszechnie znane i cenione na świecie – nie licząc casusu psa dowodnego, – co może wydawać się dość niesprawiedliwe i niesłuszne. Rasy z Portugalii mają bardzo duży, acz niewykorzystany, potencjał.
W poniższym artykule omówimy wszystkie rasy portugalskich psów oraz wskażemy ich istotne wady i zalety. Powiemy również, które rasy są dostępne na terenie Polski, a które można sprowadzać z zagranicy. Życzymy miłej lektury.

Rasy psów z Portugalii:

Cao da serra da Estrela, Cao de Castro Laboreiro, Owczarek portugalski, Podengo portugalski, Portugalski pies dowodny, Rafeiro do Alentejo, Wyżeł portugalski.

Cao de serra da Estrela (pies górski z Esterla) to duży pies pasterski, który potrafi odstraszyć każdego przeciwnika swoim atletycznym i monumentalnym wyglądem. Kłąb zwierzęcia jest zaznaczony w dość wyraźny sposób. Sierść jest niezwykle bujna i gęsta, zaś kościec- mocny. Kończyny tylne są mocno kątowane, dzięki czemu pies spokojnie może pokonywać duże odległości i z łatwością podskakuje. Zważywszy na strukturę włosa w obrębie rasy wyróżnia się dwie odmiany: ostrowłosą (inaczej nazywana twardowłosą) oraz długowłosą. Wielką zaletą psa jest jego spokój i niebywała odwaga, która pozwala mu reagować szybko i skutecznie w sytuacjach nagłego zagrożenia życia. Estrela, który pozostaje w rodzinie, może okazać się wspaniałym stróżem i obrońcą dzieci. Instynktownie, bowiem chroni je przed niebezpieczeństwem i w porę ostrzega właściciela o wszelkich nieprawidłowościach. Czworonóg ma duże zdolności adaptacyjne i szybko socjalizuje się z otoczeniem. Właściciel nie musi zaprzątać sobie głowy długim i żmudnym szkoleniem behawiorystycznym, gdyż pies nie przejawia dużych tendencji dominacyjnych i jest z reguły podporządkowany woli swojego pana. Toleruje także małe zwierzątka i koty, co jest cechą rzadko spotykaną w przypadku dużych ras psów.     

Pies Cao de Castro Laboreiro jest uznawany za najstarszą, portugalską rasę. Pierwszy osobnik powstał prawdopodobnie ze skrzyżowania mastifów z lokalną rasą psów (brak dokładniejszych danych odnoszących się do tej rasy). Mieszkańcy wioski traktowali psy jako czworonogi z gruntu uniwersalne. Wykorzystywali je zarówno do pilnowania zagród, strzeżenia domostw, polowania, a także jako zwierzęta obronne. Współczesne psy z Castro Laboreiro pełnią raczej funkcje stróżujące, niekiedy można je spotkać w domostwach, gdzie funkcjonują jako członkowie rodziny. Cao nie stanowią odpowiedniego nabytku dla osób niepewnych swoich racji, cichych i zamkniętych. Z łatwością mogą, bowiem wejść na głowę swojemu właścicielowi i przejąć funkcję samca alfa w stadzie. Jeżeli jednak właściciel zadba o ich prawidłowe wyszkolenie i wyuczenie pożądanych zachowań, mogą okazać się wspaniałymi i wiernymi towarzyszami życia. Cechą charakterystyczną rasy jest wysokie i długie szczekanie. Psy wydają się typowe dlań dźwięki, jeżeli chcą poinformować swojego właściciela o zbliżającym się niebezpieczeństwie.
Psy są podobne z wyglądu do tradycyjnych masifów. Mają bardzo bujną i bogatą szatę, która unosi się za każdym krokiem czworonoga. Szczególną cechą wyglądu psa są długie i smukłe łapy (zwierzęta osiągają w kłębie nawet 60 cm).

Owczarek portugalski to rasa właściwa rejonom półwyspu Iberyjskiego i niewystępująca praktycznie na reszcie kontynentu. Mimo wszystko sądzimy, że warto przedstawić cechy charakterystyczne dla tej rasy oraz przybliżyć nieco jej pochodzenie. Przodkami owczarka były psy zamieszkujące rejony górskie- stąd też możemy zaobserwować u rasy cechy charakterystyczne dla „górali” takie jak długa i kosmata sierść. Psy były pierwotnie wykorzystywane do pilnowania i obrony gospodarstw wiejskich. Doskonale sprawdzały się w swoich funkcjach, gdyż zupełnie nie ufały osobom obcym, a z drugiej strony były absolutnie wierne swoim właścicielom. Żaden intruz nie był w stanie przedrzeć się przez wrota pilnowane przez Owczarka portugalskiego.
Pies nie wykazuje wysokiego poziomu agresji. Nie ma zatem obawy, że rzuci się na swojego właściciela, bądź osoby mu bliskie. Rzadko, kiedy wykorzystuje swój potencjał, gdyż niewiele osób jest na tyle śmiałych, aby zbliżyć się doń na niebezpieczną odległość.
Cao da Serra de Aires czyli Owczarek portugalski to średniej wielkości pies mierzący od 45 do 55 cm w kłębie i ważący od 17 do 27 kg. Włos psa jest długi i średniej gęstości. Nie występuje podszerstek. Najczęściej spotykanymi typami umaszczeń są: żółty, kasztan, szary, płowy, wilczo-szary (fulva ea lobeira) i czarny z brązowymi znaczeniami. Biały włos jest raczej niepożądany i nie powinien występować w dużych ilościach. Brak podszerska sprawia, że potencjał Cao jako psa pasterskiego znacznie spada. Podszerstek chroni, bowiem psa przed utratą ciepła oraz zabezpiecza przed powstawaniem poważnych urazów mechanicznych.


  • Portugalski pies dowodny

  • Cao de Castro Laboreiro

  • Podengo portugalski

Podengo portugalski to starożytna rasa psa w typie myśliwskim. Podengo występuje w trzech rozmiarach, w obrębie, których wyróżnia się osobników o gładkim oraz szorstkim włosie. Wszystkie odmiany Podengo posiadają pewne cechy wspólne. Należą do nich: wysokie umiejętności łowieckie i duża chęć polowania, ufność wobec najbliższych ludzi oraz duża żywiołowość. Psy lubią polować w pojedynkę, gdyż mają dość niezależną naturę. Schemat polowań z wykorzystaniem Podengo wygląda następująco: pies rusza na polowanie, po czym zabija zwierzynę i przynosi ją właścicielowi. Jeżeli pies nie jest w stanie samodzielnie zabić zwierzyny, to przekazuje informację właścicielowi i czeka na jego przybycie. Umiejętności myśliwskie psa są cenione na całym świecie, stąd też coraz więcej Klubów Miłośników Rasy Podengo oraz niezależnych propagatorów rasy. Bodaj największe stowarzyszenie miłośników rasy ma swoją siedzibę w Wielkiej Brytanii, w Londynie. Ich działalność jest niezwykle prężna i objawia się między innymi dużą częstotliwością organizowania międzynarodowych wystaw i targów. Polsce psy nie są jeszcze często spotykane, jednakże już teraz możemy nabyć je z przynajmniej jednej, sprawdzonej hodowli.

Podengo Pequeno, Medio i Grande to przyjaźni, hardzi, żywi i inteligentni towarzysze. Psy są bardzo aktywne i zwykle łapią dobry kontakt z dziećmi i zwierzętami. Oczywiście warto przyzwyczajać psy do obecności małych rozrabiaków już od wieku szczenięcego- im wcześniej rozpoczniemy proces socjalizacji tym lepsze uzyskamy efekty. Psy odmiany małej i średniej są bardzo uważne i przewidujące. Jeżeli tylko coś zwróci ich uwagę natychmiast zaczynają przeraźliwie szczekać. Odmiana Grande jest nieco bardziej powściągliwa, ale stanowi to raczej wynikową potencjalnych możliwości i siły fizycznej.
Podengo Pequeno powinny być szkolone z wykorzystaniem pozytywnych technik i trzymane na smyczy przez cały okres treningu. Czworonogi są niestety bardzo niezależne i mogą wyrażać negatywne zdanie na wykorzystywane techniki. Na szczęście niezależność nie przejawia się w czasie spacerów. Psy nie wykazują skłonności do ucieczek i zawsze wracają do swojego właściciela.

Rasy psów z Portugalii c.d.

Portugalski pies dowodny to bardzo ceniona rasa psów, która występuje zaledwie w kilku rejonach świata. Szczególną popularnością cieszy się w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, niemniej w Polsce również możemy spotkać kilka osobników. Cena za szczenię jest jednak bardzo wysoka, a koszty jego utrzymania wahają się w okolicach 200-300 złotych w skali miesiąca.
Rasa jest ceniona ze względu na swoje właściwości hipoalergiczne. Właśnie z tego względu jeden reprezentant rasy trafił aż do Białego Domu!
Pierwotnie rasa pełniła niezwykle ważne funkcje i była masowo wykorzystywana przez rybaków i załogi statków. Po pierwsze Dowodne sprawdzały się w roli łączników pomiędzy statkami przenosiły ważne informacje, czyli spełniały funkcje współczesnych radioodbiorników. Po wtóre wyciągały zerwane sieci. Jako, że pływanie jest drugą naturą tej rasy psów, nierzadko ratowały marynarzy z największych opresji.

Obecnie Dowodne pełnią funkcję psów do towarzystwa. Nie są nazbyt wymagające, co nie oznacza, że właściciel nie musi poświęcać im należytej uwagi. Dotyczy to przede wszystkim ruchu i zabaw. Rasa jest aktywna z natury i w momencie przestojów wykazuje tendencję destrukcyjne. Odpowiednio przeszkolona może mieszkać zarówno w domach z małymi dziećmi, jak i z dziećmi starszymi. Koszta utrzymania są dość wysokie zważywszy na konieczność wykonywania regularnych zabiegów pielęgnacyjnych.

Rafeiro do Alentejo (czyli Portugalski pies stróżujący) jest rzadko spotykany poza rejonami Półwyspu Iberyjskiego (głównym rejonem bytowania jest jednak Portugalia). Czworonogi są niezwykle trudne do ułożenia i wymagają bardzo wprawnego właściciela. Posiadają silny instynkt terytorialny i pracowniczy, w związku, z czym nie są w stanie podporządkować się nikomu w sposób bezwarunkowy. W Polsce są praktycznie niespotykane.

Wyżeł portugalski stanowi doskonały przykład na ciągłość i permanentny charakter pierwotnych funkcji. Pierwsze wzmianki o rasie pochodzą z czasów średniowiecza - już wtedy psy były wykorzystywane do polowań i zabaw myśliwskich. Ich funkcje nie uległy zmianie nawet w małym procencie. Obecnie, wszyscy przedstawiciele rasy pozostają w rękach myśliwych i są wykorzystywani właśnie do polowań. Wyżły nigdy nie „emigrowały” do innych rejonów świata. Wszelkie informacje o rasie mają, zatem charakter zdawkowy. Z całą pewnością można powiedzieć, że psy są bardzo przywiązane do swoich właścicieli i nieufne wobec obcych. Zdecydowana większość zwierząt żyje poza miastem - w rejonach wiejskich i podmiejskich.

Tagi artykułu: