Wyżeł weimarski
Jest wiele różnych teorii dotyczących pochodzenia wyżła weimarskiego. Pewne jest tylko tyle, że wyżeł weimarski, który miał domieszkę krwi psa tropiącego typu "Leithund", występował w rejonie Weimaru na początku XIX wieku. W połowie XIX wieku psy te znajdowały się głównie w rękach profesjonalnych myśliwych i hodowców zwierząt w Niemczech centralnych. Zmniejszone zapotrzebowanie na psy tropiące sprawiło, że skrzyżowano je z psami typu "Hühnerhund". Prawdopodbnie wyżeł ten jest jedną z najstarszych odmian wyżłów niemieckich, która utrzymywana jest w czystości rasy od około 100 lat.
Należy do psów wiernych, spokojnych ale także inteligentnych. Rozróżniamy dwie odmiany: krótkowłosą i długowłosą. Osiąga średnią lub dużą wielkość. Budowa typowa dla psa pracującego, o pięknych kształtach, sucha, muskularna.
