Rasa: Rhodesian ridgeback

Historia

   Korzenie rasy Rhodesian ridgeback sięgają prawdopodobnie starożytnego Egiptu, o czym świadczą  malowidła pochodzące z  3000 r. p.n.e., na których uwieczniono psy z charakterystyczną pręgą na grzbiecie i opadającymi uszami. Najstarsze pisemne wzmianki o Rhodesian ridgebackach pochodzą z 1857 r. Dr Dawid Livingstone w  „Missionary Travels  in South Africa” opisał psa, który przypominał szakala, niemniej był zdecydowanie  mniejszy od współczesnych przedstawicieli rasy. Max Silber, w swojej książce „Psy Afryki”, wydanej w 1893 r., pisze, że „Pies Hotentotów należy do najbrzydszych kreatur spośród całej psiej familii; posiada  szorstki, nastroszony włos, wąski pysk i stojące uszy. Bury kolor oraz niepozorny wygląd jednakże nie umniejszają jego cennych umiejętności (…) Hotentot uważał psa za członka rodziny, pielęgnował go i żywił jak swojego potomka. Pies miał  te same prawa co inni mieszkańcy chaty. Był  przyjacielem domu, stróżem oraz obrońcą.”

   W 1936 roku, w czasie wykopalisk archeologicznych w Afryce w pobliżu rzeki Oranje, naukowcy znaleźli trzy, wyjątkowo dobrze zachowane, szkielety psów. Na jednym z nich znajdowała się nawet charakterystyczna czerwono-złota sierść. Podobny szkielet odnaleziono na wietnamskiej wyspie Phu Quo.

Psy Hotentotów

    Hotentoci byli spokrewnieni z Buszmenami i  przywędrowali  wraz ze swoimi psami na tereny Egiptu z Etiopii bądź południowego Sudanu. W dawnych czasach psy były powszechnie wykorzystywane do pilnowania dobytku i polowania na lwy, gepardy i pawiany. Zważywszy na swoją dużą wytrzymałość potrafiły poradzić sobie w najcięższych warunków i dzielnie znosiły upały.
Hotentoci byli koczownikami – przemierzali całą Afrykę w poszukiwaniu nowych terenów łowieckich, aż w końcu zawędrowali do przylądka Peninsula. W XVII wieku do Przylądka przybiły holenderskie okręty. Kolonizatorzy, na czele z Janem van Riebackiem, założyli na tych terenach misję.
Holendrzy od razu zwrócili uwagę na tamtejsze psy i, chcąc uszlachetnić ich wygląd, skrzyżowali je  z mastifami, chartami (greyhoundy i saluki),  bloodhoundami i pointerami.
Pierwsze rodezjany zostały przedstawione na wystawie rolniczej w Bulawayo w roku 1918 roku. W tym samym roku opracowano pierwszy standard rasy przedstawiony  Kennel Union Southern Africa  (KUSA) w 1922 roku. Standard został zaakceptowany w 1926 roku pod nazwą Rhodesian Ridgeback.

Pierwszy rodezjan zarejestrowany w Polsce to suka importowana z Danii w 1994 roku - Torhusets Cinnamon Ndembela. Kolejne importy do Polski pochodziły z Danii.

Pies Rhodesian Ridgeback

Wygląd

     Rhodesian ridgeback to harmonijnie zbudowany, mocny, muskularny i zręczny pies. Cechą charakterystyczną rasy jest pręga grzbietowa utworzona przez włos, który rośnie w kierunku odwrotnym do pozostałej części okrywy włosowej. Pręga jest wyraźna i symetryczna, zwężająca się w kierunku zadu. Zaczyna się za łopatkami i ciągnie aż do guzów biodrowych. W obrębie pręgi znajdują się dwie korony, identyczne i symetrycznie ułożone; krawędź nie wychodzi poza 1/3 długości pręgi. Czaszka długa, płaska i szeroka między uszami. Stop słabo zaznaczony. Kiedy pies jest spokojny, na czole nie widać zmarszczek. Nos czarny lub brązowy. Pies o czarnym nosie ma ciemne oczy, o brązowym – oczy bursztynowe. Kufa długa, głęboka i mocna. Linia warg wyraźnie zaznaczona, wargi dobrze przylegają do szczęk. Szczęki mocne, zęby ustawione w idealnym zgryzie nożycowym. Uzębienie pełne, siekacze górne ściśle zachodzące na siekacze dolne. Zęby dobrze rozwinięte. Policzki dobrze rzeźbione. Oczy umiarkowanie rozstawione, okrągłe, błyszczące i żywe, o inteligentnym wyrazie. Uszy osadzone wysoko, średniej wielkości i stosunkowo szerokie u nasady; stopniowo zwężające się, o zaokrąglonym końcu, noszone płasko przy głowie.

Charakterystyczna pręga grzbietowa u RR

Szyja dość długa, mocna, bez podgardla. Grzbiet mocny; lędźwie mocne, muskularne i lekko wysklepione. Klatka piersiowa umiarkowanie szeroka, głęboka i pojemna. Żebra umiarkowanie wysklepione. Ogon mocny u nasady, zwęża się ku końcowi, niezbyt gruby, średniej długości. Nie może być osadzony ani zbyt wysoko, ani zbyt nisko; lekko zagięty ku górze, nigdy niezakręcony. Kończyny przednie idealnie proste, mocne, o mocnym kośćcu. Łokcie przylegające do klatki piersiowej. Łopatki ukośne, wyraźne i umięśnione. Łapy zwarte, zaokrąglone o wysklepionych palcach i mocnych elastycznych opuszkach. Mięśnie w kończynach tylnych wyraźnie zarysowane.
Włos krótki i gęsty, gładki i błyszczący. Dopuszcza się umaszczenie od jasnopszenicznego do czerwono-płowego; możliwe niewielkie białe znaczenia na przedpiersiu i palcach.
Dorosłe osobniki mierzą od 63 do 69 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 61 do 66 cm (24 - 26 cali). Psy ważą ok. 36,5 kg; suki – 32 kg.

Temperament

     Rhodesian ridgeback jest psem dumnym i inteligentnym, zachowujących rezerwę wobec obcych. Nigdy nie powinien być agresywny ani lękliwy. Rasa potrzebuje bardzo dużo ruchu, stymulacji psychicznej i stałego, bliskiego kontaktu z rodziną. To duży i silny pies, który w żadnym wypadku nie nadaje się do trzymania w blokach i kojcu. Nawet ogród nie zastąpi codziennych spacerów, szkolenia i zabawy. Ridgeback wymaga konsekwentnego lecz łagodnego prowadzenia i prawidłowego uspołecznienia już od wczesnych miesięcy życia. Nie jest to rasa dla ludzi leniwych lub bardzo zajętych.
Rhodesian ridgeback jest zrównoważonym czworonogiem, o mocnych nerwach, który potrafi się jednak skutecznie bronić. Bardzo wierny i przywiązany do swoich właścicieli. To także czujny, ale niezbyt hałaśliwy stróż.  Nie sprawdzi się w roli psa obrończego. RR jest z natury bardzo wrażliwy i nie znosi twardego, brutalnego traktowania. Pełną dojrzałość emocjonalną psy osiągają w wieku ok. 3 lat. 

Zdrowie

     Najczęściej spotykanym schorzeniem jest dysplazja stawu biodrowego. U RR bardzo często występują problemy z tarczycą. Przypadłością typową dla rasy jest zatoka skórzasta. Występowanie Dermoid sinus jest uwarunkowane genetycznie i dotyczy ok. 5% szczeniąt (spowodowane mutacją jednego lub więcej genów). DS to cienki kanał "zakotwiczający" skórę do kręgosłupa bądź mięśni, umiejscowiony na środkowej linii grzbietu, od szyi po ogon. Zwykle występuje w rejonie szyjnym, zdecydowanie najrzadziej na ogonie. Kanał formuje się w okresie prenatalnym w momencie kształtowania rdzenia kręgowego. W wyniku nie odłączenia się od kręgów powstaje tunel, który zawiera cząstki włosów i gruczoły potowe. To zwiększa ryzyko infekcji, a jedynym środkiem zaradczym wydaje się zabieg operacyjny. Według statystyk przeciętny przedstawiciel rasy dożywa 10,25 lat.
Pełne zestawienie chorób wraz z częstotliwością ich występowania znajdą Państwo na stronie: http://www.sangoma.pl/pol/zdrowie/artykuly/przeglad_wad.htm

Pielęgnacja

   Rodezjany mają krótką sierść, która wymaga głównie szczotkowania. Szczotka usuwa martwy włos, brud oraz pasożyty zewnętrzne. Co ważne pobudza także krążenie krwi, dzięki czemu sierść staje się zdrowsza i bardziej lśniąca. W czasie czesania najlepiej sprawdzają się gumowe szczotki z krótkimi kolcami. Kąpiel jedynie okazjonalnie. Zbyt częste kąpiele pozbawiają skórę ochronnej warstwy tłuszczu i powodują matowienie sierści.

Szczeniaki Rhodesian ridgeback

Wysokość: Dorosłe osobniki mierzą od 63 do 69 cm wysokości w kłębie. Suki są mniejsze i mierzą od 61 do 66 cm (24 - 26 cali).

Waga: Psy ważą ok. 36,5 kg; suki – 32 kg.

Umaszczenie: Włos krótki i gęsty, gładki i błyszczący. Dopuszcza się umaszczenie od jasnopszenicznego do czerwono-płowego; możliwe niewielkie białe znaczenia na przedpiersiu i palcach.

Zdrowie: Najczęściej spotykanym schorzeniem jest dysplazja stawu biodrowego. U RR bardzo często występują problemy z tarczycą. Według statystyk przeciętny przedstawiciel rasy dożywa 10,25 lat.

Pielęgnacja: Ridgebacki mają krótką sierść, która wymaga głównie szczotkowania. W czasie czesania najlepiej sprawdzają się gumowe szczotki z krótkimi kolcami. Kąpiel jedynie okazjonalnie. Zbyt częste kąpiele pozbawiają skórę ochronnej warstwy tłuszczu i powodują matowienie sierści.

Rodzina: Rhodesian ridgeback jest psem dumnym i inteligentnym, zachowujących rezerwę wobec obcych. Rasa potrzebuje bardzo dużo ruchu, stymulacji psychicznej i stałego, bliskiego kontaktu z rodziną Ridgeback wymaga konsekwentnego lecz łagodnego prowadzenia i prawidłowego uspołecznienia już od wczesnych miesięcy życia. Nie jest to rasa dla ludzi leniwych lub bardzo zajętych. Nie sprawdzi się w roli psa obrończego. RR jest z natury bardzo wrażliwy i nie znosi twardego, brutalnego traktowania. Pełną dojrzałość emocjonalną psy osiągają w wieku ok. 3 lat.

Pochodzenie: Afryka Południowa

Użytkowość: W wielu rejonach świata jest używany jako pies myśliwski. Jednak ceniony jest jako pies stróżujący i pies rodzinny.

Inne nazwy : Afrykański pies na lwy.

Cena szczeniąt z rodowodem to koszt 5000 - 7500 złotych. Źródło (Allegro, Alegratka, Olx). Ceny z roku 2021.

Klasyfikacja FCI - grupa VI, sekcja 3, nr wzorca 146. Nie podlega próbom pracy.