Rodowód eksportowy musi być wyrabiany wszystkim zwierzętom, które są sprzedawane za granicę. W Polsce funkcjonuje wiele hodowli, jednakże większość z nich zajmuje się rozmnażaniem i reprodukowaniem popularnych ras czworonogów takich jak: Labradory Retrivery, Golden Retrivery, wszelkiej maści Terriery, Owczarki niemieckie etc.
Ciężko jednak zdobyć mniej popularne rasy psów. Ile osób widziało na polskich ulicach chociażby Owczarka Portugalskiego, Owczarka Południoworosyjskiego czy też szwedzkiego Lapphunda? Właściciele wyżej wymienionych czworonogów (należy mieć w pamięci, że na tych rasach lista się nie kończy) musieli sprowadzać swoje pupile z zagranicy.
Koszt zakupu zwierzęcia z rodowodem, które jest dodatkowo sprowadzane z innego kraju, waha się w granicach od dwóch do nawet pięciu-sześciu tysięcy złotych. Bardzo rzadkie rasy stanowią niezwykle cenny nabytek dla miłośnika psów i mogą być poniekąd jego wizytówką. Szczególnym zainteresowaniem cieszą się wysoko wyspecjalizowane rasy, które biorą udział w zawodach typu agility, bądź też uczestniczą w wystawach psów rasowych.
Jeżeli pies, który został sprowadzony z zagranicy, nie posiadałby rodowodu eksportowego, wówczas jego rejestracja nie byłaby możliwa. Aby procedury stało się zadość, właściciel musi nostryfikować rodowód zwierzęcia w organizacji kynologicznej, która znajduje się w pobliżu jego miejsca zamieszkania. Nostryfikacja to nic innego jak procedura określenia polskiego odpowiednika zagranicznego rodowodu.
Rodowody eksportowe są wystawiane wszystkim psom, niezależnie od wieku. Oczywiście, większość psów sprowadzanych z zagranicy ma niewiele ponad kilka tygodni. Wszelkie dokumenty odnoszące się do stanu zdrowia zwierzęcia oraz jego wywód genealogiczny powinny trafić do właścicieli przed upływem kilku tygodni od daty dostarczenia zwierzęcia.
Definicja rodowodu eksportowego oraz zasady postępowania ze zwierzęciem, które zostało sprowadzone spoza granic kraju, znajdują się w regulaminie Polskiego Związku Kynologicznego. W punktach regulaminu możemy przeczytać, że nostryfikacji podlegają jedynie dokumenty, które zostały wystawione przez zagraniczną organizację kynologiczną, która podlega Międzynarodowej Federacji Kynologicznej. Po dostarczeniu rodowodu eksportowego do najbliższej organizacji kynologicznej rozpoczyna się procedura rejestracyjna. Rodowód eksportowy zwierzęcia zostaje wpisany do Polskiej Księgi rodowodowej i sygnowany odpowiednim numerem. Sygnaturę wpisu umieszcza się bezpośrednio po numerze rodowodu zagranicznego.
Sprzedaż eksportowa szczeniąt
Powiemy teraz kilka słów o sprzedaży eksportowej szczeniąt przez polskich hodowców. Jeżeli hodowca chce sprzedać szczenięta ze swojej hodowli zagranicę, musi dopełnić wszelkich formalności. Pierwszą sprawą jest udanie się do Zarządu Głównego Związku Kynologicznego w Polsce celem otrzymania pozwolenia na prowadzenie sprzedaży zagranicznej. Cała procedura ma charakter pośredni, gdyż uczestniczy w niej terytorialna organizacja kynologiczna. Owa organizacja wysyła do Zarządu Głównego metrykę szczenięcia, bądź szczeniąt, na podstawie, której wydawany jest rodowód eksportowy. Dokument nie różni się swoim kształtem i formą od rodowodów wydawanych, na co dzień przez Związek Kynologiczny w Polsce. Znajdziemy na nim adnotację spisaną w języku angielskim oraz zapisy francuskojęzyczne.
Średni czas oczekiwania na wydanie rodowodu waha się od dwóch do czterech tygodni. Hodowcy muszą, zatem pamiętać, że wczesne rozpoczęcie procesu ustanawiania rodowodu gwarantuje możliwość szybkiego odbioru niezbędnej dokumentacji.