Historia
Sealyham terrier to bardzo rzadko spotykana rasa psów, która nie występuje praktycznie na terenie Polski. Twórcą rasy jest John Edwards z Sealyham, który między 1850 a 1891 rokiem, pracował nad stworzeniem małego, inteligentnego, niezbyt wymagającego oraz dosyć żwawego psa. W tym celu skrzyżował: Welsh Corgi Pembroke, Cheschire Teriera, Dandie Dinmont Teriera, Foksteriera szorstkowłosego oraz białego angielskiego Teriera (rasa wymarła). Czworonogi powstałe w wyniku krzyżowania poddawane były precyzyjnym testom. Jeśli okazywało się, że pies albo suka w wieku siedmiu miesięcy bały się wejść do nory lisa, natychmiast je zabijano.
Rasa została po raz pierwszy pokazana publiczności w 1903 roku, a pięć lat później powstał pierwszy klub Sealyham Terierów powstał w 1908 r. Oficjalnie uznanie rasy miało miejsce w 1911 roku. Sealyham terrier był psem wykorzystywanym podczas polowań na borsuki, wydry, gronostaje oraz wiewiórki.
Popularność Sealyham terriera wzrosła po pierwszej wojnie światowej. Psy trafiły wówczas do Stanów Zjednoczonych, gdzie bardzo szybko podbiły serca największych sław Hollywood: Humphreya Bogarta, Bette Davies, Elizabeth Taylor, a także pisarki Agathy Christie. Urokowi psów nie oparła się nawet brytyjska rodzina królewska; król Jerzy V posiadał jednego psa o imieniu Jack.
Sealyham Terrier z 1915
Wygląd
Sealyham terrier to pies o proporcjonalnej budowie ciała i sylwetce, która wpisuje się w kształt prostokąta. Czaszka lekko wysklepiona, szeroka między uszami. Nos w kolorze czarnym. Szczęka i żuchwa powinny być mocne, tępo zakończone i stosunkowo długie. Uzębienie silne i równe. Zęby ustawione w regularnym zgryzie nożycowym. Kości policzkowe nie wystają. Oczy ciemne, dobrze osadzone, okrągłe i średniej wielkości. Powieki ciemnopigmentowane, ale możliwe występowanie mniejszej ilości pigmentu. Uszy średniej wielkości o lekko zaokrąglonych koniuszkach. Powinny być noszone przy policzkach. Szyja dobrej długości, gruba i muskularna. Tułów średniej długości, elastyczny i gibki. Grzbiet prosty. Klatka piersiowa o dobrej szerokości i głębokości. Schodzi między przednie kończyny. Żebra zaokrąglone. Ogon kopiowany musi być dość gruby, o zaokrąglonym koniuszku, noszony pionowo. Pośladki wypukłe i wystające poza nasadę ogona. W przypadku ogona nieskracanego wszystkie proporcje powinny zostać zachowane. Idealny ogon powinie być noszony pionowo, ale nie przesadnie pochylony nad grzbietem; nie może być zakręcony ani zwinięty.
Sealyham Terrier
Kończyny przednie krótkie, mocne i proste. Kończyny tylne wyjątkowo silne. Uda szerokie i o dobrej muskulaturze. Stawy kolanowe dobrze kątowane. Stawy skokowe mocne, dobrze kątowane, równolegle ustawione śródstopia. Łapy kocie, zaokrąglone, o grubych opuszkach; skierowane do przodu. Włos okrywowy długi i sztywny. Podszerstek chroni przed złą pogodą. Dopuszczalnymi typami umaszczenia jest czysta biel lub biel z cytrynowymi, brązowymi, niebieskimi lub borsuczymi znaczeniami na głowie i uszach. Czerń i przesianie niepożądane. Wysokość w kłębie u dorosłych psów nie powinna być większa niż 31 centymetrów. Samce ważą ok. 9 kg, zaś waga idealna dla suk to 8,2 kg.
Sealyham terrier choroby
Najczęstszymi schorzeniami występującymi u Sealyham terriera są choroby skóry (zespół Waardenburga – Kleina), wrodzona głuchota, aplazja punktu łzowego, jaskra, dysplazja siatkówki z jej odklejeniem, uogólniony postępujący zanik siatkówki (GPRA), zaćma, pierwotne zwichnięcie soczewki oraz dystocja. Sealyham terriery są generalnie zdrową rasą.
Wady i zalety Sealyham terriera
Psy są dość odważne i niezależne, w związku z czym potrafią być bardzo uparte, a niekiedy wręcz nieznośne. Nieprawidłowo uspołecznione wykazują skłonności do agresji. Sealyham terriery, chociaż najczęściej hodowane jako psy ozdobne i do towarzystwa, nie utraciły swoich naturalnych predyspozycji do polowań. Nie znoszą ciągłego siedzenia w jednym miejscu. Jeżeli nie zapewnimy im rozrywki i stymulacji psychoruchowej, możemy mieć pewność, że ujawnia w przyszłości zachowania destrukcyjne. Znudzony pies, to bardzo awanturniczy i niszczycielski pies!
Pies Sealyham Terrier
Sealyham terriery są bardzo skore do zabawy, ale niestety nie mają na tyle cierpliwości, aby znosić obecność dzieci, chyba, że są to dzieci starsze, które wiedzą jak obchodzić się ze zwierzęciem. Przejdźmy teraz do zalet psów – a jest ich wiele! Pies rasy Sealyham terrier potrafi obdarzyć swojego właściciela oraz członków rodziny bezgranicznym uczuciem. Nie lubi jednak zbyt natarczywych pieszczot i sam również nie należy do psów zbyt wylewnych. Wymaga dobrego traktowania i nie znosi podniesionego głosu. W przypadku Sealyham terriera najlepiej sprawdzi się szkolenie z wykorzystaniem metod pozytywnych.
Wysokość: Pies osiąga do 30 cm.
Masa: Waga dorosłego psa wynosi zazwyczaj dziewięć kilogramów. Suki osiągają do ok. ośmiu kilogramów wagi.
Umaszczenie: Dopuszczalnymi typami umaszczenia jest czysta biel lub biel z cytrynowymi, brązowymi, niebieskimi lub borsuczymi znaczeniami na głowie i uszach. Czerń i przesianie niepożądane.
Pielęgnacja: psy wymagają wzmożonej pielęgnacji, gdyż ich korpus jest dość nisko osadzony, przez co płaszcz ulega zabrudzeniom. Psy należy kąpać stosunkowo często i przynajmniej dwa razy w tygodniu czesać przy użyciu szczotki z metalowymi zakończeniami.
Reproduktor Sealyham Terrier - Harry
Zdrowie: Najczęstszymi schorzeniami występującymi u Sealyham terriera są choroby skóry (zespół Waardenburga – Kleina), wrodzona głuchota, aplazja punktu łzowego, jaskra, dysplazja siatkówki z jej odklejeniem, uogólniony postępujący zanik siatkówki (GPRA), zaćma, pierwotne zwichnięcie soczewki oraz dystocja. ST są generalnie zdrową rasą.
Rodzina: Psy są bardzo towarzyskie, przyjacielskie i inteligentne. Bardzo lojalne wobec swego właściciela i dość nieufne wobec obcych. Dobrze dogadują się z dziećmi i nie wykazują zachowań destrukcyjnych.
Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
Sealyham terrier cena szczeniąt
Cena szczeniąt z rodowodem to koszt 5000 złotych. Dane z 2022 roku. Źródło (Google).
Klasyfikacja FCI - grupa III, sekcja 2, numer wzorca 74. Nie podlega próbom pracy.