Udostępnij ten artykuł.

Rasa: Shih tzu

Historia

     Historia rasy Shih Tzu nie jest do końca znana. Wiadomo że psy wywodzą się z Tybetu i były niegdyś psami świątynnymi, którymi uwielbiali otaczać się  dalajlamowie. Powszechnie wierzono, że psy stanowią uosobienie lwów towarzyszących Buddzie, a pod ich postacią kryją się zmarli kapłani buddyjscy.

     Kynolodzy i historycy sądzą, że małe tybetańskie pieski trafiły do Chin w I połowie XVII wieku w czasie inwazji Mandżurów. Za panowania dynastii Ch'ing zwierzchnicy lamaizmu obdarowywali swych wasali podarkami w postaci małych piesków – przodków współczesnych shih-tzu. Aż do XIX wieku historia rasy owiana jest mgłą tajemnicy. Historycy po dziś dzień spierają się na temat proweniencji psów oraz ich wspólnych korzeni z Lhasa Apso. Wielu jest zdania, że Shih Tzu jest spokrewniony z pekińczykiem, a prawdziwą inicjatorką rasy była cesarzowa wdowa – matka ostatniego cesarza Chin. Tsu-Hsi miała hodować pekińczyki jeszcze przed otrzymaniem od dalajlamy kilku tybetańskich piesków. Źródła mówią, że cesarzowa do tego stopnia zachwyciła się czworonogami, że przeznaczyła dlań murowany pawilon, w którym utrzymywała setkę pupili. Począwszy od 1908 roku hodowla nabrała znamion „eksperymentalnych”. Małe psy tybetańskie poczęto bowiem krzyżować z pekińczykami.  Efektem tych krzyżówek był pies, który różnił się od swojego przodka nie tylko budową, ale także wysokością w kłębie i włosem. Pod koniec lat dwudziestych Shih Tzu trafił w ręce zainteresowanych nim zamożnych Chińczyków oraz europejskich dyplomatów.

     Pierwsze okazy tybetańskich lwich piesków trafiły do Europy po roku 1930 za sprawą żony francuskiego dyplomaty hrabiny d’Anjou. Dość szybko stało się oczywiste, że istnieją dwie odmiany psów:  o krótkim nosku i niskich łapkach, który zachował swą chińską nazwę shih tzu, oraz nieco wyższy i o dłuższym pyszczku, którego ochrzczono mianem Ihasa apso.

    Pierwszy wzorzec rasy shih tzu został ogłoszony w Chinach już w 1938 roku, ale już rok później zakazano hodowli psów, uznając to za przejaw upadku obyczajów.  Dopiero w latach 50. doszło do ponownego odkrycia rasy i zainicjowania hodowli rasy na Zachodzie. Pierwszym europejskim państwem, które podjęło się prowadzenia regularnej hodowli rasy była Wielka Brytania. Niedługo potem psy trafiły do Skandynawii, Stanów Zjednoczonych oraz Francji. Standard angielski został uznany przez FCI w 1954 r.

Wygląd Shih Tzu

     Shih Tzu to pies o mocnej budowie ciała i obfitym włosie. Najbardziej charakterystyczną cechą rasy jest imponująca, królewska szata. Długi i delikatny włos opada nad oczami, obficie pokrywając brodę oraz  bokobrody. Na kufie rośnie w górę, dając efekt „kwiatu chryzantemy”. 
       Dorosłe osobniki powinny osiągać do 26,5 centymetrów wysokości w kłębie. Waga dorosłych psów powinna oscylować w granicach od 4,5 do 8kg. Głowa psa jest okrągła, oczy szeroko rozstawione. Kufa szeroka i graniasta, krótka i płaska. Nos czarny lub czekoladowy. Nozdrza dobrze rozwarte. Oczy ciemnej barwy, stosunkowo duże i okrągłe. Nie mogą być wyłupiaste ani zbyt blisko siebie osadzone. Uszy duże i wiszące, o długim płacie; zwisające i dobrze przylegające do czaszki. Osadzone nieco poniżej sklepienia czaszki, porośnięte gęstym włosem. Szyja proporcjonalna i dość długa, nadająca wrażenie majestatu.  Łopatki ustawione ukośnie, przednie nogi krótkie i masywne. Klatka piersiowa szeroka i pojemna. Sylwetka psa wpisuje się w kształt prostokąta, co oznacza, że długość mierzona od kłębu do ziemi jest nieco mniejsza od długości mierzonej od kłębu do nasady ogona. Tułów mocny. Kończyny tylne mocne i dobrze umięśnione, ale dość krótkie. Oglądane z przody wydają się proste. Uda krągłe.  Łapy dobrze zaokrąglone i mocne. Ciało psa porośnięte jest grubą warstwą włosa, dlatego wydaje się bardziej masywne niż jest w rzeczywistości. Ogon obficie owłosiony i dość wysoko osadzony. Noszony nad grzbietem i lekko zaokrąglony. Ruch płynny i gładki. Szata gęsta i długa. Podszerstek obfity. Niedopuszczalne występowanie lokowanej szaty. Dopuszczalne wszystkie rodzaje umaszczenia. W przypadku psów łaciatych często występuje biała strzałka na głowie oraz końcu ogona.

Suczki Shih Tzu z rodowodem: Poli i Pixi

Pielęgnacja Shih tzu

     Jeżeli posiadamy psa wystawowego, musimy zwiększyć częstotliwość zabiegów pielęgnacyjnych i szczotkować pupila nawet codziennie! Częstotliwość czesania włosa dorosłych psów zależy w głównej mierze od jego struktury. Niektóre osobniki wymagają codziennego czesania, inne wystarczy szczotkować raz w tygodniu. Jeżeli pies ma miękki i gęsty włos, musimy przygotować się na konieczność intensyfikacji zabiegów – miękki włos szybciej się plącze.

     Jeżeli zaś chodzi o kąpiele psa niewystawowego, powinniśmy je wykonywać raz w miesiącu. Przed każdą kąpielą należy dokładnie rozczesać włos – w innym wypadku sierść stanie się niemożliwa do rozplątania. Warto zainwestować w dobry grzebień ze szpikulcem i szczotkę z długimi igłami, które pozwolą nam efektywnie rozczesywać włosy w pasemkach. Czesanie shih tzu zaczynamy od łap, następnie zabieramy się za nogi oraz brzuch. Aby pies stracił jak najmniej sierści, zaczynajmy czesać od dołu i stopniowo dochodźmy do grzbietu. Włos na grzbiecie jest najmniej splątany. Gdybyśmy jednak napotkali poplątaną sierść, nie rwijmy jej za pomocą szczotki – użyjmy dłoni. Szczególnie warte zainteresowania są miejsca przy łapach, uszach oraz wokół karku – w tych miejscach włosy najbardziej się plączą. Czesząc włos na pysku, należy zrezygnować ze szczotki. Zdecydowanie korzystniejszym rozwiązaniem jest zastosowanie grzebienia z szeroko rozstawionymi zębami. Aby włos się nie łamał i nie kruszył, przed rozpoczęciem „operacji” należy go lekko zwilżyć – bądź za pomocą specjalnego płynu w spreju dostępnego w każdym sklepie zoologicznym, bądź zwykłej odżywki zmieszanej z ciepłą wodą.

Zdrowie Shih Tzu

     Shih Tzu dość często chorują na autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, którego objawami są: wypadanie włosa, utrata wagi i pojawienie się łuskowatej skóry. U chorego psa dochodzi do zniszczenia gruczołu tarczowego przez autoprzeciwciała. Choroba ma podłoże dziedziczne.  U niektórych osobników rozwijają się także problemy natury okulistycznej m.in. entropiom i niedrożność kanalika łzowego. Entropium czyli podwinięcie brzegu powiek, co przyczynia się do podrażnień gałki ocznej przez rzęsy i wymaga interwencji chirurgicznej. Niedrożność kanalików objawia się natomiast bezustannym wyciekaniem łez z oczu.
    Jeżeli nasz pies często bywa ospały, osowiały, a ponadto zaobserwowaliśmy wypadanie włosa, może to świadczyć o rozwoju niedoczynności nadnerczy. Schorzenia nie można lekceważyć, gdyż nieleczone prowadzi do upośledzenia czynności nerek.
Pozostałymi, stosunkowo często spotykanymi schorzeniami są: niedorozwój zastawki trójdzielnej, niewydolność nerek, udar cieplny czy zwężenie nozdrzy. Zwężenie jest wrodzoną wadą u shih tzu często połączoną z deformacją nosa. Szczenięta mają zazwyczaj problemy z normalnym oddychaniem przez nos i ciągle piszczą. Przez pierwsze dwa tygodnie pies musi być karmiony sondą i trzymany w ciepłym pomieszczeniu. Po tym czasie nos powinien wrócić do właściwego kształtu. Niestety, wada nie jest w stu procentach wyleczalna i pies do końca życia ma już problemy z oddychaniem,

Temperament Shih tzu

     Shih Tzu to pies niezależny, wesoły i towarzyski. Bardzo przywiązany do swojego właściciela, potrzebuje jego obecności jak powietrza. Toleruje dzieci, chociaż nie powinien być pozostawiany z nimi bez opieki. Jeżeli coś mu się nie spodoba, demonstracyjnie okaże swoje niezadowolenie i nie zastosuje się do komend. Właściciele bardzo często skarżą się na upór czworonogów.
Trudno stworzyć generalny opis rasy, gdyż każdy osobnik może zachowywać się w typowy dla siebie sposób.

Wysokość: Dorosłe osobniki powinny osiągać do 26,5 centymetrów wysokości w kłębie.

Waga: Waga dorosłych psów powinna oscylować w granicach od 4,5 do 8kg.

Umaszczenie: Dopuszczalne wszystkie rodzaje umaszczenia. W przypadku psów łaciatych często występuje biała strzałka na głowie oraz końcu ogona.

Zdrowie: Shih Tzu dość często chorują na autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, entropium, niedrożność kanalików łzowych, niedoczynność nadnerczy, niedorozwój zastawki trójdzielnej, niewydolność nerek, udar cieplny czy zwężenie nozdrzy.

Pielęgnacja: Szczotkowanie – kilka razy w tygodniu. Kąpiele – raz na miesiąc. Shih Tzu są dość wymagającą rasą.

Rodzina: Dominujące, bardzo uparte i dość trudne w ułożeniu. Kochają swojego opiekuna i są mu bezwarunkowo oddane. Nie sprawdzą się w rodzinach z małymi dziećmi i innymi zwierzętami.

Pochodzenie: Tybet

Inne nazwy : Shi tsu,  Shi-Tzu, Szi-cu, Chrysanthemum Dog.

Cena szczeniąt z rodowodem 3500 - 5500 złotych. Źródło (Allegro, Alegratka, Olx). Ceny z roku 2021.

Klasyfikacja FCI - grupa IX, sekcja 5, nr wzorca 208. Nie podlega próbom pracy.

Tagi artykułu: