Sterylizacja suki to jedna z metod antykoncepcji, która wymaga interwencji chirurgicznej. Wielu właścicieli nie godzi się na ten zabieg uznając, że źle on wpłynie na jej kondycję zdrowotną i jakość życia. Poniżej przedstawimy wady i zalety zabiegu sterylizacji zwierząt i przedstawimy wszystkie najważniejsze fakty dotyczące tegoż zabiegu.
Jeżeli samica jest przeznaczona do rozrodu sterylizacja nie wchodzi w grę. Jeżeli jednak nie przewidujemy ciąży u samicy i nie chcemy, aby wydała na świat młode, nic nie stoi na przeszkodzie przed wykonaniem zabiegu. Nieprawdziwym jest twierdzenie, że każda suka przynajmniej raz w życiu powinna mieć młode. Niedoświadczeni miłośnicy zwierząt sądzą, ze ciąża i poród regulują gospodarkę hormonalną organizmu i wpływają na wydłużenie życia samicy weterynarze obalają jednak ten mit. Lęk właściciela przed sprawieniem psu bólu również jest nieuzasadniony. Współczesna medycyna zna już sposoby na złagodzenie bólu wywołanego zabiegiem. Nie można oczywiście zaprzeczyć, że każda ingerencja chirurgiczna jest bolesna i nieprzyjemna dla zwierzęcia; niemniej jednak ból wywołany stanem ropomacicza, (które jest bardzo częstym schorzeniem u samic niepoddanych sterylizacji) jest daleko bardziej intensywny.
Wykonanie zabiegu sterylizacji suki może odbyć się tuż po pierwszej cieczce zwierzęcia. Cieczka przypada zazwyczaj na szósty-siódmy miesiąc życia. W niektórych przypadkach do rui dochodzi dopiero po upływie 10 miesięcy. Psy ras małych dojrzewają szybciej u nich pierwsza cieczka pojawia się już około czwartego miesiąca życia. Suki, które zostały poddane zabiegowi kastracji przed osiągnięciem dojrzałości płciowej są znacznie bardziej podatne na otyłość, nietrzymanie moczu i podrażnienia okolic sromu.
Zabieg sterylizacji nie może być wykonany na suce, która jest tuż po porodzie. Dopiero po zatrzymaniu procesu laktacji, a więc w okolicach ósmego tygodnia po porodzie, możemy zabrać pupilkę do weterynarza. Sterylizacja suki nie jest również możliwa, kiedy pies zażywa leki, bądź jest chory.
Sterylizacja suki - przebieg operacji
Zarówno właściciel jak i zwierzę powinni w odpowiedni sposób przygotować się do zabiegu. Pies nie może spożywać pokarmów na czas 24 godzin przed wykonaniem zabiegu. Tuż przed zabiegiem należy wyprowadzić zwierzę na spacer i zadbać o to, żeby oddało mocz. Operacja sterylizacji może być przeprowadzona na dwa sposoby: tradycyjny i z zastosowaniem metody małych cięć. Metoda tradycyjna polega na otwarciu jamy brzusznej od pępka do kości łonowej. W metodzie małych cięć wykorzystuje się specjalne narzędzia, dzięki którym wykonujemy nacięcie długości około czterech centymetrów. Rekonwalescencja suczki jest znacznie krótsza, zaś ryzyko komplikacji pooperacyjnych zmniejsza się o co najmniej połowę.
Suka pozostaje w lecznicy aż do stanu wybudzenia; następnie podaje jej się leki przeciwbólowe i antybiotyk. W tym momencie rozpoczyna się też praca samego właściciela.
Kiedy suczka wróci do domu, nie powinniśmy jej zostawiać samej. Zwierzę powinno pozostawać na płaskiej powierzchni, w ciepłym i zacienionym miejscu. Niektóre zwierzęta źle sobie radzą z ranami pooperacyjnymi i dostają istnej wariacji, z powodu niemożności wylizania i opatrzenia ich. Każde zwierzę musi nosić specjalny kołnierz, albo fartuszek, który broni dostępu do stref intymnych. W ciągu pierwszej doby od powrotu do domu nie należy podawać psu jedzenia.
Pierwszy tydzień po zabiegu jest ciężki; zwierzę szczególnie cierpi z powodu ograniczonego ruchu i zmienionej diety. Pożywienie musi być lekkostrawne, zaś tłuszcze ograniczone do minimum. Zdjęcie szwów następuje zazwyczaj po dziesięciu dniach od operacji.
Każdy zabieg wykonywany na pełnej narkozie niesie za sobą ryzyko powikłań. Zgony zwierząt nie są jednak sprawą częstą; o wiele częściej mamy jednak do czynienia z powikłaniami pooperacyjnymi takimi jak ropne zapalenia, słabe gojenie się szwów, infekcje macicy. Ryzyko powikłań jest jednak niewielkie i nie powinno ważyć na naszej decyzji.
Jeżeli zabieg zostanie przeprowadzony w niewłaściwym czasie możemy spodziewać się, że u suki będą występowały symptomy ciąży urojonej. Wiele zwierząt cierpi z tego powodu, jednakże nie jest to groźne dla ich życia.
Kastrowane zwierzęta są bardziej podatne na szybkie przybieranie na wadze. Dotyczy to przede wszystkim labradorów, u których nadwaga i otyłość są istną plagą.
Lista zalet jest jednak znacznie dłuższa aniżeli lista wad sterylizacji. Suki po przeprowadzonym zabiegu stają się znacznie spokojniejsze, nie musimy obawiać się, że na skutek zmian hormonalnych w czasie rui, zwierzę będzie próbowało od nas uciekać i chować się w różne, dziwne miejsca. Dużym plusem jest również zahamowanie plamienia; suka w czasie cieczki krwawi i często brudzi sprzęty w całym domu. Nie musimy się również obawiać gromady psów pozostających pod naszym domem. Eliminacja ryzyka niechcianej ciąży jest oczywiście sprawą najważniejszą i bezdyskusyjną, nie musimy, więc szerzej omawiać tego tematu. Suki po zabiegu sterylizacji są mniej narażone na występowanie guzów narządów rozrodczych i ropomacicza.
Jeżeli nie jesteśmy przekonani do skuteczności chirurgicznych metod antykoncepcji, możemy zastanowić się nad metodami hormonalnymi, które są jednak znacznie droższe i mniej efektywne.
Większość weterynarzy poleca antykoncepcję chirurgiczną, motywując swoje zdanie faktem, że sterylizacja zapobiega rozwijaniu wielu groźnych chorób. Prawidłowe postępowanie właściciela ze sterylizowaną suką gwarantuje jej dobrą kondycję i długie lata życia.
Cennik zabiegów kastracji/sterylizacji psa/suki.
Kastracja psa < 15 kg 170 złotych
Kastracja psa 15 – 30 kg 190 złotych
Kastracja psa 30 - 45 kg 210 złotych
Kastracja psa > 45 kg 230 złotych
Sterylizacja kotki 170 złotych
Sterylizacja suki < 15 kg 270 złotych
Sterylizacja suki 15 – 30 kg 320 złotych
Sterylizacja suki 30 - 45 kg 370 złotych
Sterylizacja suki > 45 kg 420 złotych
