Choroby psów - Świerzb u psów jest poważną przypadłością zdrowotną, która wpływa na obniżenie komfortu życia naszych pupili. Pasożytem, wywołującym świerzb, jest świerzbowiec drążący, który przez pewien czas rozmnaża się na powierzchni skóry psa, a później przedostaje się do naskórka. Świerzbowiec składa jaja, z których po trzech tygodniach wykluwają się larwy. Zmiany skórne obejmują obszar głowy, brzucha, klatki piersiowej oraz kończyn.
Do zakażenia świerzbowcem może dojść na wiele sposobów. Sytuacją sprzyjającą zakażeniu jest kontakt z żywym lub martwym lisem, chorymi psami lub zwierzętami bezdomnymi. Świerzbowiec atakuje nie tylko psy, ale także inne żywe zwierzęta!
Psy mogą zostać zainfekowane również w miejscach pozornie niegroźnych takich jak salony dla zwierząt, hotele dla psów czy gabinety weterynaryjne. Przygarniając psa ze schroniska również powinniśmy zwrócić uwagę na stan jego skóry i odbyć profilaktyczną wizytę weterynaryjną.
Świerzb u psa objawy
Zakażenie świerzbowcem daje wyraźne objawy patologiczne. Pierwszym, poważnym symptomem świadczącym o zainfekowaniu organizmu jest wystąpienie rumienia oraz wykwitów skórnych. Na ciele psa tworzą się piekące i swędzące grudki, rany i stany zapalne. Jeżeli właściciel zauważy, że zwierzę drapie się przez dłuższy czas, powinien zainterweniować i udać się z nim do weterynarza. Oczywiście nie należy popadać w panikę. Objawami, świadczącymi o stanie zapalnym, są: wypadanie włosa, przerzedzanie sierści i powstawanie dużych, czerwonych placków na skórze. Niektóre choroby skóry u psa dają podobne grupy objawów, co świerzb. Jednym z powszechniejszych schorzeń jest grzybica skórna. Jej leczenie jest w gruncie rzeczy bardzo podobne do leczenia świerzbowca.
Świerzbowiec bardzo często lokalizuje się na słabo owłosionych obszarach ciała zwierzęcia, czyli: jamie brzusznej, klatce piersiowej, pachach i pachwinach. Zagrożony jest również pysk, a szczególnie obszary wokół oczu i uszu. Zmiany skórne u psa wywołane zakażeniem szybko obejmują zdrowe obszary ciała.
Właściciele psów decydują się zazwyczaj na konsultacje weterynaryjne, kiedy organizm zwierzęcia wszedł w ostrą fazę zapalną. Czynnikami skłaniającymi do odwiedzenia lekarza są: wydzielanie przykrego zapachu z otwartych ran, spadek masy ciała zwierzęcia, apatia etc. Oczywiście te dwa, ostatnie objawy mają charakter wtórny.
Właściciele, którzy nie zgłoszą się do lekarza w porę, mogą bardzo skrzywdzić swoje zwierzę. Świerzb daje, bowiem poważne powikłania w postaci wtórnych zakażeń bakteryjnych i ropnego zapalenia skóry. Organizm psa jest ponadto mocno osłabiony na skutek długotrwałego zmagania się z infekcją, w związku, z czym proces leczenia zdaje się wyjątkowo długi i żmudny. Pies łysieje, na ciele powstają liszaje, a cały organizm ulega silnego wyniszczeniu.
Reakcje na działanie świerzbowca są w dużej mierze uzależnione od indywidualnych predyspozycji zwierzęcia. Psy młode, zdrowe, o silnych organizmach nie są aż tak bardzo narażone na powikłania.
Świerzb u psa rozpoznanie
Podstawą do rozpoznania schorzenia jest wykonanie badań laboratoryjnych. Weterynarz pobiera zeskrobinę ze skóry zwierzęcia i na tej podstawie podejmuje decyzję o dalszym trybie leczenia.
Świerzb u psa leczenie
Leczenie świerzbu u psów opiera się zazwyczaj na wprowadzaniu roztworu leczniczego do tkanki za pomocą specjalnej igły. Pomimo, że metoda jest skuteczna i daje dobre rezultaty, psy dość niechętnie poddają się kuracji. Większość zwierząt reaguje agresywnie na widok igły, dlatego też należy stosować inne metody terapeutyczne. Jedną z nich jest kuracja doustna. Tabletki przeciwświerzbowe mogą być podawane na kilka sposób: poprzez zmieszanie rozdrobnionego proszku z jedzeniem lub podaniu psu bezpośrednio do pyska.
Jeżeli świerzbowiec nie poczynił w organizmie psa poważniejszych zniszczeń, można zastosować kurację z wykorzystaniem sprayu. Spray leczniczy jest stosowany miejscowo, na zmienione chorobowo miejsce.
Zaawansowane stadia chorobowe wymagają użycia antybiotyku. Leczenie antybiotykiem jest długim procesem, który może trwać nawet kilka tygodni. Antybiotykoterapia jest niezwykle uciążliwą formą leczenia. Zarówno pies, jak i właściciel muszą, bowiem stosować się do zasad leczenia i utrzymywać odpowiednią higienę życia. Do głównych zadań właściciela należy: częste czyszczenie legowiska psa, odkurzanie dywanów i zachowanie sterylnych warunków w przestrzeni mieszkalnej. Warto również odizolować psa od innych zwierząt.
Świerzb u psa inne zalecenia medyczne
Psy zakażone świerzbowcem powinny zostać ostrzyżone na krótko. Długi włos nie sprzyja leczeniu - ponadto hamuje dostęp powietrza i powoduje powstawanie odparzeń. Obcięcie włosa jest pierwszym etapem przygotowania skóry do dalszego leczenia. Skóra musi być dogłębnie oczyszczona – najlepiej preparatem z amitrazą. Szampony i preparaty przeciwświądowe powinny być również stosowane po zakończeniu terapii, świerzbowiec lubi się, bowiem odnawiać. Warto również odkazić szczotki, grzebienie, przybory kosmetyczne i akcesoria psa, gdyż świerzbowiec może przebywać nań nawet kilka tygodni.
