Udostępnij ten artykuł.

Szczepienia psów

Szczepienia psów stanowią niezbywalną konieczność i muszą być wykonywane w określonych okresach życia czworonoga. Zgodnie z praktyką weterynaryjną pies powinien być zaszczepiony przeciwko wściekliźnie, nosówce, parwowirozie, koroniwirozie, leptospirozie, wirusowym zapaleniu wątroby, a także kaszlowi kenelowemu.

Przygotowując psa do szczepienia należy pamiętać o jego odrobaczeniu.

W kilku przypadkach szczepienie wydaje się niemożliwe. W żadnym razie nie możemy szczepić psa chorego z wyłączeniem wszelkich chorób przewlekłych takich jak cukrzyca czy zapalenie nerek. Suki w okresie ciąży również są wyłączone i nie mogą być poddawane żadnych zabiegom iniekcyjnym. Szczenięta możemy szczepić dopiero od drugiego miesiąca życia. Jeżeli zaobserwowaliśmy u naszego pupila niepokojące reakcje alergiczne, należy zastanowić się nad zmianą szczepionki, bądź poczynić testy alergiczne, które wykluczą uczulenie na dany lek.

Każdy właściciel musi zdawać sobie sprawę z rangi szczepień i nie zaniedbywać swoich obowiązków względem czworonoga. Pierwsze szczepienia psów winny mieć miejsce w dziewiątym, bądź dziesiątym tygodniu życia. W tym czasie przewiduje się zaszczepienie szczenięcia przeciwko wirusowi nosówki, parwowirozie, leptospirozie, wirusowym zapaleniu wątroby i kaszlu kenelowym. Najistotniejsze jest bez wątpienia szczepienie przeciwko nosówce groźnej chorobie wirusowej, która może doprowadzić do szybkiej i bolesnej śmierci zwierzęcia.

Powyższy „kalendarz szczepień” odnosi się do sytuacji standardowych. Niemniej jednak część właścicieli decyduje się na wcześniejsze, bądź późniejsze zaszczepienie swoich małych przyjaciół.

Wczesny kalendarz szczepień przewiduje:

  1. pierwsze szczepienia psa już w szóstym tygodniu życia. Psy są wówczas szczepione na nosówkę i parwowirozę.
  2. niespełna cztery tygodnie po pierwszym szczepieniu dokonuje się jego powtórki. Szczepionka chroni przed zachorowaniem na nosówkę, parwowirozę, leptospirozę, wirusowe zapalenie wątroby i kaszel kenelowy.
  3. w trzeciej turze, która odbywa się do sześciu tygodni po drugim szczepieniu, szczepi się zwierzę na wszystkie wymienione wyżej schorzenia z uwzględnieniem korono wirozy.

Późne szczepienia dotyczą zwierząt, których właściciele nie wykonali koniecznych zabiegów do 12 tygodnia życia. W pierwszej fazie szczepień aplikuje się zwierzęciu zastrzyk chroniący przed zarażeniem nosówką, parwowirozą, leptospirozą, koronowirozą, wirusowym zapaleniem wątroby oraz kaszlem kenelowym. Drugie podejście, które ma miejsce od dwóch do czterech tygodni przewiduje analogiczne szczepienia psów.

Katalog chorób, które mogą zagrażać zwierzęciu jest niezwykle obszerny. Właściciele mogą mieć wątpliwości, czy na tak wczesnym etapie należy atakować zwierzę baterią szczepionek. Niemniej jednak większość chorób da się wyeliminować przy użyciu jednej szczepionki, która zawiera osłabione wirusy i bakterie kilku chorób jednocześnie. Tego rodzaju szczepionki nazywamy szczepionkami skojarzonymi.

Decyzja o wyborze odpowiedniej szczepionki należy do lekarza weterynarii, który potrafi obiektywnie ocenić, na jakie schorzenia narażony jest nasz pupil. Dokonując osądu bierze pod uwagę kilka czynników, takich jak miejsce zamieszkania, klimat i predyspozycje rasowe. Każda rasa psów posiada swoją specyficzną klasę chorobową, w której zawierają się schorzenia dlań typowe.
Szczepienia powinniśmy wykonywać raz do roku w regularnych odstępach czasu. Zaniechanie tej powinności może skutkować obniżeniem odporności zwierzęcia i jego zachorowaniem.
Tuż po szczepionce zwierzę może odczuwać lekki dyskomfort i być nieco osłabione. Jeżeli stan osłabienia i marazmu nie przejdzie samoistnie po upływie kilku dni, należy skontaktować się z lekarzem. W innym przypadku może dojść do nieprzyjemnych powikłań.

Do tej pory nie poruszyliśmy kwestii szczepienia zwierząt przeciwko wściekliźnie. Wścieklizna stanowi jedno z najgroźniejszych schorzeń dotykających nasze zwierzęta. Każdy właściciel jest obowiązany do zaszczepienia szczenięcia, które nie przekroczyło piątego miesiąca życia. Szczepienia można wykonywać od chwili, kiedy zwierzę przekroczyło drugi miesiąc życia.

Jeżeli przewidujemy zagraniczne wyjazdy, bardzo istotne jest, abyśmy zorientowali się w przepisach dotyczących utrzymania zwierząt. Niektóre kraje wymagają, bowiem obowiązkowych szczepień i wyznaczają właścicielom pewne normy medyczne.

Zabiegi odrobaczania

Odrobaczanie częstokroć kojarzy się z zabiegami wykonywanymi na szczeniętach i młodych psach. Właściciele zdają się nie pamiętać, że odrobaczenie jest niezbędnym elementem pielęgnacji zdrowotnej także u psów dojrzałych. Profilaktyczne odrobaczenie zwierząt winno odbywać się raz do dwóch razy w ciągu roku.

Odrobaczanie szczeniąt jest kilkuetapowe. Pierwszy zabieg winien odbyć się w 10-14 dniu życia. Ponowne  jest przewidziane w czwartym tygodniu życia, zaś następne w szóstym. Czwarte i piąte podejście charakteryzuje dłuższy dystans czasowy, przypadają, bowiem na trzeci i szósty miesiąc życia. Zaniedbania właściciela i nie pojawienie się na kolejnych zabiegach odrobaczania mogą mieć zgubny skutek.

Tagi artykułu: