Psy myśliwskie są przeznaczone do wykonywania poszczególnych zadań. Niektóre z nich są specjalizowane do wyławiania zwierzyny, inne do płoszenia, aportowania, a jeszcze inne do pościgu. Zanim przejdziemy, więc do procesu szkolenia, musimy określić dziedzinę działań naszego czworonoga i skierować proces nauczania na właściwe tory.
Spaniele są znane ze swoich wysokich umiejętności płoszenia zwierzyny. Setery i Pointery tropią zwierzynę i wystawiają ją na cel myśliwemu; są również niezastąpionymi tropicielami ptactwa. Z kolei Teriery są doskonałymi poławiaczami i w związku z tym mogą być wykorzystywane przez myśliwych polujących na kaczki. Psy dobrze radzą sobie w środowisku wodnym, zaś gęsty podszerstek skutecznie chroni je przed zimnem i nieprzyjaznym terenem. Wyżły niemieckie szorstkowłose i krótkowłose przystosowują się do każdych warunków i mogą polować na wiele rodzajów zwierzyny. Terenem ich pracy jest zazwyczaj łowisko, na którym bytują różnorodne gatunki zwierząt.
Wybór psa myśliwskiego powinien być głęboko przemyślany; podczas podejmowania decyzji należy brać pod uwagę nie tylko nasze preferencje, ale również warunki domowe, odległość od terenu łownego i wymagania mieszkaniowe zwierzęcia. Pies myśliwy pozostający przez dłuższy czas w mieście z całą pewnością zatraci część instynktów i nie będzie wykonywał swojej pracy w sposób należyty. Wszelkie zabiegi ćwiczeniowe również wymagają przestrzeni i spokoju w mieście niemożliwym jest odnalezienie cichego i odosobnionego punktu. Najlepszym do tego miejscem jest park, łąką, albo ogród przydomowy.
Jeżeli chcemy jednak, aby nasz pies odznaczał się wybitnymi umiejętnościami, należy już od najwcześniejszych lat zabierać go na polowania i przyzwyczajać do panujących tam warunków. Oczywiście, nie możemy oczekiwać od psa, że po kilku polowaniach zacznie ujawniać swoje talenty. Najlepszymi efektami szkolenia szczycą się myśliwi, którzy mieszkają w pobliżu łowiska. Dzięki temu psy mają stały kontakt z terenem pracy i mogą przez większość czasu szkolić swoje umiejętności.
Szkolenie psa metodami pozytywnymi przynosi zazwyczaj największe rezultaty, jednakże w przypadku szkolenia psów myśliwskich nie powinniśmy stosować powyższej metody. Zdecydowanie skuteczniejsza wydaje się metoda kontrastu, która polega na zdecydowanej reakcji w chwili, kiedy pies nie wykonuje powierzonych zadań w sposób należyty. Właściciel karci psa zgodnie z rangą przewinienia. Metoda bodźców przyjemnych jest chętnie wykorzystywana przez początkujących hodowców, którym nie zależy na szybkim przygotowaniu psa do pełnienia swoich funkcji.
Proces szkolenia psów myśliwkich jest złożony i obejmuje gros czynników dodatkowych motywujących jego działanie i zachowanie. Każde zwierzę ma inny charakter; niekiedy spotykamy psy niezależne, groźne, agresywne, a kiedy indziej ospałe, sangwiniczne i powściągliwe. W trakcie tresury charakter zwierzęcia może ulec licznym przekształceniom, a nawet dostosować się do panujących warunków.
Szkolenie psów myśliwskich wymaga od właściciela szybkiej akcji i reakcji. Jeżeli zwierzę dostosuje się do wydanej przez nas komendy, należy natychmiast go nagrodzić. Cykliczne powtarzanie komend pozwoli utrwalić schemat zachowań i sprawi, że pies będzie w ciągłym ruchu. Wszelkie zakłócenia procesu nauczania bardzo źle działają na psa dotyczy to w szczególności pierwszego etapu szkolenia. Postarajmy się, więc, aby nauka odbywała się w możliwie jak największym skupieniu, bez współudziału osób trzecich. Skupienie jest niezwykle potrzebne przy nawiązywaniu relacji. Pobudzone zwierzę nie przyswaja większości komend i zdecydowanie wolniej się uczy.
Polowanie z psami
Polowanie
Szkolenie Jagd terriera
Szkolenie wstępne. Wskazówki dla właściciela.
Wstępne szkolenie psów myśliwskich opiera się na realizacji kilku, zasadniczych punktów. Pierwszym z nich jest nauka chodzenia przy nodze zarówno, na co dzień jak i w czasie polowania. Przywoływanie psa może odbywać się na dwa sposoby; przy pomocy komendy głosowej, machnięcia ręką czy też sygnału danego trąbką albo rogiem. Psy gończe powinny być przywoływane za pomocą trąbki, bądź rogu. Bezwzględne posłuszeństwo i zahamowanie u psów przejawów indywidualizmu jest kluczem do sukcesu. Jeżeli właściciel nie jest w stanie wyegzekwować od zwierzęcia komend typu „siad”, „aport” i „waruj” nie ma cienia szansy, aby polowanie było skuteczne i przyniosło rezultaty. Pokonywanie przeszkód terenowych i rozwijanie zmysłu powonienia stanowią już wyższy etap szkolenia. Dobrym akcesorium do nauki aportowania i łowienia zwierzyny jest wabik nasączony zapachem. Zapachy szkoleniowe do układania psów są dostępne w części sklepów zoologicznych i specjalnych serwisach poświęconych szkoleniom psów łownych. Trudno wyobrazić sobie, że pies, który po raz pierwszy zostaje wprowadzony na teren lasu, od razu rozpoznaje zapachy zdobyczy i wie, w którą stronę powinien podążać. Wstępny trening z wykorzystaniem wabików przynosi doskonałe rezultaty i pozwala oswoić zwierzę z naturalnymi czynnikami. Zapachy są dobrym rozwiązaniem dla osób, które rozpoczynają szkolenie psa poza sezonem łownym.
Przydatnym dodatkiem dla psa może być elektroniczna obroża, która pozwala kontrolować psa i umożliwia przywołanie go, kiedy znajduje się poza zasięgiem naszego wzroku.
Decydując się na kupno psa myśliwskiego, musimy zdawać sobie sprawę z tego, jak zachowuje się poza lasem i łowiskiem. Psy myśliwskie są zazwyczaj bardzo niezależne i niechętnie słuchają się właściciela. Jedynie doświadczeni hodowcy są w stanie pohamować ich zapędy i doprowadzić do pionu. Jeżeli przez dłuższy czas pozostają w domu, mogą się w nich wyzwolić tendencje destrukcyjne.
