Zobacz także:
Historia
Sznaucer miniaturowy powstał w wyniku skrzyżowania sznaucerów standardowych z pudlami i pinczerami małpimi (ogólnie – małymi psami). W XIX wieku psy były wykorzystywane do pilnowania gospodarstw i obrony dobytku przed nieznajomymi. Zarówno pinczery małpie, jak i sznaucery miniaturowe, występowały na wystawach wspólnie. W czasie jednej z takich wystaw (1899 – Frankfurt) Josef Berta zainteresował się żółto-czarnym miniaturowym sznaucerem o imieniu JOCCO FULDA Liliput. Czworonóg nie miał wprawdzie znaczenia dla hodowli, niemniej przyczynił się do wyodrębnienia i zdefiniowania rasy sznaucerów miniaturowych, które nastąpiło na początku XX wieku. W pierwszych latach ubiegłego stulecia powstała pierwsza oficjalna hodowla psów w Saksonii, której właścicielem był Ernest Stackes. Hodowla "Chemnitz-Plauen" wywarła ogromny wpływ na rozwój rasy. Pierwszą parą hodowlaną była suka PERLE von Chemnitz-Plauen (czarna z żółtymi smugami) i pies PRINZ von Rhenstein. To właśnie oni byli rodzicami słynnego GIFT von Chemnitz-Plauen, który został uznany za modelowego przedstawiciela rasy (maść brązowa).
Pierwszy sznaucer o umaszczeniu pieprz-sól miał powstać w wyniku skrzyżowania suki pinczera krótkowłosego o umaszczeniu "pieprz i sól" z pinczerem małpim lub czarnym sznaucerem miniaturowym. Równie prawdopodobna jest jednak hipoteza, że psy powstały w wyniku drobiazgowej selekcji.
Prawdziwa kariera rasy rozpoczęła się w pierwszej dekadzie XX wieku, kiedy psy zostały wprowadzone na salony (do tej pory często mylono je z pinczerem małpim).
Wygląd
Miniaturowe Sznaucery mają zwartą i silną budowę ciała. Wysokość psa w kłębie waha się w granicach od 12 do 14 cali (30 do 36 cm), zaś waga od 11 do 15 funtów (5,0 do 6.8 kg) dla suk i 14 do 18 funtów (6.4 do 8.2 kg) dla psów. Psy mają podwójną warstwę sierści. Futro na zewnątrz jest nieprzemakalne, a podszerstek dość miękki. Włos na ciele bardzo krótki, ale włosy na uszach, nogach, brzuchu dość mocne i długie.
Sznaucer miniaturowy ma prostokątną głowę nieproporcjonalną do długości tułowia (stanowi połowę długości korpusu zwierzęcia), krzaczastą brodę, wąsy i brwi. Zęby ustawione w zgryzie nożycowym. Oczy owalne i ciemne. Uszy zazwyczaj stojące. Jeżeli je podcinamy mają ostre zakończenia. Ogony psów są naturalnie cienkie i krótkie – mogą być kopiowane. Mają także bardzo proste, sztywne przednie nogi. Zakończenia są krótkie i okrągłe, z grubymi, czarnymi nakładkami.
Wzorzec FCI przewiduje występowanie czterech rodzajów umaszczeń: czarne, czarno-srebrne, pieprz i sól oraz białe. Najczęściej możemy spotkać osobniki o maści pieprz i sól i czarno-srebrne. Znacznie rzadziej występują osobniki jednolite. Miniaturowe Sznaucery są często opisywane jako psy hipoalergiczne; nie jest to do końca prawdą, gdyż wypadanie sierści, mimo że nieobfite, jest zazwyczaj zauważalne. Regularne czesanie psa znacznie zmniejsza ryzyko gubienia sierści i pozostawiania przez psa kłębków włosa.
Sznaucer miniaturowy biały
Temperament
Sznaucery są czujnymi psami, które mogą wykazywać skłonności do samodzielnego podejmowania decyzji. W związku z tym zalecane jest, aby właściciel posiadał doświadczenie w prowadzeniu i szkoleniu psów. Psy posiadają silny instynkt terytorialny, w związku z czym sprawdzają się w roli stróżów i obrońców domu. Mają silne skłonności do oszczekiwania nieznajomych. Nie mają większych problemów z akceptacją nowych domowników i gości.
Sznaucer miniaturowy zwykle jest dobrze nastawiony do najmłodszych, jednak nieostrożne byłoby pozostawienie go sam na sam z dzieckiem. Wszelkie kontakty z dziećmi powinny być nadzorowane.
Psy są natury bardzo figlarne i zawsze skore do zabawy. Pozostawienie ich na dłuższy czas w domu może skutkować rozwinięciem się skłonności do destrukcji. Psy potrzebują właściwej stymulacji umysłowej i ruchowej, dlatego też doskonale radzą sobie w konkurencjach typu agility. Należy przy tym pamiętać, że sznaucery mają "wysoki popęd łupu", co oznacza, że mogą atakować inne małe zwierzęta takie jak koty, ptaki, węże i gryzonie.
Choroby
Sznaucery miniaturowe są stosunkowo zdrową rasą; osobniki dożywają średnio 14-15 lat. Do charakterystycznych problemów zdrowotnych zaliczamy hiperlipidemię, która może zwiększyć prawdopodobieństwo zapalenia trzustki. Inne schorzenia to: cukrzyca, kamienie pęcherza moczowego, dysplazja stawu biodrowego i choroba von Willebranda (VWD) i problemy z oczami. Miniaturowe Sznaucery są również podatne na syndrom comedone – ropne zapalenia skóry. Aby zapobiec ryzyku pojawiania się chorób usznych, właściciele powinni suszyć uszy pupili zaraz po kąpieli. Ryzyko zakażenia bakteryjnego i infekcji jest spore zważywszy na mocne wyeksponowanie powierzchni uszu.
Pielęgnacja
Przejdźmy teraz do kwestii pielęgnacji zwierząt. Sznaucer miniaturowy wymaga regularnego szczotkowania. Stripping usuwa luźny, martwy włos i może być wykonywana ręcznie (wyrywanie kępek włosów) albo z użyciem noża. Niewprawny właściciel nie powinien jednak decydować się na samodzielną pielęgnację zwierzęcia. Sznaucery są dość wymagającą rasą; brak regularności w wykonywaniu poszczególnych zabiegów skutkuje sporymi problemami w przyszłości. Sierść psa często robi się matowa i szorstka. Włos kręci się i powstają nieestetyczne loki.
Sznaucer miniaturowy
Wysokość: Wysokość psa w kłębie waha się w granicach od 12 do 14 cali (30 do 36 cm). Suki są proporcjonalnie niższe.
Masa: waga psa waha się od 11 do 15 funtów (5,0 do 6.8 kg) dla suk i 14 do 18 funtów (6.4 do 8.2 kg) dla psów.
Umaszczenie: wedle standardu rasy dopuszczalne są jedynie cztery rodzaje umaszczeń: białe, czarne, czarno-srebrne oraz pieprz i sól. Okazy całkowicie białe są jednak bardzo rzadko spotykane.
Pielęgnacja: pielęgnacja zwierzęcia jest skomplikowana i wymaga od właściciela zarówno precyzji jak i regularności. Niesystematyczne podcinanie sierści grozi powstawaniem kołtunów i maty. Psa należy regularnie trymować i szczotkować. Aby uniknąć powstawaniu loczków należy dokonywać zabiegu strippingu, który polega na wyrywaniu poszczególnych „pęczków” włosa.
Zdrowie: psy niezbyt często chorują. Do najczęściej spotykanych schorzeń zaliczamy jednak dysplazję stawów biodrowych, problemy z oczami, chorobę von Willebranda i hiperlipidemię.
Rodzina: Psy są bardzo wierne i oddane swoim właścicielom. Tolerują dzieci, chociaż nie powinny zostawać z nimi sam na sam. Mogą ujawnić skłonności do destrukcji.
Długość życia: średnio 14-15 lat
Kraj pochodzenia: Niemcy
Inne nazwy : Brodacz monachijski miniaturowy, Zwergschnauzer.
Cena szczeniąt z rodowodem 1300 - 2800 złotych. Źódło (allegro, alegratka).
Klasyfikacja FCI - grupa II, sekcja 1, nr wzorca 183. Nie podlega próbom pracy.