Udostępnij ten artykuł.

Rasa: Terier japoński (Nihon Teria)

TERIER JAPOŃSKI (Nihon Teria)

Historia

Rasa powstała prawdopodobnie w XVII wieku w wyniku skrzyżowania foksteriersów krótkowłosych przywiezionych do Nagasaki przez holenderskich żeglarzy, małych myśliwskich psów oraz rodzimych, niezidentyfikowanych ras. W 1932 roku utworzono pierwszy w Japonii klub rasy Nihon teria. Pierwszy wzorzec opublikowano dopiero 9 maja 1973 roku; rasa została wówczas wpisana do rejestru Międzynarodowej Federacji Kynologicznej pod nazwą Nihon Fox Terrier.

Wygląd

Nihon Teria (Nippon Terrier, Japanese terier) to pies o kompaktowej, smukłej sylwetce i bardzo krótkiej sierści, której długość nie przekracza dwóch milimetrów. Sylwetka wpisuje się w kształt kwadratu, co oznacza, że wysokość w kłębie jest w przybliżeniu równa długości mierzonej od kłębu do nasady ogona. Czaszka płaska i umiarkowanie wąska, stop słabo zaznaczony. Wargi są cienkie i przylegają do siebie, policzki nieprzesadnie umięśnione. Oczy ciemne, owalne i średniej wielkości. Uszy przybierają kształt litery V, lekko opadają ku przodowi. Szyja średniej długości i silna. Klatka piersiowa głęboka, kłąb wyraźnie zaznaczony. Ogon zwyczajowo kopiowany. Łopatki niezbyt mocno pochylone ku tyłowi.  Przedramiona proste, kościec niezbyt mocny. Uda długie. Stawy kolanowe średnio kątowane. Stawy skokowe umiarkowanie kątowane. Śródstopia ustawione pionowo do podłoża. Łapy o ścisłych, zwartych palcach, elastycznych opuszkach. Pazury twarde, pożądane ciemne. Włos krótki, gęsty, błyszczący i gładki.
Dopuszczalnymi typami umaszczeń są: czarna podpalana głowa z białymi znaczeniami oraz biała okrywa w czarne łaty. Preferowana wysokość w kłębie dla psów i dla suk wynosi ok. 30-33 centymetrów.

Temperament

Teriery japońskie są znane ze swojego pogodnego usposobienia. Ich lojalność i wierność sprawiają, że są ​​doskonałymi psami do towarzystwa i „maskotkami” domu. Dość dużym kłopotem dla właścicieli jest natarczywość i ekspansywny charakter czworonogów. Psy uwielbiają spędzać czas wspólnie z właścicielami i gdyby mogły nie rozstawałby się z nimi nawet na krok. Poza tym są bardzo wrażliwe na wszystkie sytuacje, które uznają za niebezpieczne dla swoich właścicieli. Niezadowolenie manifestują przez głośne szczekanie (nawet wówczas, gdy ktoś podniesie głos na ich opiekuna).

Czworonogi są stosunkowo łatwe w wyszkoleniu. Uwielbiają uczyć się nowych sztuczek i trików. Aby osiągnąć pożądane efekty, opiekun powinien być delikatny, a jednocześnie konsekwentny. Psy są bardzo przyjaźnie nastawione do dzieci, zwłaszcza jeśli dziecko jest odpowiedzialne i nie traktuje psa jak zabawki. Jeśli chodzi o ich stosunek do innych zwierząt, są przyjazne i dobrze dogadują się z innymi rasami. Mogą być także szkolone do współżycia z kotami i innymi, mniejszymi zwierzętami, takimi jak świnki morskie i króliki.

Czworonogi wymagają odpowiedniej stymulacji psychoruchowej i częstych spacerów połączonych z zabawą z właścicielem. Nihon Teria  nie znoszą samotności, zatem nie powinniśmy zostawiać ich samych na wybiegu czy podwórka.

Wysokość: psy i suki osiągają średnio ok. 30-33 centymetrów wysokości w kłębie.

Umaszczenie: czarna podpalana głowa z białymi znaczeniami oraz biała okrywa w czarne łaty.

Pielęgnacja: okazjonalne przeczesywanie sierści.

Zdrowie: rasa jest generalnie zdrowa.

Rodzina: pies-przytulanka. Uwielbia spędzać czas wespół z właścicielem. Lubi bawić się z dziećmi. Toleruje inne zwierzęta. Zorientowany  na ochronę właściciela – czasami aż do przesady. Możliwe problemy z nadmierną szczekliwością.

Inne nazwy: terier japoński, nippon terier

Użytkowanie: pies do towarzystwa

Pochodzenie: Japonia

Klasyfikacja FCI - Grupa III, sekcja 2, nr wzorca 259. Nie podlega próbom pracy.

Źródło zdjęcia Wikipedia, autor Pleple 2000. Praca własna. Na zdjęciu Amakakeru-Meiji White Oleander. Właścicielem psa Paweł Gąsiorski.

Tagi artykułu: