Udostępnij ten artykuł.

Ustawa o ochronie zwierząt

Posiadanie w swym mieszkaniu lub obejściu otaczającym nasz domek jednorodzinny czworonoga, jakim jest pies związane jest nie tylko z zapewnieniem mu godziwych warunków bytowania, lecz także z przestrzeganiem stworzonych w tym kierunku ustaw i praw ogólnokrajowych jak i tych typowych dla miejscowości, w której przyszło nam zamieszkiwać.

Jednym z podstawowych obowiązków każdego właściciela psa był dawniej obowiązek uiszczenia opłaty podatkowej. Podatek od psa domowego został wprowadzony w 1810 roku i miało to miejsce na terytorium Królestwa Pruskiego. Wówczas też można było spotkać się z nazwą tej opłaty utożsamianą z podatkiem od luksusu.

W naszym kraju podatek ów obowiązywał do dnia 31.12.2007 roku, z dniem 01.01.2008 roku nastąpiła zmiana, w której to gmina może(nie musi) na terenie gminy wprowadzić opłatę dotyczącą faktu posiadania psa przez mieszkańca gminy. Opłata ta jest pobierana od osób fizycznych, będących właścicielem psa. Zarówno wysokość jak i terminy płatności ustalane są przez Radę Gminy, w ubiegłym roku jej maksymalna stawka nie mogła przekroczyć 110, 66 zł. Na obecny 2012 rok wysokość tej opłaty, ustalona przez Ministerstwo Finansów, nie może być wyższa niż 115, 31 zł od jednego czworonoga. Oczywiście może być ona niższa, wszystko zależy tu od decyzji Rady Gminy. W niektórych miastach zrezygnowano całkowicie z pobierania tej opłaty w ubiegłym roku.

Opłaty od posiadania psów nie pobiera się od:

  •  Członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - pod warunkiem wzajemności.
  •   Osób zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych - z tytułu posiadania jednego psa.
  • Osób niepełnosprawnych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92, z późn. zm.) - z tytułu posiadania psa asystującego.
  • Osób w wieku powyżej 65 lat prowadzących samodzielnie gospodarstwo domowe - z tytułu posiadania jednego psa.
  • Podatników podatku rolnego od gospodarstw rolnych - z tytułu posiadania nie więcej niż dwóch psów.

W przypadku chęci posiadania w swym obejściu psa znajdującego się w wykazie psów uznawanych za agresywne niezbędne jest posiadanie właściwego zezwolenia, które to może zostać wydane przez Wójta, Burmistrza lub Prezydenta miasta.

Wprowadzona w ostatnim okresie nowelizacja ustawy mówi między innymi:

Rozdział 2

Zwierzęta domowe

Art. 9.

  1.  Kto utrzymuje zwierzę domowe, ma obowiązek zapewnićmu pomieszczenie chroniące je przed zimnem, upałami i opadami atmosferycznymi, z dostępem do światła dziennego, umożliwiające swobodnązmianępozycji ciała, odpowiedniąkarmęi stały dostęp do wody.
  2. Uwięź, na której jest trzymane zwierzę, nie może powodować u niego urazów ani cierpień oraz musi mu zapewnić możliwość niezbędnego ruchu.
  3. Zabrania się trzymania zwierząt domowych na uwięzi w sposób stały dłużej niż 12 godzin w ciągu doby lub powodujący u nich uszkodzenie ciała lub cierpienie oraz niezapewniający możliwości niezbędnego ruchu. Długość uwięzi nie może być krótsza niż 3 m.

Art. 9a.

Osoba, która napotka porzuconego psa lub kota, w szczególności pozostawionego na uwięzi, ma obowiązek powiadomić o tym najbliższe schronisko dla zwierząt, straż gminną lub policję.

Art. 10a.

1. Zabrania się:

1) wprowadzania do obrotu zwierząt domowych na targowiskach, targach i giełdach;

2) prowadzenia targowisk, targów i giełd ze sprzedażą zwierząt domowych;

3) wprowadzania do obrotu psów i kotów poza miejscami ich chowu lub hodowli.

2. Zabrania się rozmnażania psów i kotów w celach handlowych.

3. Zabrania się puszczania psów bez możliwości ich kontroli i bez oznakowania umożliwiającego identyfikację właściciela lub opiekuna.

4. Zakaz, o którym mowa w ust. 3, nie dotyczy terenu prywatnego, jeżeli teren ten jest ogrodzony w sposób uniemożliwiający psu wyjście.

5. Zakaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie dotyczy podmiotów prowadzących schroniska dla zwierząt oraz organizacji społecznych, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt.

6. Zakaz, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy hodowli zwierząt zarejestrowanych w ogólnokrajowych organizacjach społecznych, których statutowym celem jest działalność związana z hodowlą rasowych psów i kotów.

Art. 10b.

1. Zabrania się nabywania:

1) zwierząt domowych na targowiskach, targach i giełdach;

2) psów i kotów poza miejscami ich chowu lub hodowli.

2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie dotyczy nabycia psów i kotów od podmiotów prowadzących schroniska dla zwierząt oraz organizacji społecznych, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt.

Samo istnienie paragrafów artykułów i ustaw nie rozwiąże wielu problemów naszych czworonożnych przyjaciół, jednak na pewno okaże się niezmiernie pomocne w wielu różnorakich kwestiach, ale to my ich opiekunowie powinniśmy zatroszczyć się o ich właściwe traktowanie.

Tagi artykułu: