Ta strona używa plików cookies.
Polityka Prywatności    Jak wyłączyć cookies?    Cyberbezpieczeństwo AKCEPTUJĘ

Udostępnij ten artykuł.

Wczesna stymulacja neurologiczna szczeniąt

Szczenięta różnią się od dorosłych psów pod wieloma względami. Po urodzeniu wszystkie psy są ślepe, a ich przewód pokarmowy wymaga regularnej stymulacji przez sukę, która przez wylizywanie brzuszki pobudza trawienie i procesy defekacyjne. Przed ukończeniem drugiego tygodnia życia szczenięta są zdolne do odbierania wrażeń węchowych, potrafią ssać i pełzać; są także szczególnie wrażliwe na bodźce dotykowe, termiczne i ruchowe.
Eksperymenty prowadzone na myszach laboratoryjnych, które tak jak psy są ślepe w najwcześniejszym etapie życia, wykazały podobną wrażliwość na efekty wczesnej stymulacji. Noworodki między 5 a 10 dniem życia wyciągane codziennie ze swoich gniazd na czas ok. 3 minut doznawały lekkiego szoku, a temperatura ich ciał czasowo się obniżała. Łagodny stres wystarczał do pobudzenia układu krwionośnego i hormonalnego. Te same osobniki, poddawane innym próbom w przyszłości, zdecydowanie lepiej radziły sobie ze stresem niż rodzeństwo z tego samego miotu nie poddane próbom stymulacji. W warunkach przedłużającego się stresu niestymulowane myszy były wyczerpane, a niekiedy bliskie śmierci; cierpiały także na wrzody żołądka.
Korzystne efekty wczesnej stymulacji zaobserwowano również w innych obszarach. Stymulowane osobniki szybciej osiągały dojrzałość płciową, nie były podatne na większość infekcji i lepiej znosiły głód i zimno.
Eksperymenty na szczeniakach z użyciem elektroencefalografu (EEG) wykazały, że stymulowane osobniki szybciej się rozwijały i osiągały lepsze wyniki w próbach zachowania. Badania dowodzą, że wczesnorozwojowy stres w umiarkowanej formie przyczynia się do poprawy fizjologicznego i psychologicznego funkcjonowania w dorosłym życiu. Zbyt silny i długotrwały stres hamuje rozwój, dlatego nigdy nie powinniśmy wydłużać ćwiczeń.

Wczesna stymulacja neurologiczna szczeniąt

Szczeniaki Labrador retrievera przygotowane so stymulacji neurologicznej

Wczesna stymulacja neurologiczna szczeniąt - Sposoby stymulacji szczeniąt

Aby zwiększyć odporność i sprawić, że psy służbowe będą lepiej przygotowane do pełnienia swoich obowiązków w przyszłości, specjaliści amerykańskiej armii opracowali program wczesnorozwojowej stymulacji nazwany Bio Sensor opierający się na regularnych, codziennych ćwiczeniach. Kluczowym okresem w życiu szczenięcia jest czas między trzecim a szesnastym dniem życia, kiedy następuje intensywny rozwój układu nerwowego – właśnie wtedy neurologiczna stymulacja pozwala osiągnąć optymalne rezultaty.

Program Bio Sensor zaleca 5 prostych ćwiczeń stymulujących przeprowadzanych po kolei z każdym szczeniakiem z osobna:

1.Stymulacja dotykowa między opuszkami palców

Kładziemy szczenię na plecach w jednej dłoni. W drugiej trzymamy bawełniany patyczek do czyszczenia uszu i delikatnie dotykamy opuszki każdej łapki psa i przestrzenie między nimi. Szczenię nie musi dawać sygnałów, że czuje nasz dotyk.  Ćwiczenie nie powinno trwać dłużej niż 3-5 sekund.

Wczesna stymulacja neurologiczna szczeniąt stymulacja dotykowa między opuszkami palców

2. Unoszenie głowy

Jedną dłonią podtrzymujemy tułów psa, drugą – zad. Zmieniamy jego pozycję w taki sposób, aby był skierowany głową do góry. Czas stymulacji nie może być dłuższy niż 3-5 sekund.

Wczesna stymulacja neurologiczna szczeniąt jedno z ćwiczeń unoszenie głowy

 3.Opuszczanie głowy

Trzymamy szczeniaczka obiema dłońmi, odwracając go głową do dołu i ustawiając ciało prostopadle do podłoża. Czas ćwiczenia: 3-5 sekund.

Wczesna stymulacja neurologiczna szczeniąt ćwiczenie opuszczanie głowy

 4.Pozycja grzbietowa.

Trzymając szczeniaka, obracamy go poziomo na plecy, aby jego grzbiet spoczywał w naszych dłoniach, a nos był skierowany do góry. Nie zwracamy przy tym uwagi na zachowanie szczenięcia – nawet jeżeli próbuje zasnąć. Czas ćwiczenia: 3-5 sekund.

Jedno z ćwiczeń neurologicznych szczeniaka pozycja grzbietowa

5.Stymulacja termiczna.

Kładziemy szczenię łapkami w dół na wilgotny ręcznik. Ręcznik wcześniej wkładamy do lodówki na ok. 5 minut. Pies powinien poruszać się (pełzać) po materiale. Czas stymulacji: ok. 5 sekund.

Wczesna stymulacja neurologiczna szczeniąt jedno z ćwiczeń stymulacja termiczna

Opisane powyżej ćwiczenia pozwalają doświadczyć psu stymulacji niemożliwej do doświadczenia w naturalnych warunkach w tym okresie życia. Ich zadaniem jest wcześniejsze pobudzenie układu nerwowego, które ma przyspieszyć rozwój zwierzęcia i skutkować w przyszłości lepszymi osiągnięciami.
Serię ćwiczeń stymulujących wykonujemy raz dziennie. Nie wydłużam czasu trwania ćwiczeń, mając w pamięci, że nadmierna stymulacja może przynieść efekt odwrotny od oczekiwanego. 

Podstawowe zasady przeprowadzania stymulacji u szczeniaka

  • im młodsze szczenię, tym krótszy czas stymulacji. Od 3 do 10 dnia ćwiczenia powinny trwać nie dłużej niż 3 sekundy; między 10 a 16 dniem – ok. 5 sekund.
  • ćwiczenia najlepiej przeprowadzać kiedy szczenięta są w fazie aktywności.
  • na czas ćwiczeń przekładamy szczenięta, np. do koszyka, a później po kolei wyciągamy, ćwiczymy, i odkładamy do legowiska do matczynego sutka. Dzięki temu zwierzę będzie kojarzyło ćwiczenie z bezpieczeństwem.
  • staramy się wykonywać ćwiczenia codziennie o tej samej porze; odstępy powinny wynosić ok. 20 godzin.
  • na czas ćwiczeń nie przechodzimy do innego pomieszczenia, aby dodatkowo nie stresować psa.
  • ćwiczenia wykonujemy zawsze w tej samej kolejności, przyzwyczajając psa do pewnego rytmu. Szczenięta nad wyraz szybko przyzwyczajają się do pewnych czynności, dlatego nie warto mącić ich dobrego samopoczucia i wybijać z codziennego rytmu. Najważniejsza jest regularność.

Korzyści ze stymulacji:

  • wzmocnienie układu krążenia
  • poprawa funkcjonowania naczyń serca
  • zwiększona odporność na stres
  • wzmocnienie gruczołów wydzielających adrenalinę.
  • większa odporność na choroby.

W testach uczenia się, szczenięta, które zostały poddane wczesnej stymulacji, okazały się bardziej aktywne niż ich koledzy, którzy stymulacji nie doświadczyli. Szczeniaki były bardziej skłonne do eksploracji i ciekawsze otaczającego je świata; wpuszczone do labiryntu lepiej radziły sobie ze stresem i szybciej odnajdowały wyjście.

Tagi artykułu: