Każdy z nas oglądał wiele filmów z udziałem psów, które były niezwykle inteligentne i wielokrotnie ratowały życie swoimi opiekunom lub wybawiały ich z opresji. Powstała cała lista bohaterskich psów i wiele opowieści o niezwykłych pupilach. Przykładem może być film i tu uwaga wcale nie ten najbardziej znany amerykańskiej produkcji o psie Lassie na podstawie powieści Erica Knighta,
Samo życie napisało najlepszy scenariusz. Historia była tak wzruszająca, że powstał na jej podstawie film w 1987 roku pod tytułem Hachikō Monogatari. Film opowiada historię życia bezdomnego psa rasy Akita, którego przygarnął profesor Ueno. Pies każdego dnia wytrwale odprowadzał i przyprowadzał swego pana na stację kolejową. Nawiązała się ogromna przyjaźń między nimi. Po nagłej śmierci profesora pies nie pogodził się z jego odejściem i nadal chodził na powitanie.
Zrozpaczona żona przeniosła się do innego miasta. Hachikō uciekł i wrócił na stację by tam koczować w lato i zimę przez dziesięć lat aż do śmierci. Pies nie pogodził się z faktem, że jego pan już nie wróci. Władze miasta postawiły pomnik w tym miejscu wzruszone wiernością psa. Film jest oparty na fakcie autentycznym i jest dowodem na to jak mocna może być więź człowieka z psem. W niektórych sytuacjach wieź jest tak silna, że i ludzie są gotowi ryzykować własne życie w obronie swojego pupila.
Jak mieć takiego psa?
Tu można się spierać i wybierać rasy. Ktoś w końcu stwierdzi, że to nie prawda, bo jego mieszaniec ze schroniska jest najwierniejszym psem. W tym momencie dotarliśmy do sedna zagadnienia.
Jacy my jesteśmy dla naszego psa?
Przyjaźń oparta jest na wzajemnych relacjach i szacunku, Jedna osoba powie „ to tylko pies” inna „to mój najlepszy przyjaciel”. Ktoś inny jeszcze stwierdzi, że ludzie są niedobrzy, że tylko pies go rozumie. Słynne powiedzenie „chcesz mieć przyjaciela, kup sobie psa”. Ludzie są bardziej skomplikowani i w chwilach próby nie każdy się sprawdzi. Pies się nie zastanawia i przełamuje strach i staje w obronie swojego opiekuna nawet, jeśli wie, że nie ma najmniejszej szansy, aby to starcie przeżyć.
Niezwykle ważne jest, aby psu poświęcać dużo czasu i się nim opiekować. Nasza praca i poświęcenie będzie odzwierciedleniem charakteru psa i jego zachowania. Poznając psa można bardzo wiele powiedzieć o jego właścicielu. Ludzie, którzy kochają zwierzęta mają bogate wnętrze i są zdolni do poświęceń i miłości. Ludzie znęcający się na zwierzakach to samo w swoim życiu robią z innymi ludźmi.
W świecie zwierząt przywódcami stada zostają osobniki silne, zaradne dbające o potomstwo i całe stado. Nigdy nie zostają nimi agresywne samce. To w naszym świecie ludzi uważa się, że najgroźniejszy i najbardziej agresywny samiec zostaje przywódcą stada. Spora grupa ludzi tak spostrzega zwierzęta. Hierarchia w stadzie jest zawsze, ale nie oznacza przemocy. Przemoc została wprowadzona w zbiorowiskach ludzkich. W tym wypadku nasza inteligencja obróciła się przeciwko nam do tego stopnia, że w przypadku wojny globalnej zniszczymy naszą planetę doszczętnie wraz z całym na niej życiem.
W zwierzętach widzimy logikę. Zabijają, aby przeżyć nie dla zabawy. Relacje ze zwierzętami są proste i wręcz można stać się członkiem takiego stada jak udowodniły liczne badania przeprowadzane bezpośrednio w środowisku na przykład wilków. Jeśli znamy mowę wilków i potrafimy się odpowiednio zachować to nas zaakceptują pomimo naszego odmiennego wyglądu. Najlepiej jest mieć kontakt z psem od pierwszych jego dni. Pies poznaje nasz zapach. Jest bezbronny i zdany zupełnie na nas i nabiera do nas zaufania. Jeśli z troską i mądrze go wychowamy skoczy za nami w ogień i nie zawaha się pomimo ogromnego strachu.
Nie oznacza to, że pies, którego dostaliśmy na przykład ze schroniska nie będzie nam ufał. Proces zdobywania zaufania i autorytetu będzie trwał o wiele dużej. Psy są bardzo wdzięczne za okazaną pomoc i tylko od nas zależy na ile ta nasza z nim więź będzie mocna. Jest wiele kawałów i żartów o związkach między ludzkich. Prawdą jest, że jeśli pieś cię kocha to nieważne, kim jesteś i gdzie mieszkasz wasz los złączony jest na zawsze. W środowisku ludzi czasami błaha kłótnia doprowadza do zerwania przyjaźni między dwojgiem osób obiecującym sobie dozgonną miłość.
Przytaczam te przykłady, aby uzmysłowić każdemu jak odmienne są to środowiska. Psu wystarczy ciepły kąt karma i trochę poczucia bezpieczeństwa w grupie. A nam niepoliczalnej wręcz ilości wszelkich dóbr, majątków i władzy w rozbudowanej do granic rozsądku hierarchii. Najłatwiej oswoić z człowiekiem psa w jego okresie szczenięcym. Nawet najgroźniejszy pies z wszystkimi cechami dominującymi wychowany od szczeniaka w środowisku opiekuna czy też paru opiekunów będzie potulny i posłuszny. W ten sposób oswajano też lwy, niedźwiedzie, krokodyle i inne niebezpieczne zwierzęta.
Nie wszystkie zwierzęta będą nam posłuszne. Jeżeli pies pomimo naszych starań jest agresywny może być to podłoże chorobowe. Choroby psychiczne są też u zwierząt. Ważnym elementem jest dotyk. Nie chodzi tu o zwykłe głaskanie czy też pieszczoty, lecz o systematyczne dotykanie całego ciała. Przypomina to lizanie i dotykanie szczeniaka przez matkę, w wyniku, czego wzmacniają się emocjonalne więzi. Jest to też wyraz przywództwa. Wśród dzikich psów i wilków przewódca watahy, trąca nosem, obwąchuje lub w inny sposób dotyka członków stada. Pozwalając na takie traktowanie członkowie stada dają do zrozumienie, że są posłuszni.
Psa trzeba dotykać systematycznie i codziennie, nie wyłączając dzieci. Stanley Coren zaleca, Kiedy pies siedzi lub stoi przed wami, przemawiajcie do niego powtarzając jego imię. Weźcie jego łapę w dłonie. Głaszcie lub drapcie uszy, szyję i mordkę, patrząc przy tym w oczy pieska. Przesuwajcie następnie dłonie wzdłuż jego szyi, grzbietu i boków. Potem przesuwajcie dłonie wzdłuż klatki piersiowej w dół po przednich łapach. Jeśli pies siedzi, podnieście go do pozycji stojącej, delikatnie masujcie jego brzuszek i grzbiet, a potem przesuwajcie dłońmi po tylnych łapach aż do poduszeczek. Następnie szybko przeczeszcie palcami ogon. Na koniec ponownie ujmijcie na chwilę łepek w dłonie, powtarzając z radością jego imię. Inną odmianą dotyku jest czesanie psiej sierści. Więź i przyjaźń jest ważna, ale musimy zadbać o pozycję w stadzie. Jest wiele artykułów jak to zrobić w sposób stanowczy zachowując dobre relacje tak, aby pies zaakceptował swoje miejsce i był szczęśliwy w naszej rodzinie w naszym stadzie.
Autor. C.M
sklep zoologiczny
