Pies, który niczego się nie boi, doskonale znosi uciążliwe warunki atmosferyczne, a do tego ratuje ludzi uwięzionych pod gruzami? To musi być wilczak włoski (Italian Wolfdog)! Warto zainteresować się tą rasą i poznać ją bliżej.
Choć nie została uznana przez FCI za oficjalną rasę psów, to we Włoszech jest darzona wielkim szacunkiem. Wilczak włoski to hybryda psa z wilkiem, charakteryzująca się odpornością, wytrzymałością i świetnym węchem. Nic dziwnego, że pracują w policji, straży granicznej i służbach ratunkowych. Taki ratownik to prawdziwy skarb!
Wilczak włoski we Włoszech nosi nazwę Lupo italiano. Psy te powstały na skutek krzyżowania dzikich wilków z północnych okolic Lazio z owczarkami niemieckimi. Celem stworzenia takiej hybrydy było przejęcie wszystkich najlepszych cech wilków (odporność, siła, nieustępliwość) oraz psów tropiących (węch, wzrok, słuch). Wszystko po to, by wykorzystywać te zwierzęta do pracy w służbach ratunkowych, wykrywaniu przestępstw czy poszukiwaniach zganionych w górach turystów.
autor Andrea Paiola
Pierwsze krzyżowanie owczarka niemieckiego z dziką wilczycą miało miejsce w 1966 roku, kiedy - jak chwalą się Włosi – nikt nie słyszał jeszcze o wilczakach czechosłowackich. Oczywiście, jest to nieprawda, gdyż nasi południowi sąsiedzi krzyżowali wilki z psami już w latach 50. Przechwałki Włochów, jakoby to oni stworzyli pierwszą hybrydę wilka z psem pod całkowitą ludzką kontrolą, są równie ciekawe, co bezzasadne. Nie o palmę pierwszeństwa tutaj jednak chodzi, ale o cechy, którymi może pochwalić się wilczak włoski. Takich jak nieustępliwość, temperament, aktywność czy umiejętności tropiące, nie sposób mu odmówić. Podobnie jak lojalności czy podatności na tresurę.
Aby jednak zachować najwyższą jakość rasy, zapewniającą najlepsze osiągnięcia, państwo włoskie objęło hodowlę ścisłą kontrolą. Utworzono specjalny ośrodek na terenie Piemontu, zakładając jednocześnie stowarzyszenie, mające na celu ochronę rasy i prowadzenie hodowli. Hodowla wilczaków włoskich do celów komercyjnych jest we Włoszech surowo zakazana. Wszystko po to, by w niekontrolowanych hodowlach nie dochodziło do krzyżowania wilków z psami bez zachowania niezbędnych standardów. Wartość wilczaka włoskiego szacowana jest na ok. 50 000 euro.
suczka Frida, autor Dario Berruquier
Suma ta stanowi wypadkową nakładów poniesionych na szkolenie i rozwój psa oraz opiekę nad nim. Jednak w sytuacji, kiedy pies może uratować ludzkie życie, trudno myśleć o wycenianiu go na pieniądze. Biorąc pod uwagę to, jak Lupo italiano doskonale sprawdzają się w poszukiwaniu zaginionych, warto wygospodarować odpowiednie środki na prowadzeni hodowli.
Wilczak włoski – wygląd
Jeśli chodzi o wygląd, wilczak włoski przypomina w wielu aspektach owczarka niemieckiego, choć sposób poruszania się jest u niego typowy dla wilków. Chód tych psów jest niezwykle elegancki oraz dostojny. Wilczaki włoskie charakteryzują się gęstą i obfitą sierścią, która chroni je przed zimnem i sprawia, że są gotowe do pracy nawet w najtrudniejszych warunkach. Typowe umaszczenie wilczaka włoskiego to barwa kremowa, jasnoszara lub szara. Psy tej rasy posiadają prosty i bardzo silny grzbiet oraz mocną klatkę piersiową. Posiadają one typowo wilczą głowę oraz wyraz twarzy. Najczęściej spotyka się wilczaki o bursztynowych lub żółtawych oczach. Niepożądany w hodowli jest kolor niebieski.
Wilczak włoski może osiągać wysokość ok. 65 cm (samica) lub 60-70 cm (samiec) w kłębie. Sylwetce splendoru dodają silne, długie i doskonale umięśnione kończyny, zapewniające wspomniany wcześniej dostojny i elegancki chód.
Jeśli chodzi o charakter i temperament, wilczak włoski może pochwalić się niezwykłą aktywnością. W swoich poczynaniach jest bardzo żywiołowy oraz zdecydowany. Wymaga szkolenia, jednak chętnie wykonuje polecone mu zadania. Cechą charakterystyczną wilczaków włoskich jest fakt, ze podejmują one jakieś działanie wtedy, gdy mają całkowitą pewność do to jego właściwości. Wtedy daje o sobie znać ich wilcza natura, która przejawia się w nieustępliwości oraz uporze. Niejednokrotnie, cechy te pozwalały odnajdywać zaginionych i ratować ofiary lawin, trzęsień ziemi oraz wielu innych katastrof. Psy te są niezwykle dumne i świadome swojej wartości. Przywiązują się do właścicieli, jednak mają w sobie silne nawyki, każące im chronić bliskim ich ludzi oraz ich dobytek. Bardzo przywiązuje się do miejsca, w którym żyje i z pewnością nie pozwoli się z niego tak łatwo usunąć. Oryginalna osobowość wilczaka włoskiego powoduje że ta rasa psów, mimo że niezarejestrowana w FCI, jest jednym z elementów włoskiej tożsamości.
Aika al lavoro podzcas akcji, autor Dario Berruquier
Wykorzystanie wilczaków włoskich
Oprócz zadań typowo ratunkowych, pracy przy lawinach i trzęsieniach ziemi, wilczak włoski (Italian Wolfdog) wykorzystywany jest również jako pies tropiący przez policję i rozmaite służby. Psy te doskonale sprawdzają się w przypadku przeprowadzania śledztw związanych z handlem narkotykami czy przemytem. Ich możliwości w zakresie wykrywania materiałów wybuchowych również są znane. Nie bez powodu, w 2006 roku, policja włoska wybrała właśnie wilczaki do zabezpieczania olimpiady w Turynie. Policjanci z psami przez kilka tygodni patrolowali nie tylko terenie wioski olimpijskiej, ale także całego miasta i okolic. W celu zapewnienia optymalnego bezpieczeństwa sportowcom i turystom, do służby wyszkolono i oddelegowano kilkadziesiąt wilczaków włoskich.
Rasa Lupo italiano jest jedną z najpopularniejszych hybryd wilka z psem. Obok wilczaka z Kunming stanowi jedyną krzyżówkę zaliczaną do ras użytkowych. Świadczy to o wybitnych umiejętnościach i doskonale wyostrzonych zmysłach wilczaków włoskich. Ich charakter, wygląd oraz temperament sprawiają, że wilczak włoski, wielokrotnie stawał się obiektem nielegalnych transakcji. Wielu hodowców, licząc na ogromny zarobek, dopuszczało się oszustw, pod nazwą Lupo italiano sprzedawało po prostu owczarki niemieckie. Z uwagi na niezwykłe podobieństwo między obiema rasami, zwłaszcza wśród szczeniąt, nietrudno było o próbę oszustwa, opłacalnego nawet pomimo wysokich kar.
