Udostępnij ten artykuł.

Wnętrostwo u psów przyczyny i leczenie

Choroby u psów: Wnętrostwo u psa - informacje ogólne

Wnętrostwo (łac. cryptorchidismus) to schorzenie dotykające przede wszystkim psów ras małych i miniaturowych.

Mamy z nim do czynienia, gdy obydwa jądra (lub jedno) nie zstąpiły do worka mosznowego.

Jądra powinny znaleźć się w mosznie stosunkowo wcześnie – zanim szczenię ukończy ósmy tydzień życia (tak jest przynajmniej u większości ras). U większości samców pierścień pachwinowy zamyka się w okolicach szóstego miesiąca życia, co jest tożsame z brakiem możliwości przemieszczenia się jądra z brzucha do kanału pachwinowego. W tej sytuacji możemy mówić o wnętrostwie. Pies, u którego nie nastąpiło zsunięcie, bywa nazywany wnętrem.

Niezstąpienie jąder nie może być mylone z ich całkowitym brakiem. Tylko niewielka liczba psów cierpi z powodu niewykształcenia się narządów rozrodczych. Psy zdecydowanie częściej chorują na wnętrostwo jednostronne, a co więcej objawiające się po prawej stronie.

 W takiej sytuacji jądro zostaje zatrzymane w kanale pachwinowym (70% przypadków), chociaż zdarza się, że jądro przemieszcza się także w inne miejsca.

Przyczyny wnętrostwa

Wnętrostwo, jako cecha ograniczona płcią, jest dziedziczone w dość skomplikowany sposób. Naukowcy nie są zgodni co do przyczyn wnętrostwa. Wiadomo jednak, że oprócz genetyki istnieje pula czynników nie-genetycznych, np. stany zapalne przypadające na okres płodowy. Znajdziemy wśród nich:

  • zaburzenia rozwojowe dotyczące jądrowodu;
  • zaburzenia rozwojowe dotyczące więzadeł podwieszających jądra;
  • zbyt duży rozmiar jądra w stosunku do kanału pachwinowego;
  • zbyt ciasny kanał pachwinowy , przez co jądro nie może zstąpić do moszny;
  • rozluźnienie kanału pachwinowego – co umożliwia cofanie jądra do jamy brzusznej;
  • zbyt mały rozmiar jąder i ich zejście, a następnie nieodwracalne cofnięcie się jąder jeszcze przed zamknięciem kanału;
  • inne wady wrodzone (uniemożliwiające zstąpienie jądra/er) - przepukliny (pachwinowa i pępkowa), zwichnięcie rzepki oraz wady dotyczące napletka i prącia.

Gabinet weterynaryjny

Diagnoza schorzenia

Diagnozowanie schorzenia odbywa się na podstawie badania palpacyjnego. Lekarz weterynarii powinien wyczuć dwa, rozwijające się jądra umieszczone w worku mosznowym. Badanie ma charakter obligatoryjny i jest przeprowadzane ok. 7-8 tygodnia życia szczeniąt, czyli w czasie przeglądu hodowlanego. Jeżeli jadra nie są wyczuwalne, wykonuje się badanie USG bądź podaje szczenięciu hormony powodujące wzrost stężenia testosteronu we krwi. Diagnoza może być zafałszowana w kilku przypadkach: zbyt wczesne przeprowadzenie badania, słaba wyczuwalność jąder, nadwaga u szczenięcia, stres. Ryzyko błędu jest szczególnie wysokie w przypadku badania szczenięcia rasy miniaturowej. U małych piesków jądra rozwijają się wolniej i są zdecydowanie słabiej wyczuwalne. Równie istotnym czynnikiem jest stres i zimno. Zdarza się, że w czasie badania następuje silny odruch ze strony mięśnia dźwigacza jądra. Aby uwiarygodnić badanie, warto zatem zlecić USG.

Jak zachowują się chore psy?

Psy, u których stwierdzono wnętrostwo, nie wykazują innych zachowań  niż samce zdrowe.

Jądro, pomimo, że zatrzymane w jamie brzusznej, jest aktywne hormonalnie, dlatego też pies zachowuje wszystkie samcze odruchy. Wnętr z zatrzymanym jednym jądrem jest płodny.

Pozostałe zagrożenia – nowotwór u psa

W niezstąpionym jądrze dość często dochodzi do procesu nowotworzenia. Statystyki są porażające. U psów wnętrów kilkunastokrotnie częściej dochodzi do zachorowań na nowotwory niż u psów zdrowych. Nowotwory zarodkowe mają agresywny przebieg i są złośliwe. Szczególnie groźne są nowotwory produkujące estrogeny. Jądro zajęte nowotworem robi się twarde i powiększone. Drugie jest natomiast małe i miękkie.

U wnętrów zwiększa się także ryzyko skręcenia nasieniowodu. Wnętry są poza tym narażone na inne schorzenia takie jak: przepuklina pępkowa, przepuklina pachwinowa, problemów z prąciem, napletkiem (złe uformowanie), nawykowego zwichnięcia rzepki.

Operacja psa wnętra

Leczenie wnętrostwa u psów

Leczenie inwazyjne polega na wykastrowaniu psa. Jeżeli niezstąpiły dwa jądra, wówczas sprawa jest prosta – kastrujemy i jedno, i drugie. W przypadku jednostronnego niezstąpienia również kastrujemy jedną i drugą stronę. Sterylizacja psów powinna być wykonana dopiero po osiągnięciu przez szczenię szóstego miesiąca życia. Wtedy też mamy stuprocentową pewność, że pies choruje. Druga metoda na wnętrostwo u psów: leczenie hormonalne. Aby terapia przyniosła oczekiwany skutek, jądra muszą przemieszczać się swobodnie w kanale pachwinowym, a pies nie może przekroczyć wieku 16 tygodni. Hodowcy i właściciele korzystają niekiedy z metod alternatywnych, np. akupunktury. Ich skuteczność nie jest jednak znana.

Tagi artykułu: