WYŻEŁ NIEMIECKI SZORSTKOWŁOSY (Deutsch Drahthaar)
Rys historyczny
Wyżeł niemiecki szorstkowłosy to bliski krewny Wyżła krótko - i długowłosego. W XIX wieku niemieccy hodowcy, nie mogąc pogodzić się z hegemonią brytyjską w dziedzinie hodowli legawców, zdecydowali się stworzyć rasę typowo niemiecką, krzyżując ze sobą m.in. Pointery, Pudle, Airedale teriery i Gryfony, by ostatecznie doprowadzić do powstania Wyżła niemieckiego szorstkowłosego.
Wygląd
Wyżeł to pies o szlachetnym wyglądzie o sztywnej sierści, która zapewnia doskonałą ochronę skóry. Długość tułowia i wysokość w kłębie powinny być niemal równe. Czaszka płaska, lekko zaokrąglona na bokach, średnio szeroka. Łuki brwiowe dobrze zaznaczone. Stop również dobrze zaznaczony. Nos dobrze pigmentowany – kolor powinien odpowiadać umaszczeniu. Nozdrza są mocno otwarte. Kufa dobrej długości; szeroka, mocna i gruba. Grzbiet nosa lekko wysklepiony. Fafle ściśle przylegają do pyska, grube. Zęby mocne ustawione w zgryzie nożycowym. Oczy możliwie jak najciemniejsze, osadzone dość głęboko. Możliwe kolory od ciemno-bursztynowego do brązowo-kasztanowego. Powieki przylegają ścisło. Szyja średniej długości, mocno umięśniona. Część górna lekko wygięta. Linia grzbietu lekko spadzista, kłąb wyraźnie zaznaczony. Grzbiet silny i umięśniona. Zad również dobrze umięśniony, długi i szeroki. Klatka piersiowa szeroka i głęboka, dobrze rozwinięta. Ogon noszony możliwie jak najbardziej poziomo lub lekko podwinięty, średniej grubości. Kończyny przednie proste i równoległe, łopatki osadzone ukośne. Ramiona możliwie jak najdłuższe. Łokcie przylegające do tułowia. Łapy dobrze zaokrąglone z palcami przylegającymi do siebie. Sierść powinna być twarda, „druciasta”, przylegająca i gęsta. Sierść okrywowa ma długość ok. 2-4 cm. Podszerstek nie wymaga trymowania (o ile sierść ma prawidłową strukturę); zapewnia ochronę przed najtrudniejszymi warunkami pogodowymi. Włos krótszy, ale gęsty na dolnej części kończyn oraz na dolnej części brzucha. Sierść na głowie i uszach również krótka i gęsta. Dopuszczalne cztery typy umaszczenia:
- brązowo-dereszowate, z łatami lub bez, - czarno-dereszowate („szpakowate”), z łatami lub bez, - brązowe z białymi łatami na klatce piersiowej lub bez łat, - jasnodereszowate (dominujący kolor biały z dodatkiem brązowego lub czarnego.
Psy powinny osiągać od 61 do 68 centymetrów wysokości w kłębie. Suki są niższe i mierzą średnio od 57 do 64 centymetrów. Dorosłe psy osiągają od 27 do 32 kilogramów.
Użytkowość
Wyżeł niemiecki szorstkowłosy to pies o ukierunkowanym przeznaczeniu użytkowym, dlatego też większa część populacji pozostaje w rękach myśliwych. Osoby spoza „poletka” myśliwskiego raczej nie powinny się nimi interesować. Wyżeł nadaje się do pracy na każdym terenie – jest szczególnie przydatny w lesie, wodzie i na bagnach; obdarzony jest twardą stójką i znakomitym węchem, który niejednokrotnie przeszkadza mu w koncentracji. Czworonóg potrafi głosić martwą zwierzynę i bezbłędnie porusza się za farbą. Ma wielką pasję do aportowania i łowów. Rasa w żadnym wypadku nie nadaje się dla osoby, która nie miała wcześniej do czynienia z twardymi i odpornymi na szkolenie psami. Ponadto psy potrzebują do szczęścia ruchu i częstych wypadów za miasto. Ich samopoczucie poważnie ucierpi, jeżeli nie będą miały stałego zajęcia.
Jeżeli pozostawiamy psa przez cały w samotności, możemy spodziewać się, że w niedługim czasie stanie się hałaśliwy i destrukcyjny.
A co jak mamy pasję myśliwską i chcemy kupić szczenię?
Nie każdy myśliwy może pozwolić sobie na posiadanie Wyżła. Jedynie osoby wprawne w szkoleniu i prowadzeniu psów, a także wymagające i konsekwentne, będą w stanie okiełznać butną naturę Wyżła. Zwykłe spacery absolutnie nie wystarczą psu; musimy wyprowadzać go do lasu i nad zbiorniki wodne, by doskonalić umiejętności myśliwskie. Zimą pies dobrze się czuje na dworze.
Wyżeł niemiecki szorstkowłosy choroby
Poza rzadkimi dolegliwościami jelitowymi, mogącymi wystąpić u tej rasy w wyniku nieprawidłowego karmienia psa, możliwą dokuczliwą przypadłością u tej odmiany wyżła jest zapalenie ucha. Często występują także problemy z oczami.
Wady i zalety
Pies ma doskonały węch i jest odporny na szkodliwe warunki atmosferyczne. inteligentny i szybko uczący się potrafi mocno przywiązać się do swego opiekuna. Odpowiednio przeprowadzone szkolenie może uczynić z Wyżła świetnego psa obronnego. Co istotne czworonogi są nieufne wobec obcych i naturalnie dają właścicielowi znak o obecności nieznajomych na swoim terytorium. Jedną z największych wad psów jest nadmierna szczekliwość i hałaśliwość.
Wyżeł niemiecki szorstkowłosy a dziecko
Pies jest bardzo żywiołowy i energiczny, dlatego może okazać się wspaniałym kompanem zabaw dla nieco starszych dzieci potrafiących wydawać jasne i konkretne komendy. Nie zaleca się pozostawiana psa sam na sam z nieco mniejszym dzieckiem – nieświadomie może zrobić mu krzywdę.
Wysokość: Psy powinny osiągać od 61 do 68 centymetrów wysokości w kłębie. Suki są niższe i mierzą średnio od 57 do 64 centymetrów.
Waga: Dorosłe psy osiągają od 27 do 32 kilogramów.
Umaszczenie: Dopuszczalne cztery typy umaszczenia: brązowo-dereszowate, z łatami lub bez; czarno-dereszowate („szpakowate”), z łatami lub bez; brązowe z białymi łatami na klatce piersiowej lub bez łat; jasnodereszowate (dominujący kolor biały z dodatkiem brązowego lub czarnego.
Zdrowie: Poza rzadkimi dolegliwościami jelitowymi, mogącymi wystąpić u tej rasy w wyniku nieprawidłowego karmienia psa, możliwą dokuczliwą przypadłością u tej odmiany wyżła jest zapalenie ucha. Często występują także problemy z oczami.
Pielęgnacja: Nie trzeba trymować podszerstka.
Rodzina: Psy wymagają odpowiedniego podejścia szkoleniowego i konsekwentnego prowadzenia. Raczej nie sprawdzą się w rodzinach z bardzo małymi dziećmi. Uwielbiają polować i nie powinny żyć w miastach.
Inne nazwy to: Deutsch Drahthaar, German Wirehaired Pointer, Drahthaa-riger Vorstehhund.
Kraj pochodzenia: Niemcy
Cena szczeniąt rodowodowych 1800 - 2000 złotych. (źródło allegro, alegratka)
Klasyfikacja FCI - grupa VII, sekcja 1, numer wzorca 98. Podlega próbom pracy.*