Udostępnij ten artykuł.

Rasa: Wyżeł pirenejski (Braque Francais type Pyrenees petite taille)

WYŻEŁ PIRENEJSKI (Braque Francais, type Pyrenees, petite taille)

Rys historyczny

     Wyżły pirenejskie trafiły na tereny francuskie już w XIV wieku. Według Räbera cechy psów, których protoplastą był dawny wyżeł hiszpański o umaszczeniu białorudym, są zachowane u dużego wyżła francuskiego (gaskońskiego). Pochodzenie wyżłów francuskich jest również przypisywane braques sprowadzanych niegdyś z terenów Bliskiego Wschodu przez uczestników wypraw krzyżowych. W połowie XVI wieku doszło do wyraźnego odgraniczenie psów gończych od wyżłów. W kolejnym wieku pojawiła się wzmianka o masywnych hiszpańskich psach braques d'Espagne, które w istocie niemal takie same jak braques.
     Dekrety z XVI wieku zakazywały polowania z wyżłami; jedynie wyższe stany były uprzywilejowane i mogły hodować własne odmiany wyżłów francuskich, a następnie wypuszczać się z nimi na polowania. Ludwik XIV był znany ze swojego zamiłowania do polowań z udziałem wyżłów, które samodzielnie szkolił. Po rewolucji francuskiej większość hodowli rozwiązano.

     Pierwszy klub rasy powstał w 1850 r., zaś normy dla obu ras – Gaskońskich i Pirenejskich – spisano dopiero w 1880 roku. Rasa uznana w ojczystym kraju przez francuski Kennel Club (Société Centrale Canine, SCC) i na arenie międzynarodowej przez Fédération Cynologique Internationale. KC we Francji nie dopuszcza stosowania chowu wsobnego i linebreedingu; do rejestru nie mogą zostać wciągnięte osobniki posiadające wspólnych przodków w rodowodzie  - do trzeciego pokolenia. Canadian Kennel Club rozpoznaje jedną rasę - Braque Français (Pirenejczyk). Rasy są również uznawane przez wiele drobnych rejestrów, kluby łowieckie oraz internetowe rejestry psów.

Wyżeł pirenejski opis rasy

     Wyżeł francuski w typie pirenejskim to pies o długich kończynach  i długich, zwisających uszach. Ogon czworonogów jest tradycyjnie zadokowany, ale może być również długi lub naturalnie krótki. Głowa jest zazwyczaj brązowa, podobnie jak nos. Nozdrza szeroko rozwarte.

Wyżły gaskońskie są średnio o 10 cm (3,9 cale) wyższe w kłębie aniżeli Pirenejczyki.

Różnice:

  • Wyżeł pirenejski to pies o muskularnej budowie ciała, jednak niezbyt ciężki. Skóra mocno przylegająca – cecha odróżniająca rasę od Gaskonczyków.
  • Płytsza, dolna linia brzucha u Pirenejczyków.
  • Wyżły pirenejskie mierzą średnio od 47 do 58 cm w kłębie; samice są nieco mniejsze). Wyżły gaskońskie osiągają od 58 do 69 cm  wysokości w kłębie.
  • Płaszcz u Gascogne jest dość gruby. Pirenejczyki mają natomiast cienki, krótki i silnie nakrapiany włos.
  • Kufa Pirenejczyków sprawia wrażenie węższej i smuklejszej. Gascone ma ponadto lekko obwisłe wargi.
  • Fafle są zdecydowanie mniej obwisłe niż u wyżłów w typie gaskońskim.

Wyżeł pirenejski rasa psa

Wyżeł pirenejski stojący nad zatoką  Autor johanmede

Wady:

- Zbyt ciężka lub zbyt lekka budowa ciała.

- Fafle zbyt obwisłe lub za małe.

- Okrągłe oczy.

- Uszy osadzone na linii oczu, za długie (sięgające wierzchołka nosa).

- Podkasany brzuch.

- Platfus.

Wady eliminujące z hodowli:

- Szczelina pomiędzy nozdrzami (nozdrza niezrośnięte), brak pigmentacji

nosa.

- Entropium, ektropium, różowe plamki na powiekach.

- Wrodzony brak ogona.

- Zrośnięte palce, dodatkowe palce, brak palców.

Pies wyżeł pirenejski

 Pies Wyżeł pirenejski Autor johanmede

Zachowanie i temperament Wyżła pirenejskiego

     Wzorcowy przedstawiciel rasy jest opisany jako pies "przyjazny, towarzyski, łagodny i pokorny". Z racji swojego temperamentu  i łagodności powinien być szkolony z wykorzystaniem metod pozytywnych. Niezwykle istotna jest również wczesna socjalizacja psa. Im szybciej uspołecznimy nasze zwierzę, tym większa szansa, że w przyszłości nie będzie sprawiało większych problemów.

Użytkowność

     Psy były niegdyś hodowane do polowań na ptactwo. Doskonale spełniały swoje zadanie, gdyż mają lekką budowę ciała, są smukłe i energiczne. Wykazywały dużą skuteczność w wyłapywaniu dzikich ptaków. Współcześnie, większa część populacji psów pozostaje w rękach myśliwych. Miłośnicy łowiectwa cenią sobie ich skuteczność, łatwość szkolenia i wspaniały węch. Wyżły pirenejskie radzą sobie na każdym terenie i przejawiają duże zdolności adaptacyjne.

Wyżeł pirenejski hodowla

W Polsce nie funkcjonuje certyfikowana hodowla rasy (a przynajmniej brak o niej informacji w Internecie). Po wpisaniu do wyszukiwarki hasła „Wyżeł pirenejski sprzedam” znajdziemy odsyłacze do serwisów gumtree i olx. Ceny są zbyt zróżnicowane, aby podać uśrednioną wartość.

 

Wysokość: średnia wysokość w kłębie dla dorosłego osobnika: 44-58 centymetrów. Suki są mniejsze i mierzą od 47 do 56 centymetrów.

Waga: masa ciała waha się w granicach 20-32 kg.

Umaszczenie: dopuszczalnym typem umaszczenia jest białe w brązowe łaty, cętki. Występują również osobniki jednolicie brązowe.

Pielęgnacja: Psy nie mają szczególnych wymagań pielęgnacyjnych.

Zdrowie: nie odnotowano typowych schorzeń zdrowotnych.

Rodzina: psy lojalne, łagodne, bardzo przyjazne.

Inne nazwy to: Braque français type pyrénées, braques français type pyrénées-petite taille, Wyżeł francuski w typie pirenejskim, French Pointer, Braque Francais

Kraj pochodzenia: Francja

Klasyfikacja FCI - Grupa VII sekcja 1.1 - wyżły kontynentalne, nr. wzorca 134. Podlega próbom pracy.

Zdjęcie główne Autor Johami

braque francais, french pointer, pies rasy wyżeł pirenejski, wyżeł pirenejski rasa psa,wyżeł pirenejski rasa psów,pies wyżeł pirenejski, pirenejski wyżeł, wyzel, wyzel pirenejski, wyżeł francuski pirenejski, wyżeł francuski w typie pirenejskim, wyżeł pirenejski, wyżeł pirenejski a rodzina, wyżeł pirenejski cena, wyżeł pirenejski hodowla, wyżeł pirenejski klasyfikacja, wyżeł pirenejski opis rasy, wyżeł pirenejski pielęgnacja, wyżeł pirenejski sprzedam, wyżeł pirenejski szczenięta, wyżeł pirenejski temperament, wyżeł pirenejski umaszczenie, wyżeł pirenejski użytkowość, wyżeł pirenejski waga, wyżeł pirenejski wysokość, wyżeł pirenejski wzrost, wyżeł pirenejski opinie, rasa wyżeł, rasy psów wyżeł pirenejski, wyżeł pirenejski zdjęcia

Tagi artykułu: