Wzorzec FCI nr 347
BIAŁY OWCZAREK SZWAJCARSKI (Berger Blanc Suisse, White Swiss Shepherd Dog)
Na początek trochę historii
Przodkami rasy są owczarki żyjące w USA i Kanadzie. W tych krajach biały owczarek szwajcarski stopniowo wyodrębniał się od swoich kuzynów, aż wreszcie w latach siedemdziesiątych XX w. pierwsi przedstawiciele rasy zostali sprowadzeni do Szwajcarii. Ojcem szwajcarskiej rasy owczarków jest pies o imieniu Lobo, który urodził się 5 marca 1966 roku. W wyniku krzyżówek jego potomków z kolejnymi psami pochodzącymi z krajów Ameryki Północnej powstała liczna grupa psów rasy biały owczarek szwajcarski, która wkrótce stała się znana w całej Europie.
Klasyfikacja wg FCI
Choć białe owczarki zostały wpisane do szwajcarskiej księgi rodowodowej (LOS) już w 1991 roku, uzyskania swojego wzorca w rejestrze FCI doczekały się dopiero w roku 2011. Dokładna data wpisania tej rasy do rejestru to 4 lipca 2011. Biały owczarek szwajcarski został sklasyfikowany jako pies pochodzący ze Szwajcarii, którego głównym przeznaczeniem jest rola psa rodzinnego i do towarzystwa. W klasyfikacji należy do grupy psów pasterskich i zaganiających, do sekcji psów pasterskich.
przedstawiciel rasy Biały owczarek szwajcarski
Pierwsze wrażenie
Przy pierwszym kontakcie z białym owczarkiem, cechą, która najbardziej rzuca się w oczy, jest jego umięśniona, choć elegancka sylwetka. Biały owczarek szwajcarski to pies średniej wielkości, o wydłużonym tułowiu. Jego sierść może być długa lub krótka, zawsze podszyta podszerstkiem. W oczy rzucają się również jego odstające uszy.
Proporcje mają znaczenie
Standardy podane we wzorcu FCI dla białego owczarka szwajcarskiego obejmują nawet tak nieoczywiste aspekty jak proporcje w jego sylwetce, które są wyznaczone bardzo dokładnie. Dla hodowców szczególnie ważne powinny być dwie proporcje: stosunek długości tułowia do wysokości w kłębie oraz długości kufy do długości mózgoczaszki. Pierwsza z nich powinna wynosić 12:10,dając wrażenie umiarkowanie prostokątnej sylwetki. Droga proporcja nie jest dokładnie sprecyzowana – wzorzec podaje tylko, że długość kufy powinna być nieco większa niż długość mózgoczaszki.
Wzorzec Białego owczarka szwajcarskiego (FCI nr 347)
Wygląd ogólny
Wygląd białego owczarka jest bardzo szczegółowo opisany we wzorcu FCI, z dokładnym podziałem na poszczególne części ciała.
Głowa
Biały owczarek szwajcarski ma proporcjonalną głowę, która z góry i z boku przypomina kształt klina. Dzięki lekko zaokrąglonej mózgoczaszce sprawia wrażenie mocnej i ładnie wyrzeźbionej. Kufa zwęża się lekko w kierunku nosa. Wargi powinny być przylegające i mieć jak najciemniejszą barwę.
porównanie sylwetki białego owczarka szwajcarskiego z owczarkiem niemieckim
Oczy, uszy, nos
Biały owczarek szwajcarski ma migdałowaty kształt oczu, które są nieco skośne. Oczy średniej wielkości. Powinny przybierać kolor brązowy lub ciemnobrązowy. Powieki z kolei powinny być czarne. Uszy białego owczarka mają kształt długiego trójkąta zaokrąglonego na czubkach. Są wysoko osadzone, a pies nosi je sztywno wyprostowane, skierowane do przodu równolegle względem siebie. Nos jest wielkości proporcjonalnej do głowy. Najlepiej, jeśli ma barwę czarną, ale dopuszczalna jest też barwa jaśniejsza.
Tułów
Cały tułów jest bardzo dobrze umięśniony. Biały owczarek szwajcarski cechuje się równym i mocnym grzbietem, który płynnie przechodzi w długi zad, lekko opadający w stronę ogona. Klatka piersiowa sięga łokcia i nie jest nazbyt szeroka.
Ogon
Ogon białego owczarka jest dość nisko osadzony. Ma kształt kity, która zwęża się ku końcowi. Pozycja ogona zależy od pozycji psa. W spoczynku wisi on prosto lub jest szablasto wygięty, a w ruchu jest noszony wyżej, chociaż zawsze poniżej linii grzbietu.
Kończyny
Wszystkie kończyny są dobrze umięśnione, z widocznymi ścięgnami. Patrząc z przodu da się zauważyć, że są lekko szeroko rozstawione, a przy patrzeniu z boku widać ich dobre kątowanie. Biały owczarek szwajcarski w kończynach przednich ma ramiona przylegające do tułowia. W łapach występują czarne opuszki, kolor pazurów również powinien być czarny, choć inna barwa nie jest wadą. Mocne kończyny pozwalają psu na rytmiczny chód i swobodny kłus, a także dają mu mocny napęd.
szata białego owczarka szwajcarskiego wg wzorca FCI (po lewej) krótka , po prawej długa
Szata
Biała sierść na skórze o ciemnej pigmentacji to cecha, którą odznacza się biały owczarek szwajcarski. Wzorzec białego owczarka szwajcarskiego podaje, że sierść psa może być średnio długa lub długa. Składa się ona z podszerstka i włosa okrywowego. Włos okrywowy musi być twardy, zazwyczaj prosty, choć dopuszczalna jest również wersja falista. Sierść powinna dobrze przylegać do ciała.
Wymiary
Wymiary białego owczarka szwajcarskiego różnią się w zależności od płci. Maksymalna wysokość w kłębie u psów wynosi 66 cm, a u suk dochodzi do 61 cm. Prawidłowa waga ciała psa powinna wahać się pomiędzy 30 a 40 kg, natomiast waga suki może wynieść od 25 do 35 kg.
wzorzec 
białego owczarka szwajcarskiego,wzorzec białego owczarka szwajcarskiego,wzorzec białego owczarka szwajcarskiego
Charakter
Biały owczarek szwajcarski to pies stworzony do życia w społeczeństwie, wśród ludzi. Wyróżnia go wysoka inteligencja społeczna, która pozwala mu na łatwe przystosowanie się do wydarzeń rozgrywających się wokół niego. Potrafi zachować się w każdej sytuacji. Jest przyjacielski, choć rzadko demonstruje swoje uczucia. Jest za to bardzo przywiązany do właściciela i bardzo mu posłuszny, przez co ułożenie psa nie sprawia żadnych kłopotów. Jest jednocześnie psem spokojnym i żywym. Jego spokój objawia się tym, że nigdy nie jest nerwowy, lękliwy ani agresywny bez powodu. Ma dużo energii, jest wesoły i lubi działanie oraz najrozmaitsze zadania. Łatwość w uczeniu się czyni z niego dobrego psa pracującego i sportowego.
Wady
Ponieważ biały owczarek szwajcarski to pies rasowy, wszelkie wady dotyczące budowy oraz usposobienia dyskwalifikują go jako pełnoprawnego członka rasy i nie pozwalają przyznać mu rodowodu. FCI uznaje za wady wszelkie odchylenia od wzorca. Powagę wady ocenia się w zależności od stopnia odchylenia. Wady dzielą się na wady duże i wady dyskwalifikujące.
Wady duże:
- kwadratowa sylwetka;
- niewłaściwie wykształcone cechy płciowe;
- niestojące uszy;
- kształt ogona inny niż szablasty, noszony nad grzbietem;
- włos bez podszerstka, kędzierzawy lub miękki;
- nalot na czubkach uszu, grzbiecie i górnej stronie ogona barwy żółtej lub płowej.
Wady dyskwalifikujące:
- agresja lub lękliwość;
- nadpobudliwość;
- niebieski kolor oczu, oczy wypukłe;
- brak pigmentacji na powiekach, nosie i wargach;
- albinizm.
