Obecnie znanych jest około 500 ras psów na świecie. Niektóre z nich są bardzo rzadkie i mało znane. Są osoby, które takich właśnie psów poszukują, chcąc założyć pierwsze ich hodowle w Polsce. Szukasz psa bardzo egzotycznego i niespotykanego? Jeśli tak, to konieczne przeczytaj wszystko o izraelskiej rasie Canaan dog. Jeszcze dziś poznaj wzorzec Canaan dog.
Wzorzec Canaan dog według FCI. Canaan Dog zwany też pies kananejski (oryginalna nazwa hebrajska brzmi Kelev K'naani) pochodzi z Izraela (jest to jedyna rasa wyhodowana w tym kraju) i posiada wzorzec FCI (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna) nr 273 (data publikacji obowiązującego wzorca: 28.11.1985 r.). Zgodnie ze wzorcem, użytkowo jest to pies stróżujący i obronny, choć obecnie hoduje się go także w celach wystawowych i do towarzystwa. W klasyfikacji FCI Canaan dog jest zaliczany do grupy V Szpice i psy ras pierwotnych oraz sekcji 6. Psy ras pierwotnych. Rasa ta nie podlega próbom pracy.
Wzorzec Canaan dog – krótki rys historyczny
Psy rasy Canaan dog pochodzą od grupy półdzikich psów zwanych „pariasami”. Należy w tym miejscu wspomnieć, że do psów pariasów zalicza się następujące rasy: wspomniany Canaan Dog, a także indyjskie psy pariasy, australijski Dingo, Śpiewający pies z Nowej Gwinei oraz Pies z Karoliny Południowej. Rasa Canaan dog jest rasą bardzo starą, starożytną. Psy te wyhodowano wiele wieków temu na terenie obecnego Izraela, krzyżując w tym celu półdzikie, bezpańskie psy żyjące na terenie Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu. Zgodnie ze starą legendą, pies Canaan siedział ponoć na tronie Izebel, która była żoną króla Izraela Achaba – stąd nazwa rasy. Zainteresowanie psami Canaan dog w Europie rozpoczęło się dopiero w latach 30. XX wieku. Rozpoczęto wtedy selektywny, kierunkowy dobór par i rozród tych psów.
Psy kananejskie znalazły się w polu zainteresowania, ponieważ pewna hodowczyni, Rudolfina Menzel podjęła wtedy próby wdrażanie psów europejskich do działań militarnych na pustynnych terenach obecnego Izraela. Znane wtedy w Europie rasy psów nie radziły sobie jednak w tak trudnych, pustynnych warunkach klimatycznych. Rudolfina Menzel zwróciła więc uwagę na miejscowe psy, żyjące na terytorium ówczesnej Palestyny. Czworonogi te można było spotkać na obrzeżach tamtejszych miast i wsi, ale nie były one udomowione, choć korzystały z bliskości człowieka. Od tego momentu robiono selekcję pozyskanych osobników psów kananejskich, pod względem ich użytkowości. Psy rasy Canaan dog zaczęto też z powodzeniem używać w wojsku, jako psy korespondencyjne i ratownicze. Psy te posiadają wielką zdolność uczenia się i są posłuszne, więc w przyszłości mogą też pojawić się jeszcze inne obszary ich wykorzystywania do różnych prac lub psich sportów (np. agility). Rudolfina Menzel opracowała też pierwszy wzorzec Canaan Doga, choć FCI rasę te uznała dopiero po jej śmierci, w 1964 r. Psy te do dziś żyją też w stanie dzikim w Izraelu na pustyni Negew.
Wrażenie ogólne, pokrój
Canaan dog to pies średniej wielkości, o budowie mocnej, harmonijnej i dającej się opisać na kwadracie. Ogólnie jego wygląd jest w typie dzikiego psa pariasa, stąd jego podobieństwo pokroju do australijskich psów Dingo, czy indyjskich psów pariasów. Wysokość w kłębie u Canaan dog wynosi w granicach 50-60 cm, natomiast ciężar ciała: 18-25 kg. W wielkości i wadze ciała u psów kananejskich istnieje wyraźna różnica płciowa (samce są nawet znacznie większe i masywniejsze, niż suki).
Wzorzec Canaan dog – wygląd i budowa głowy
Głowa u Canaan dog musi posiadać dobre proporcje, a do tego „kształt tępego klina średniej długości”. Głowa ma się wydawać przy tym szersza niż w rzeczywistości, z powodu stosunkowo nisko osadzonych uszu. Czaszka w okolicy mózgoczaszki jest nieco spłaszczona (szersza jest dopuszczalna tylko w przypadku mocnych głów samców, natomiast nie u suk). Prawidłowy stop jest widocznie zaznaczony, choć płytki. Nos w twarzoczaszce jest wybarwiony na czarno, podobnie jak obwódki oczu. Oczy są ustawione nieco ukośnie, mają migdałowaty kształt i ciemnobrązowy kolor źrenic. Uszy są stosunkowo krótkie i szerokie, nisko osadzone i stojące, a także nieco zaokrąglone na końcach. Kufa jest umiarkowanie długa i szeroka, a do tego mocna. Szczęka, żuchwa i uzębienie też są wyraźnie mocne, a ciemne wargi są przylegające. Uzębienie ma być pełne do oceny, a zgryz ma być nożycowy lub cęgowy.
Wygląd i budowa tułowia
Średniej długości szyja u Canaan dog jest dobrze umięśniona. Ich tułów jest wyraźnie kwadratowy, a kłąb jest dobrze rozwinięty. Grzbiet u tej rasy jest prosty i zakończony dobrze umięśnionymi lędźwiami. Głęboka klatka piersiowa jest umiarkowanie szeroka i zbudowana z dobrze wysklepionych żeber. Od dołu tułów wykańcza dobrze podciągnięty brzuch. Ogon tworzy grubą i wysoko osadzoną kitę, którą psy te noszą zawiniętą nad grzbietem, czasem opuszczoną do linii grzbietu.
Canaan dog wygląd i budowa kończyn
Kończyny u Canaan dog są umiarkowanie kątowane. Dla oceny istotna jest harmonia w ich budowie i postawie. Łopatki mają być więc ukośne i dobrze umięśnione, a kończyny przednie idealnie proste, z łokciami przylegającymi do tułowia. Natomiast kończyny tylne mają być mocne, z dobrze kątowanymi kolanami i nisko ustawionymi stawami skokowymi. Mocne i dobrze umięśnione uda mają być z tyłu delikatnie opiórowane (sierścią). Łapy u Canaan dog też są mocne, a do tego okrągłe i o twardych opuszkach, kocie w wyglądzie.
Szata włosowa i umaszczenie
Szata włosowa u Canaan dog jest ogólnie krótka do średniej. Włos okrywowy jest jednak gęsty, prosty, twardy i szorstki. Włosy podszerstka też są bardzo obfite, zwarte i gęste, a do tego przylegające. U samców na szyi występuje nieco dłuższa sierść tworząca kryzę. Maść u Canaan dog jest w kolorze od piaskowego do rudobrązowego, a rzadziej także biała, czarna lub cętkowana, do tego z maską lub bez. Jeżeli u danego osobnika występuje kolor z maską, to wtedy musi ona być symetryczna. Białe znaczenia i czarna maska są przy tym dopuszczalne u Canaan dogów wszystkich maści. Białe znaczenia często występują też w formie „boston terriera”. Niedopuszczalne są maści: szara, czarna podpalana, pręgowana i trójkolorowa. Najbardziej pożądane są kolory typowe i najczęstsze u tej rasy psów, czyli: pustynny piaskowy, złoty, rudy, a także kremowy.
Canaan dog – chody i wrażenie w ruchu
Canaan dog ma chody szybkie, zwinne i lekkie, a jego kłus jest energiczny. W ruchu psy te mają wykazywać dużą zwinność i wigor. Dla oceny na ringu, istotne znaczenie ma też poprawność ruchu. Psy te są ponadto tak bardzo wytrzymałe, że mogą pokonywać kłusem lub biegnąc nawet bardzo długie dystanse.
Usposobienie i temperament
Canaan dog to pies czujny, odważny, sprytny, szybko reagujący i nieufny do obcych. Mimo iż jest to pies pierwotnie półdziki i bardzo niezależny, to jednak osobniki hodowane przez ludzi są niezwykle wierne i oddane, a do tego posłuszne oraz łatwo i szybko uczące się. Są to również psy bardzo obronne, lecz wcale nie agresywne. Po prostu bronią tylko wtedy, gdy muszą i nie wykazują agresji bez powodu. Są przy tym czujne nie tylko wobec obcych ludzi, ale także i w stosunku do nieznanych im, obcych zwierząt. Współczesne Canaany posiadają również silny instynkt łowiecki, na co trzeba uważać, ponieważ niedopilnowane mogą kłusować. Osoby szukające takich rzadkich ras powinny też wiedzieć, że Canaan dog sprawdza się sportowo na torach agility, ponadto niemal wcale nie uszkadza sobie opuszek łap, ponieważ są one niezwykle twarde.
Wzorzec Canaan dog – wady
U rasy Canaan dog za wady uznaje się wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech. Ocena tych wad powinna być do tego „proporcjonalna względem ich stopnia i zasięgu”. We wzorcu zapisano ponadto, że „każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany. Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny”. Wejście nowego psa rasy Canaan dog do księgi hodowlanej podlega procedurze, którą rozpoczyna badanie dorosłych psów pod kątem wykazania, że są one zgodne pod każdym względem z wymogami wzorca tej rzadkiej rasy.
Canaan dog wymagania, predyspozycje i pielęgnacja
Canaan dog mimo że pierwotnie są psami półdzikimi, to jednak nie są kapryśne, dostosowują się i dobrze czują się też w mieszkaniu. Trzeba jednak chodzić z nimi na długie spacery oraz zapewnić im sporo ruchu i ćwiczeń. Psy te wymagają za to tylko minimalną pielęgnację, ponieważ są bardzo czyste. Nieco więcej pracy w ich wygląd trzeba włożyć w czasie linienia, regularnie je wyczesując. Canaan dog linieją podobnie jak większość psów, czyli wraz ze zmianą pór roku. Mają jednak krótką sierść, więc nie są zbytnio uciążliwe pod tym względem. Rasa ta wyróżnia się ponadto dobrą wytrzymałością i zdrowiem (psy te nie są podatne na choroby). Średnio żyją ok. 15 lat.
