Udostępnij ten artykuł.

Wzorzec owczarka niemieckiego (FCI nr 166)

Wzorzec FCI nr 166

OWCZAREK NIEMIECKI

(Deutscher Schäferhund - German Shepherd Dog)

Owczarek niemiecki jest psem pełniącym różne role, z reguły jest wykorzystywany jako pies służbowy i pasterski. Doskonale sprawdza się również jako pies do towarzystwa. Zobacz, jak powinien wyglądać owczarek według wzorca FCI (Międzynarodowej Federacji Kynologicznej) opublikowanego w 2010 roku.

Krótka historia

Wzorzec rasy powstał w 1899 roku we Frankfurcie, na podstawie propozycji A. Mayera i Maxa von Stephanitza. Autorzy wzorca określili idealny wygląd i cechy nowej rasy psów. Od tego czasu rozpoczęto hodowlę owczarka niemieckiego, do której wykorzystywano istniejące wtedy inne psy owczarskie ze Środkowych i Południowych Niemiec. Założeniem było uzyskanie doskonałego psa użytkowego. Od tamtego czasu wzorzec rasy uległ modyfikacjom.

proporcje budowy ciała i kątowania kończyn owczarka niemieckiego

Idealny wzorzec owczarka – charakter i wygląd zewnętrzny

Zgodnie z klasyfikacją FCI owczarek niemiecki zalicza się do grupy 1 – psy pasterskie i zaganiające, sekcji 1 – psy pasterskie. Rasa podlega próbom pracy.  Obowiązujący dziś wzorzec rasy zakłada, że owczarek powinien być równoważony, pewny siebie, wierny właścicielowi, łagodny, czujny i łatwy w tresurze. Doskonale sprawdza się jako pies stróżujący lub policyjny.

Owczarek niemiecki wzorzec FCI określa, że powinien to być pies średniej wielkości, o zwartej sylwetce, umięśniony i suchy. Wysokość w kłębie wynosi, dla psa: od 60 do 65 cm, dla suki: od 55 do 60 cm. Psy ważą od 30 do 40 kg, suki od 22 do 32 kg. Długość tułowia jest około 10% większa od wysokości w kłębie. Pies porusza się stabilnie i harmonijnie, niskim, wydajnym kłusem. Przednie kończyny zapewniają dobry wykrok, a tylne daleki zasięg. Podczas chodu głowa jest wysunięta do przodu, a ogon lekko wzniesiony. 

prawidłowa budowa i kątowanie owczarka niemieckiego

Cechy wyglądu:

Głowa:

Proporcjonalna, klinowata, około 40% wysokości w kłębie, średnio szeroka między uszami. Głowa owczarka nie powinna być zbyt ciężka i długa. Czoło z boku jest lekko zaokrąglone, bruzda czołowa może być tylko lekko widoczna lub całkiem niewidoczna. Kufa jest klinowata, grzbiet nosa prosty  (niepożądany jest wklęsły lub garbaty), nos zawsze czarny, szczęki silne. Oczy przybierają kształt migdała, są ciemne i lekko ukośne. Nie powinny być wyłupiaste ani zbyt jasne. Uszy są szpiczaste, skierowane do przodu, nie mogą być załamane. Szyja owczarka niemieckiego według wzorca FCI powinna być mocna i umięśniona, ustawiona pod kątem 45° do linii grzbietu.

Uzębienie:

Zęby owczarka powinny być zdrowe, silne, kompletne, ciasno ułożone i głęboko osadzone w szczęce. Zgryz jest nożycowy, co oznacza, że górne siekacze znajdują się tuż przed siekaczami dolnymi. Niedopuszczalny są: przodozgryz, tyłozgryz i zgryz cęgowy oraz ustawienie siekaczy w linii prostej.

Tułów:

Grzbiet jest silny, prosty i dobrze umięśniony. Skóra średnio przylega do ciała, ale jest pozbawiona fałd. Zad powinien być wydłużony i lekko opadać do poziomu, następnie płynnie łączyć się z nasadą ogona. Klatka piersiowa jest średnio szeroka, z kolei mostek długi i wyraźnie zaznaczony. Ogon powinien sięgać przynajmniej stawku skokowego, jednak nie może wychodzić poza połowę długości śródstopia. Podczas chodzenia ogon jest prosty, szablasty, ale podczas okazywania radości czy innych emocji może być lekko uniesiony do linii grzbietu. Od spodu sierść na ogonie powinna być dłuższa.

Skóra:

Luźna, ale bez fałd.

Wzrost i waga:

Psy: wysokość w kłębie: 60 do 65 cm, waga: 30 do 40 kg.

Suki: wysokość w kłębie: 55 do 60 cm waga: 22 do 32 kg.

 

Szata (owłosienie i umaszczenie) odmiany krótkowłosej i długowłosej owczarka niemieckiego

Owczarki hodowane są w dwóch odmianach: krótkowłosej (Stockhart) oraz długowłosej (Longstockhart). Obydwie odmiany mają umaszczenie czarne z „podpalaniami” w kolorach: czerwonym, płowym, żółtym lub jasnoszarym. Dopuszczalne, ale niepożądane są białe plamki na piersi i jaśniejsze odcienie wewnętrznych części nóg.

wzorzec owczarka niemieckiego

Szata owczarka niemieckiego krótkowłosego według wzorca FCI:

Włosy okrywowe powinny być gęste, twarde i przylegające do skóry. Głowę, uszy oraz przednie strony łap i kończyn pokrywają krótsze włosy, natomiast przy szyi i na tylnych stronach kończyn przednich są dłuższe i gęstsze. Na udach, od tyłu włosy są gęste i długie.

wzorzec FCI owczarka niemieckiego (Nr 166)

Szata owczarka długowłosego według wzorca FCI:

Włosy okrywowe są długie i miękkie, nie przylegają do skóry. Na uszach i kończynach włosy są dłuższe. Ogon pokryty jest gęstym i wiszącym włosiem. Głowę, wnętrze uszu, przednie strony kończyn oraz łapy pokrywają krótsze włosy. Na szyi włosie jest dłuższe i bardziej obfite. Na tylnych stronach ud tworzą się wyraźne portki.

najczęściej występujące wady u owczarków niemieckich

Owczarek niemiecki wzorzec FCI – wady dyskwalifikujące

FCI dyskwalifikuje owczarki płochliwe i gryzące ze strachu. Niedopuszczalne są również wyraźne wady budowy, braki w uzębieniu (brak jednego przedtrzonowca P3 i jeszcze jednego zęba, brak kła, przedtrzonowca P4, trzonowca M1 lub M2, brak minimum trzech jakichkolwiek zębów), nieprawidłowy zgryz, za duża wysokość (poniżej lub powyżej 1cm od wzorca), długi i prosty włos okrywowy bez podszerstka, obfite kępki wewnątrz uszu i obfite pióra na ogonie oraz tylnych stronach kończyn. Niedopuszczalne są owczarki o umaszczeniu białym i ze śladami korekty uszu czy ogona. Samce powinny mieć  dwa prawidłowo wykształcone jądra, umieszczone w worku mosznowym.

Pozostałe wady, określane dużymi: braki w pigmentacji, zaburzenia harmonii budowy, miękkie, załamane i nisko osadzone uszy.

Ponadto dopuszczalne są wady polegające na drobnych odchyleniach od wzorca, na przykład niektóre braki zębowe lub wady zgryzu. Wady oceniane są zawsze w zależności od stopnia nasilenia.

źródło:

zkwp.pl, M.Szymankiewicz Owczarek niemiecki, M. Nowicka Owczarek niemiecki

Tagi artykułu: