FCI standard nr 260
TOSA INU (Tosa-ken, mastif japoński, pies z Tosa, bojowy pies z Tosa)
Tosa to psy pochodzenia japońskiego, niegdyś wykorzystywane do walk, dziś pełniące role psów stróżujących i do towarzystwa. Zalicza się je do grupy: pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła, sekcji: molosy typu mastyfa. Nie podlegają próbom pracy. W 1997 roku opublikowano obowiązujący do dziś wzorzec Tosa inu FCI. Poniżej przedstawiamy jego opis.
Kraj pochodzenia: Japonia
Klasyfikacja FCI: Grupa 2 Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła. Sekcja 2.1 Molosy typu mastyfa. Bez prób pracy.
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:
W Japonii od XIV wieku praktykowano walki psów, do których wykorzystywano Tosa. Obecna rasa powstała wskutek skrzyżowania dawnych psów walczących: Shikoku-ken oraz europejskich (buldogi, mastyfy, wyżły niemieckie i dogi niemieckie). Niektóre źródła podają również, że do powstania rasy Tosa przyczyniły się również bernardyny i bull teriery. Do dnia dzisiejszego psy tej rasy odznaczają siłą i walecznością. W Polsce znajdują się na liście psów uznawanych za agresywnych, a wielu krajach budzą strach, który wynika z niechlubnej przeszłości psów. W rzeczywistości, odpowiednio wychowywany tos jest wrażliwym i wiernym towarzyszem.
WRAŻENIA OGÓLNE:
Wzorzec Tosa inu FCI zakłada, że jest to pies ułożony, elegancki, o krzepkiej budowie, z wiszącymi uszami, krótką sierścią i grubym u nasady ogonem.
ZACHOWANIE/TEMPERAMENT
Najważniejsze cechy charakteru wyróżniające rasę to cierpliwość, opanowanie, odwaga i pewność siebie.
WIELKOŚĆ
Minimalna wysokość w kłębie dla psa 60 cm, dla suki 55 cm.
GŁOWA:
Pies powinien mieć szeroką czaszkę, duży i czarny nos, silne szczęki i zdrowe mocne zęby (zgryz nożycowy). Oczy są małe, brązowe i wyrażają postawę pełną godności. Uszy małe i cienkie, wiszące, osadzone wysoko po bokach głowy, opadające przy policzkach. Szyja jest dobrze umięśniona, z charakterystycznym podgardlem.
TUŁÓW:
Kłąb psa jest wysoki, grzbiet mocny i prosty. Tosa ma szeroką i głęboką klatkę piersiową, a brzuch jest dobrze podciągnięty. Ogon jest gruby u nasady, zwęża się do końca i jest opuszczony do wysokości stawu skokowego.
KOŃCZYNY:
W przednich kończynach łopatka jest umiarkowanie skośna, podramię proste i mocne, a śródręcze krzepkie i lekko nachylone. Tylne kończyny są umięśnione, stawy kolanowe i skokowe umiarkowanie kątowane. Pazury na łapach są mocne i najlepiej ciemne, opuszki grube i elastyczne. Pies chodzi mocno i sprawnie.
SZATA:
SIERŚĆ jest twarda, gęsta i krótka.
MAŚĆ Umaszczenie Tosa jest czerwone, płowe, morelowe, czarne i pręgowane. Może się pojawić biały znak na piersi i łapach.
Wzorzec Tosa inu
Wady dyskwalifikujące
Niedopuszczalny jest pies agresywny, lękliwy i płochliwy. FCI dyskwalifikuje psy z przodozgryzem i tyłozgryzem, a także o nienaturalnej budowie lub przejawiający zaburzenia zachowania.
