Północne psy zaprzęgowe to nazwa pochodząca z rejestru Międzynarodowego Związku Kynologicznego (FCI). Żeby poznać te rasy, najlepiej jest sięgnąć po zdjęcia północnych psów zaprzęgowych. Przedstawiają one najważniejsze cechy tych zwierząt i pozwalają z łatwością zidentyfikować je wśród psów innych ras.
Psy, które mogą mianować się określeniem północnych psów zaprzęgowych należą do 1 sekcji w V grupie według grup FCI. Jest to grupa szpiców i psów w typie pierwotnym. Do północnych psów zaprzęgowych należą:
- Alaskan Malamute;
- pies grenlandzki;
- samojed;
- Siberian Husky.
Zdjęcia północnych psów zaprzęgowych wraz z krótkim opisem
Jak wygląda Alaskan Malamute?
Głowa i czaszka
U Alaskana Malamute głowa jest proporcjonalna do całego ciała, choć dość szeroka, szczególnie w porównaniu do innych psów prymitywnych. Duża szerokość czaszki widoczna jest przede wszystkim między uszami i redukuje się w kierunku oczu. Powierzchnia między uszami jest lekko zaokrąglona, a im dalej w kierunku oczu, tym bardziej się wysklepia, aż na policzkach staje się całkowicie płaska. Widoczna jest bruzda między oczami.
Kufa
Zdjęcia północnych psów zaprzęgowych rasy Alaskan Malamute ukazują kufę lekko zwężającą się w kierunku oczu, która, choć duża, zachowuje proporcje względem czaszki. Wargi ściśle przylegają do kufy i są koloru czarnego, podobnie jak obwódki oczu i nos. Szczęka jest mocna, ze zgryzem nożycowym.
Oczy
Psy rasy Alaskan Malamute powinny mieć oczy ciemnej barwy, ponieważ barwa niebieska jest niedopuszczalna. Są one skośnie osadzone, w migdałowatym kształcie.
Uszy
Są osadzone dość szeroko na czaszce i sprawiają wrażenie odstających. Kształtem przypominają średniej wielkości trójkąty z zaokrąglonym czubkiem. Zazwyczaj są stojące, czasem pies może składać je na czaszce.
Kończyny
Kończyny tylne i przednie są u Alaskana w tej samej linii. Są silne i mocno umięśnione na całej długości. Kończyny przednie proste, a kończyny tylne – umiarkowanie ukątowane. Duże stopy z mocnymi poduszkami służą do pokonywania dużych dystansów na śniegu.
Tułów i grzbiet
Tułów Alaskana, jak wskazują zdjęcia północnych psów zaprzęgowych, jest zwarty, choć nie sprawia wrażenia krótkiego. Prosta linia kręgosłupa lekko opada w miarę zbliżania do bioder. Cały tułów jest bardzo dobrze umięśniony.
Ogon
Alaskan Malamute nosi swój ogon nad grzbietem w swobodnej pozycji. Jest on osadzony na zakończeniu linii grzbietu.
Szata
Sierść Alaskana jest gruba, złożona z podszerstka i szorstkiego włosia okrywowego w mieszanych kolorach – od białego, poprzez szary i czerwony, aż do czarnego.
Jak wygląda pies grenlandzki?
Głowa
Pies grenlandzki odznacza się szeroką czaszką i silną kufą w kształcie klina, która zwęża się w miarę zbliżania się do nosa. Nos może zmieniać barwę z czarnej (latem) na cielistą (w czasie zimy). Oczy powinny być barwy ciemnej, choć ich kolor zależy od umaszczenia. W kształcie skośne, o nieustraszonym spojrzeniu, co dokładnie oddają zdjęcia północnych psów zaprzęgowych.
Tułów i grzbiet
Cały tułów psa grenlandzkiego jest dobrze umięśniony. Grzbiet biegnie prosto i lekko opada przy zadzie.
Kończyny
Wszystkie kończyny charakteryzują się ciężkimi kośćmi, silnym umięśnieniem i mocną budową. Kończyny przednie z przedniej perspektywy są całkowicie proste. Kończyny tylne są lekko ukątowane. Wszystkiekończyny są zakończone mocnymi stopami, o twardych opuszkach i silnych pazurach.
Szata
Okrywa składa się z podszerstka oraz prostego i gęstego włosa okrywowego. Najkrótszy włos występuje na głowie i kończynach, dłuższy na tułowiu, a najdłuższy i najbardziej puszysty na ogonie. Umaszczenie może być dowolne, z wyjątkiem umaszczenia albinosów.
Jak wygląda samojed?
Głowa
Kształt głowy samojeda przypomina klin o wyjątkowo silnej kufie, co można zobaczyć, oglądając zdjęcia północnych psów zaprzęgowych. Jego oczy zazwyczaj maja ciemną barwę, a nos jest czarny. Ciemne są również wargi, które lekko wyginają się w górę i nadają psu uśmiechnięty wyraz twarzy. Małe trójkątne uszy są szeroko osadzone na czaszce.
Tułów i grzbiet
Kształt i budowa tułowia jest charakterystyczna dla średniej wielkości szpica.
Ogon
Ogon samojeda jest wysoko osadzony i noszony nad grzbietem, lekko zwinięty.
Szata
Umaszczenie rasowego samojeda musi być koniecznie białe, dyskwalifikujący jest kolor beżowy. Sierść składa się z krótszego podszerstka oraz długiej okrywy włosowej. Włos jest wyjątkowo obfity na ogonie, a na całym tułowiu tworzy zwartą puszystą powłokę.
Jak wygląda Siberian Husky?
Głowa
Głowa psa rasy Siberian Husky jest średniej wielkości i pozostaje w dobrych proporcjach do całego ciała. Szczególnie dobrze ukazują to zdjęcia północnych psów zaprzęgowych tej rasy.
Kufa
Zwęża się w miarę zbliżania się do nosa, który może przyjmować różną barwę w zależności od koloru sierści: czarną u psów o ciemnym umaszczeniu, wątrobianą u psów rudych i cielistą u psów o białym umaszczeniu.
Uszy
Mają kształt trójkątów z zaokrąglonym czubkiem. Są grube, osadzone wysoko, niemal na szczycie czaszki. Włos jest na nich obfity i przyczynia się do tego, że wydają się jeszcze grubsze.
Oczy
Psy rasy Siberian Husky mają bardzo ciekawą cechę: każde z ich oczu może mieć inna barwę tęczówki. Oglądając zdjęcia północnych psów zaprzęgowych rasy Siberian Husky będzie to cecha najbardziej rzucająca się w oczy. Jest to zazwyczaj kolor jasnoniebieski lub brązowy, a najbardziej poszukiwanym i pożądanym jest kolor intensywnie niebieski. Oczy mają migdałowaty kształt i są lekko skośne.
Tułów i grzbiet
Tułów Husky’ego jest mocny i bardzo dobrze umięśniony. Linia grzbietu biegnie prosto i nie załamuje się nawet przy zadzie.
Kończyny
Husky charakteryzuje się mocnymi i dobrze umięśnionymi kończynami. Przednie kończyny są wzajemnie równoległe, a tyle średnio ukątowane.
Ogon
Jest wysoko osadzony. Pies nosi go ponad grzbietem i formuje w sierpowaty łuk, kiedy wzmaga się jego czujność.
Szata
Dozwolone są wszelkie barwy, od białej po czarną. Zdjęcia północnych psów zaprzęgowychnajlepiej obrazują tę różnorodność. Częstą cechą Husky’ego jest wielobarwne umaszczenie na pysku, tzw. maska. Sierść składa się z podszerstka i gęstego włosa okrywowego. Włos jest bardzo obfity na ogonie.